Եթերային մարմին
| Ենթակատեգորիա | Մարդու աուրա  | |
|---|---|---|
| Թեմայով վերաբերում է | Օկուլտականություն | |
| Օգտագործող | anthroposophy, Rosicrucianism | |
Եթերային մարմին կամ եթեր-մարմին, նուրբ մարմին, էզոթերիկ և օկուլտ փիլիսոփայություններում մարդու էներգետիկ դաշտի կամ աուրայի առաջին, ամենացածր շերտ: Ասում են, որ եթերային մարմինը անմիջական շփման մեջ է ֆիզիկական մարմնի հետ, պահպանում և կապում է այն «բարձրագույն» մարմինների հետ։ Այն բաղկացած է նուրբ նյութերից, մաքուր և փոքր մասնիկներից, ի տարբերություն ֆիզիկական հարթության սովորական նյութերի (տես Չարլզ Վեբստեր Լիդբիթերի «Occult Chemistry» գիրքը)[1]։
Անգլերեն «եթերային» տերմինն այս համատեքստում բխում է Ելենա Բլավատսկայայի «Թեոսոֆիա» գրություններից, սակայն դրա օգտագործումը ձևակերպվել է Չարլզ Վեբստեր Լիդբիթերի[2] և Էննի Բեզանթի[3] կողմից՝ հինդուական տերմինաբանությունը յոթ հարթությունների և մարմինների համակարգից վերացնելու շնորհիվ։
Այս տերմինը ճանաչվածություն է ձեռք բերել առաջին համաշխարհային պատերազմից հետո։ Ուոլտեր Ջոն Քիլներն այն ընդունել է «մարդկային մթնոլորտի» շերտ, որը, ինչպես նա պնդում էր իր հայտնի գրքում, կարող էր տեսանելի լինել անզեն աչքով որոշակի վարժությունների միջոցով[4]:
Պլատոնական և Արիստոտելյան ֆիզիկայի եթերի դասական տարրը շարունակվել է լուսավորող եթերի, ինչպես նաև հարակից քիմիական նյութի եթերի վիկտորիանական գիտական աշխատություններում: Ըստ թեոսոֆների և Էլիս Բեյլիի, եթերային մարմինը բնակվում է եթերային հարթությունում, որը համապատասխանում է ֆիզիկական հարթության չորս բարձրագույն ենթապլաններին։ Հետևաբար, նախատեսվող հղումը վերաբերում է ինչ-որ չափազանց հազվադեպ նյութի, որն օգտագործվում է «ոգի» բառում (ի սկզբանե «շունչ»): Ընտրելով այն որպես հստակ սահմանված հասկացության տերմին հնդկական ծագում ունեցող մետաֆիզիկական համակարգում, թեոսոֆիստները այն համապատասխանեցրել են այնպիսի գաղափարների հետ, ինչպիսին է վեդանտական մտքի պրանա-մայա-կոշան (պրանայից պատրաստված պատյան, նուրբ շունչ կամ կյանքի ուժ)։
Օգտագործման մեջ այն հաճախ շփոթվում է «աստրալ մարմին» հասկացության հետ, ինչպես, օրինակ աստղային պրոյեկցիա տերմինում։ Վաղ թեոսոֆիստներն այն անվանում էին «աստրալի կրկնօրինակ»: Մյուսները նախընտրում են խոսել «ստորին և բարձր աստրալի» մասին։
Կարծիքներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Եթերային մարմնի ուսմունքներ կարելի է գտնել բուդդիզմի և հինդուիզմի որոշ ճյուղերում[5]: «Linga sarira»-ն տերմին է սանսկրիտում՝ մարդու մարմնի անտեսանելի կրկնօրինակի մասին[5]։
Մահայանա բուդդիզմում հոգին լքում է մահից հետո ֆիզիկական մարմինը՝ «փայլող» մարմինի տեսքով, որն ունակ է անցնել մատերիայի միջով: Եթերային մարմնի այս տեսակը պահպանում է ֆիզիկական մարմնի բոլոր զգայարանները, սակայն զուրկ է ցանկացած անկատարությունից, որը կարող էր ունենալ ֆիզիկական մարմինը[5]: Եթերային մարմինը կամ մարմնի եթերային կրկնօրինակը ուսմունք է օկուլտիզմի և թեոսոֆիայի մեջ։ Այն մարդ արարածի յոթ հիմքերից մեկն է՝ ըստ Թեոսոֆիայի փիլիսոփայության։
1774 թվականին Ավգուստ Վիլհելմ Հուպելը գրել է այն մասին, որ հոգին կազմված է եթերային տիպի նյութերից[6]։
Ռուդոլֆ Շտայները՝ անթրոպոսոֆիայի հիմնադիրը, հաճախ էր անդրադառնում եթերային մարմնի (կենսական մարմնի) կապին եթերային ձևավորող ուժերին մարդու և տիեզերքի էվոլյուցիայի հետ: Ըստ նրա, պայծառատեսությամբ օժտված մարդիկ այն կարող են տեսնել «դեղձի ծաղկի գույնի»։
Շտայները համարում էր եթերային իրականությունը կամ կյանքի սկզբունքը միանգամայն տարբերվող ֆիզիկական նյութական իրականությունից, լինելով միջանկյալ ֆիզիկական աշխարհի, աստղային և հոգու աշխարհի միջև: Եթերային մարմինը կարելի է բնութագրել որպես կենդանի ուժ, որը նույնպես առկա է բույսերի մոտ: Այն պահպանում է ֆիզիկական մարմնի ձևը մինչև մահ: Մահից հետո եթերային մարմինն առանձնանում է ֆիզիկական մարմնից, իսկ ֆիզիկականը անցնում է բնական քայքայման:
Ըստ Մաքս Հայնդելի «Rosicrucian» գրությունների[7] մարմինը, որը կազմված է չորս եթերներից, կոչվում է «կենսական մարմին», քանի որ եթերը արևից կենսական ուժի ներթափանցման ուղղին է և բնության գործոնների դաշտը, ինչը խթանում է այնպիսի կենսական գործողություններ, ինչպիսիք են ձուլումը, աճը և տարածումը: Այն մեր ֆիզիկական մարմնի ճշգրիտ նմանակն է, բայց ունի հակառակ բևեռականություն: Այն մի փոքր ավելի մեծ է, ձգվում է մոտ մեկուկես մատնաչափ ֆիզիկական մարմնի ծայրամասից այն կողմ:
Սամաել Վեորը սովորեցնում է, որ կենսական մարմինը ֆիզիկական մարմնի քառաչափ մասն է և օրգանական կյանքի հիմքը[8][9]: Նա նշում է, որ Կրակի երկրորդ սկզբնավորման մեջ (որին հասնում են սեքսուալ մոգության հետ աշխատելու միջոցով) կենսական մարմնում կունդալինին բարձրանում է։ Այնուհետև մարդը սովորում է, թե ինչպես տարբերակել և առանձնացնել երկու բարձրագույն եթերները մյուսներից, որպեսզի նրանք ծառայեն որպես ֆիզիկական մարմնից դուրս ճանապարհորդելու միջոց[10]։
Կաբալայի կյանքի ծառի վրա կենսական մարմինը հաճախ առնչվում է Սեֆիրա Եսոդի հետ[11]։
Եթերային մարմնի մասին Արթուր Ֆինդլեյը գրել է իր «On The Edge Of The Etheric» գրքում, որը հրատարակվել է 1931 թվականին[12][13]։
Էակներ, որոնք ունեն միայն եթերային մարմին
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Թեոսոֆիայի ուսմունքներում դևերը համարվում են Արեգակնային համակարգի մոլորակների մթնոլորտում (մոլորակային հրեշտակներ) կամ Արեգակի ներսում ապրողներ (արևային հրեշտակներ) (ենթադրաբար այլ մոլորակային համակարգեր և աստղեր ունեն իրենց հրեշտակները) և օգնում են ղեկավարել բնության այն գործընթացները, ինչպիսիք են՝ էվոլյուցիայի գործընթացը և բույսերի աճը։ Նրանց տեսքը, ենթադրաբար նման է մարդու չափի գունավոր կրակի բոցերի: Որոշ (ոչ բոլոր) դևեր ի սկզբանե մարմնավորվել են որպես մարդ արարած[14]:
Բնության ոգիները, տարերայինները (թզուկներ, օնդիններ, սիլֆեր և սալամանդրեր) և փերիներն ասվում է, որ գտնվում են հոգևոր զարգացման «դևա էվոլյուցիայի» գծում՝ նրանց հոգիները առաջ են գնում, նրանք ի վերջո մարմնավորվում են որպես դևեր, բայց երբեք չեն մարմնավորվում մարդկային կերպարանքով[15]: Թեոսոֆիստները պնդում են, որ այս բոլոր էակները ունեն միայն եթերային մարմին, ոչ ֆիզիկական, և որ դրանք կարելի է դիտարկել երրորդ աչքն ակտիվանալուց հետո[16]։
Քննադատություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Սյուզան Բլեքմորը տարբեր առարկություններ է բարձրացրել եթերային մարմնի գաղափարների դեմ՝ նշելով, որ «տեսական չէ պնդել, որ այն և՛ նյութական է՝ կարող է անել այն ամենը, ինչ պահանջվում է իրենից, և՛ անտեսանելի է՝ աննկատելի է և բաղկացած է ինչ-որ նյութից, որի մասին մենք ոչինչ չգիտենք։ Սա պարզապես հնարք է, ոչ թե տեսություն»[17]:
Դեյվիդ Պապինոն գրել է, որ կենսաքիմիայի, ֆիզիկայի և ֆիզիոլոգիայի հետազոտությունները չեն կարողացել բացահայտել կենդանի մարմինների վրա ազդող հիմնական ֆիզիկական ուժերից վեր ուժերի գոյության որևէ ապացույց, հետևաբար չկա որևէ ապացույց, որ գոյություն ունեն մարմնի եթերային կրկնօրինակներ (եթերային մարմիններ)[18]:
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Powell, A.E. The Solar System London:1930 The Theosophical Publishing House (A Complete Outline of the Theosophical Scheme of Evolution) See "Lifewave" chart (refer to index)
- ↑ Leadbeater, C. W., Man, Visible and Invisible, 1902
- ↑ Besant, Annie, Man and His Bodies, 1911
- ↑ Kilner, Walter J., The Human Atmosphere, or the Aura Made Visible by the aid of Chemical Screens, 1911, reprinted as "The Human Aura" by Citadel Press, NY, 1965, 0-8065-0545-1. The Aura, by Walter J. Kilner. Introd. by Sibyl Ferguson. New York, S. Weiser, 1973.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Quillen, Frank W. (1979). «The Ethereal Body as a Means of Survival». Process Studies. 9 (2): 30–34. doi:10.5840/process197991/213.
- ↑ Wunderlich, Falk (2016). «The "Subtle" Materialism of August Wilhelm Hupel». Quaestio: Journal of the History of Metaphysics. 16: 147–165. doi:10.1484/J.QUAESTIO.5.112339.
- ↑ Heindel, Max, The Rosicrucian Mysteries (Chapter IV, The Constitution of Man: Vital Body - Desire Body - Mind), 1911, 0-911274-86-3
- ↑ Samael Aun Weor, The Pistis Sophia Unveiled, Thelema Press, (1983) 2005
- ↑ Samael Aun Weor, "Death Արխիվացված 2007-05-09 Wayback Machine", The Book of the Dead, 1966
- ↑ Samael Aun Weor, The Three Mountains, Thelema Press, (1972) 2003
- ↑ Samael Aun Weor, The Initiatic Path in the Arcana of Tarot and Kabbalah, Thelema Press, (1978) 2007
- ↑ «On the, Edge of the Etheric: being an Investigation of Psychic Phenomena based on a series of Sittings with Mr John C.Sloan, the Glasgow Trance and Direct Voice Medium». Nature. 129: 562–563. 1932. doi:10.1038/129562a0.
- ↑ «Science and Psychical Research». Nature. 133: 18–19. 1934. doi:10.1038/133018d0.
- ↑ Hodson, Geoffrey, Kingdom of the Gods 0-7661-8134-0 – Has color pictures of what Devas supposedly look like when observed by the third eye – their appearance is reputedly like colored flames about the size of a human being. Paintings of some of the devas claimed to have been seen by Hodson from his book "Kingdom of the Gods":
- ↑ Powell, A.E. The Solar System London:1930 The Theosophical Publishing House (A Complete Outline of the Theosophical Scheme of Evolution) See "Lifewave" chart (refer to index)
- ↑ Eskild Tjalve’s paintings of devas, nature spirits, elementals and fairies:
- ↑ Blackmore, Susan. (2015). The Implausibility of Astral Bodies and Astral Worlds. In Keith Augustine and Michael Martin. The Myth of an Afterlife: The Case against Life After Death. Rowman & Littlefield. pp. 393-403
- ↑ Papineau, David. (2015). There is No Trace of Any Soul Linked to the Body. In Keith Augustine and Michael Martin. The Myth of an Afterlife: The Case against Life After Death. Rowman & Littlefield. pp. 369-376.
Հետագա ընթերցում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Kambhampati, Parvathi Kumar. The Etheric Body (First ed.). Visakhapatnam: Dhanishta..
- Powell, Arthur E. The Etheric Double
- Wilde, Stuart. The Sixth Sense: Including the secrets of the etheric subtle body. Hay House Inc.