Jump to content

Դորոթի Գերոդ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դորոթի Գերոդ
Դիմանկար
Ծնվել էմայիսի 5, 1892(1892-05-05)[1][2]
ԾննդավայրԼոնդոն, Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի միացյալ թագավորություն[3]
Մահացել էդեկտեմբերի 18, 1968(1968-12-18)[1][4][2] (76 տարեկան)
Մահվան վայրՔեմբրիջ, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն[3]
Քաղաքացիություն Միացյալ Թագավորություն
Կրոնռոմանական կաթոլիկ[5] և Հռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի
ԿրթությունՆյունհեմի քոլեջ[6][7] և Pitt Rivers Museum?
Ազդվել էRobert Ranulph Marett? և Henri Breuil?
Մասնագիտությունմարդաբան, հնագետ, նախապատմության ուսումնասիրող, համալսարանի դասախոս և Catholic Women's League
ԱշխատավայրՔեմբրիջի համալսարան
Ծնողներհայր՝ Archibald Garrod?[7], մայր՝ Laura Elizabeth Smith?[7]
Զբաղեցրած պաշտոններDisney Professor of Archaeology? և director of studies?
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունԲրիտանական ակադեմիա
 Dorothy Garrod Վիքիպահեստում

Դորոթի Էննի Էլիզաբեթ Գերոդ (անգլ.՝ Dorothy Annie Elizabeth Garrod, մայիսի 5, 1892(1892-05-05)[1][2], Լոնդոն, Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի միացյալ թագավորություն[3] - դեկտեմբերի 18, 1968(1968-12-18)[1][4][2], Քեմբրիջ, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն[3]), անգլիացի հնագետ, որը մասնագիտացել է պալեոլիթյան ժամանակաշրջանում։ Նա զբաղեցրել է Դիսնեյի հնագիտության պրոֆեսորի պաշտոնը Քեմբրիջի համալսարանում՝ 1939-1952 թվականներին և եղել է առաջին կինը, որն ամբիոն է ունեցել Օքսֆորդում կամ Քեմբրիջում[9][10][11]։

Վաղ կյանք և կրթություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գարրոդը բժիշկ սըր Արչիբալդ Գարրոդի և Լաուրա Էլիզաբեթ Սմիթի դուստրն է, նրա մայրը վիրաբույժ սըր Թոմաս Սմիթի՝ 1-ին բարոնետի դուստրն է եղել[12]։ Նա ծնվել է Լոնդոնի Չանդոս փողոցում և կրթություն է ստացել տանը։ Նրա առաջին ուսուցչուհին Իզաբել Ֆրայն է եղել՝ որպես կառավարիչ[13][14]։ Գարրոդը հիշում էր, որ Ֆրայը ինը տարեկանում սովորեցնում էր իրեն Հարլի փողոցում Ուոլթեր Ջեսոպի դստեր հետ[15]։ Հետագայում նա հաճախել է Սենթ Օլբանսի Բիրքլենդս դպրոց[14]։

Պամելա Ջեյն Սմիթը Գարոդի մասին գրում է հետևյալը՝ «Գարրոդը բրիտանական ինտելեկտուալ արիստոկրատիայի նշանակալի անդամ է եղել։ Նրա հայրը՝ սըր Արչիբալդ Գարրոդը, եղել է Օքսֆորդի բժշկության ռեգիուսի պրոֆեսոր և համարվում է կենսաքիմիական գենետիկայի հիմնադիրը։ Նրա պապը սըր Ալֆրեդ Գարոդն է եղել Քինգս քոլեջի հիվանդանոցից, Վիկտորիա թագուհու բժիշկը և ռևմատիկ հիվանդությունների առաջատար մասնագետ»[16]։

Գարրոդը ընդունվել է Քեմբրիջի Նյունհեմ քոլեջը 1913 թվականին, որտեղ նա կարդացել է հին և դասական պատմություն, նախքան հնագիտության առարկա ուսումնասիրելը[17]՝ ավարտելով դասընթացը 1916 թվականին։ 1916 թվականին ավարտելով իր ուսումը, նա կորցրել է երկու եղբայրների՝ լեյտենանտ Ալֆրեդ Նոել Գարոդին և լեյտենանտ Թոմաս Մարտին Գարոդին[18]։ Երկուսն էլ սպանվել են Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ։ Նրա երրորդ եղբայրը՝ լեյտենանտ Բազիլ Ռահերը[19] մահացել է Ֆրանսիայում իսպանական գրիպից՝ զորացրվելուց առաջ[20]։ Լուրեր են պտտվում, որ նա կորցրել է իր նշանածին[21]։ Նա կամավոր է եղել Կաթոլիկ կանանց լիգային մինչև 1919 թվականը։ Այնուհետև նա մեկնել է Մալթա, որտեղ նրա հայրը աշխատում էր որպես պատերազմական հիվանդանոցների ղեկավար[22] և սկսել է հետաքրքրվել տեղի հնություններով[23]։ Զգալի տարաձայնություններ կան այն ամսաթվի շուրջ, երբ նա կրոնափոխվել է և դարձել հռոմեական կաթոլիկ, բայց Գարրոդն ըստ երևույթին կաթոլիկություն է ընդունել նախքան Քեմբրիջ գալը[24]։

Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գարրոդը 1928 թվականին Ջորջ և Էդնա Վուդբերիների հետ կանգնած է նախապատմական հետազոտությունների ամերիկյան դպրոցի շրջանակներում

Ընտանիքի վերադարձին Անգլիա, որտեղ նրանք հաստատվել են Օքսֆորդում, Գարոդը 1921 թվականին պաշտպանել է դիպլոմ մարդաբանության բարձրագույն կրթության մասին[25]:Նրա դասախոսությունների նոտաներից, որոնք պահպանվել են հնությունների ազգային թանգարանում, պարզ է դառնում, որ դիպլոմային դասընթացը ինտենսիվ ներածություն էր ինչպես հնագիտության, այնպես էլ մարդաբանության մեջ[26]։ Նրան դասավանդել է Ռոբերտ Ռանուլֆ Մարեթը սոցիալական մարդաբանության մասնագետ և փորձառու հնագետ[27]։ 1921 թվականին համալսարանն ավարտելուց հետո նա ստացել է գերազանցության դիպլոմ՝ որպես փոքր թվով ուսանողուհիներից մեկը[28]։ Նա գտել է իր ինտելեկտուալ կոչումը` պալեոլիթյան դարաշրջանի հնագիտության ոլորտում։ Պամելա Ջեյնս Սմիթը հայտնաբերել է, որ Գարրոդը ավելի ուշ որպես հարգանքի տուրք ասում է իրեն, որ «Մարեթը հանճարեղ գործընկերն է, փայլուն զրուցակիս, սիրելի ընկեր»[29]։ Սմիթը հայտնաբերել է, որ տիկին Չիթին՝ ի ծնե Մերի Քիթսոն Քլարկը, Գարոդի ուղեկիցներից մեկն է եղել 1929 թվականին Կարմել լեռան պեղումների ժամանակ, որին իր հարցազրույցում ասել է, որ Գարրոդը «փորձել է իր դարձը դեպի նախապատմություն կրոնական խորությամբ [...] Նախապատմաբան լինելու վճռականությունը, հատկապես քարի դարում, նրա գլխին ընկավ մեկ վայրկյանում, ինչպես դարձի գալը»[30]։ Հենց Մարեթն է նրան ծանոթացրել Ֆրանսի և Էբբի Բրաուլի՝ նրա մտավոր հոր հետ[31]։ Գարորդը սովորել է երկու տարի՝ 1922-1924 թվականներին, նախապատմաբան Մ. Բրեուլիի հետ Փարիզի Պալեոնտոլոգիայի հումանիտար ինստիտուտում[14]։ Սմիթը պնդում է, որ Գարրոդի հետաքրքրությունը միջին և վերին պալեոլիթի հավաքածուների ծագման, տարածման և դասակարգման նկատմամբ՝ նրա հմայվածությունը ժամանակակից մարդկանց ծագման և նեանդերթալցիների մահվան հարցերով աշխարհագրության կողմից հարաբերական թվագրման հետ կապված մտահոգությունը[32] և նրա հայտարարությունը, որ «Եվրոպան, ի վերջո, միայն Աֆրիկայի և Ասիայի թերակղզի է» (Քլարկ 1999:409), թույլ է տալիս Գարոդին ներկայացնել որպես Էբբի Բրեյլի մտավոր զավակ»[33][34]։

1926 թվականին Գարրոդը հրատարակել է իր առաջին ակադեմիական աշխատությունը՝ «Բրիտանիայի վերին պալեոլիթը», որի համար նրան շնորհվել է գիտությունների թեկնածուի աստիճան Օքսֆորդի համալսարանի կողմից[35]։

Բրեյլի հրավերից հետո նա ուսումնասիրել է Սատանայի աշտարակի քարանձավը՝ յոթ ամսվա ընթացքում Ջիբրալթարում 1925-ից 1927 թվականներին[36]։ Այն գտնվում էր Ֆորբսի քարհանքից ընդամենը 350 մետր հեռավորության վրա, որտեղ ավելի վաղ հայտնաբերվել էր նեանդերթալյան մարդու գանգ։ Գարրոդը 1925 թվականին այս քարանձավում հայտնաբերել է նեանդերթալյան մարդու երկրորդ կարևոր գանգը, որն այժմ կոչվում է Ջիբրալթար 2[37]։ Դա նրա առաջին միջազգայնորեն ճանաչված պեղումն է եղել[38]։ Գարրոդն իր կարիերայի ընթացքում պետք է գտներ բազմաթիվ անոմալ կմախքներ, սակայն գանգը չէր տեղավորվում նեանդերթալյան սահմանման մեջ[39]։ 1928 թվականին նա գլխավորել է Հարավային Քրդստան մուտք գործած առաջին արշավախումբը։ Նա ապացույցներ է փնտրել այն մասին, որ պալեոլիթյան մարդիկ գաղթում էին Վերին Միջագետքի և Սիրիայի միջև[40]։ Այս աշխատանքը հանգեցրել է Հազար Մերդի քարանձավի և Զարզի քարանձավի փորձնական ուսումնասիրություններին[41]։

Դորոթի Գարոդի կողմից պեղված նյութերի ցուցադրություն, Հնագիտության և մարդաբանության թանգարան, Քեմբրիջ, մարտ 2022։ Օբյեկտները վերաբերում են Կարմել լեռան պեղումներին։

1929 թվականին Գարրոդը նշանակվել է Պաղեստինի Կարմել լեռան Վադի էլ-Մուղարա պեղումները ղեկավարելու՝ որպես Նախապատմական հետազոտությունների ամերիկյան դպրոցի և Երուսաղեմի հնագիտության բրիտանական դպրոցի համատեղ նախագիծ։ 12 ընդարձակ դաշտային սեզոնների շարքն ավարտվել է 1929-1934 թվականներին[42]։ Արդյունքները ստեղծեցին ժամանակագրական շրջանակ, որը մնում է վճռորոշ այդ նախապատմական ժամանակաշրջանի ըմբռնումը ներկայացնելու համար[23]։ Սերտորեն աշխատելով Դորոթեա Բեյթի հետ՝ նա ցուցադրել է ստորին պալեոլիթի, միջին պալեոլիթի և էպիպալեոլիթի զբաղմունքների երկար հաջորդականությունը՝ Տաբուն, Էլ-Վադ, Էս-Սխուլ, Շուկբա (Շուքբա) և Քեբարա քարանձավներում[35]։ Նա նաև մշակել է ուշ էպիպալեոլիթի Նատուֆիական մշակույթի մշակութային պիտակը ( Վադի Նատուֆից, Շուքբա քարանձավի գտնվելու վայրից)՝ Էս-Սխուլում և Էլ-Վադում իր պեղումներից հետո։ Նրա պեղումները Լևանտի քարանձավների վայրերում իրականացվել են գրեթե բացառապես կին աշխատողների հետ, որոնք հավաքագրվել են տեղի գյուղերից, ինչպիսիք են Ջեբա և Լժիմը։ Այս կանանցից մեկին՝ Յուսրային, վերագրվում է Տաբուն 1 նեանդերթալի գանգի հայտնաբերումը[43]։ Ջեբա և Լջսիմ գյուղերը ավերվել են 1948 թվականին և Պաղեստինի հավաքականի անդամների մեծ մասին չի հաջողվել գտնել[43]։ 1937 թվականին Գարրոդը հրատարակել է «Կարմել լեռան քարե դարը», որը համարվում էր ոլորտում բեկումնային աշխատանք[44]։ 1938 թվականին նա մեկնել է Բուլղարիա և պեղումներ կատարել Բաչո Կիրոյի պալեոլիթյան քարանձավում[9][10]։

Գարոդը վաղ մարդու մասին միջազգային սիմպոզիումում, Ֆիլադելֆիա, մարտ 1937

Մի շարք ակադեմիական պաշտոններ զբաղեցնելուց հետո, այդ թվում՝ Նյունհեմ քոլեջի հնագիտության և մարդաբանության ուսումնասիրությունների տնօրեն՝ նա 1939 թվականի մայիսի 6-ին դարձեկ է Քեմբրիջի հնագիտության Դիսնեյի պրոֆեսոր, պաշտոն, որը նա զբաղեցրել է մինչև 1952 թվականը[9]։ Նրա նշանակումը ոգևորությամբ դիմավորել են կին ուսանողները և նրա պատվին Նյունհեմում անցկացվել է «քոլեջի խնջույք», որում յուրաքանչյուր ուտեստ անվանակոչվել է հնագիտական առարկայի անունով։ Բացի այդ Cambridge Review-ն հաղորդել է՝ «Կնոջ ընտրությունը Դիսնեյի հնագիտության պրոֆեսորի պաշտոնում հսկայական առաջընթաց է համալսարանում տղամարդկանց և կանանց միջև լիակատար հավասարության ճանապարհին»[9]։ Գենդերային իրավահավասարությունը Քեմբրիջի համալսարանում այն ժամանակ դեռևս հեռու հեռու է եղել արդիականից, որպես կին՝ Գարոդը չէր կարող լինել համալսարանի լիիրավ անդամ, ուստի նա զրկված է եղել համալսարանի հարցերի շուրջ ելույթներից կամ քվեարկությունից[45]։ Այն շարունակել է գործել մինչև 1948 թվականը, երբ կանայք դարձել են համալսարանի լիիրավ անդամներ[45]։

1941-1945 թվականներին Գարրոդը արձակուրդ է վերցրել համալսարանից և ծառայել է Կանանց Օժանդակ օդային ուժերում (WAAF)՝ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ։ Նա աշխատել է RAF Medmenham լուսանկարչական մեկնաբանության բաժնում՝ որպես բաժնի սպա (թռչող սպայի կոչումով համարժեք)[44]։

Պատերազմից հետո Գարրոդը վերադարձել է իր պաշտոնին և մի շարք փոփոխություններ կատարել ամբիոնում, ներառյալ համաշխարհային նախապատմության ուսումնասիրության մոդուլի ներդրումը։ Այնտեղ, որտեղ նախկինում նախապատմությունը համարվում էր հատկապես ֆրանսիական կամ եվրոպական՝ Գարրոդը ընդլայնել է թեման համաշխարհային մասշտաբով։ Գարրոդը նաև փոփոխություններ է կատարել հնագիտական ուսումնասիրությունների կառուցվածքում՝ Քեմբրիջը վերածելով առաջին բրիտանական համալսարանի, որն առաջարկում էր նախապատմական հնագիտության բակալավրիատի դասընթացներ[35]։ Համալսարանական ամառային արձակուրդների ժամանակ Գարրոդը մեկնել է Ֆրանսիա և պեղումներ կատարել երկու կարևոր վայրերում՝ Ֆոնտեշևադ քարանձավում, Ժերմեն Անրի-Մարտենի հետ և Անգլ-սյուր-լ'Անգլին, Սյուզան դե Սենտ Մատուրինի հետ[44]։

Հետագա կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1952 թվականին թոշակի անցնելուց հետո Գարրոդը տեղափոխվել է Ֆրանսիա, բայց շարունակել է ուսումնասիրություններն ու պեղումները։ 1958 թվականին՝ 66 տարեկան հասակում պեղումներ է կատարել Լիբանանի Աադլուն գագաթում՝ Դիանա Քըրքբրայդի աջակցությամբ[44]։ Հաջորդ տարի նրան խնդրել են շտապ պեղումներ կատարել Ռաս Էլ Քելբում, քանի որ նշանակալի քարանձավը խախտվել էր ճանապարհների և երկաթուղային շինարարության պատճառով։ Անրի-Մարտենը և դը Սենտ Մաթուրինը յոթ շաբաթ օգնել են Գարոդին, իսկ գտնված նյութը տեղափոխվել է Բեյրութի Ազգային թանգարան՝ ավելի մանրամասն ուսումնասիրության համար։ Նա կրկին վերադարձել է Աադլուն 1963 թվականին, երիտասարդ հնագետների թիմի հետ, սակայն նրա առողջական վիճակը սկսել է վատանալ և նա հաճախ սկսել է բացակայել այդ վայրերից[44]։

Գարրոդը հայտնվել է որպես պանելիստ «Animal, Vegetable, Mineral?» խաղի շոուի ժամանակ, որն անցկացվել է 1959 թվականին Հոմերոսի թանգարանում[46]։

1968 թվականի ամռանը Գարրոդը կաթված է ստացել Քեմբրիջում հարազատներին այցելելիս։ Նա մահացել է այնտեղի ծերանոցում դեկտեմբերի 18-ին 76 տարեկան հասակում[44]։

Բազմազանություն և ներառականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գարրոդը Քեմբրիջի առաջին կին պրոֆեսորն է եղել[47] և մեծ դեր է ունեցել այն ինտեգրված հաստատության վերածելու գործում[48]։ Պրոֆեսորի պաշտոնում ընտրվելու արդյունքում կանայք ստացել են լիիրավ անդամություն և թույլ են տվել ավարտել Քեմբրիջի համալսարանը[49]։ Նա հիմնականում աշխատել է կանանց հետ, քանի որ ապրում էր առանձնացված անգլիական հասարակության մեջ։ Պաղեստինում նրան վերաբերվում էին որպես բրիտանական իշխող դասի անդամի և խորապես սիրված պաղեստինցիների կողմից[50]։ Գարրոդի հարաբերություններն իր արաբ հարևանների և աշխատակիցների հետ «ջերմ են եղել։ Գարրոդին հաճախ էին հրավիրում հարսանիքների կամ այլ տոնակատարությունների։ Նրան անվանում էին Սիտ Միրիամ, Լեդի Մերի»[51]։ Նրա Կարմել լեռան արշավախմբի անձնակազմը, որն ընդգրկում էր բոլոր պեղումները (Սխուլ, Քեբարա, էլ-Վադ և էթ-Թաբուն), բաղկացած է եղել հիմնականում տեղացի արաբ կանանցից[52]։ Գարրոդը լիովին պատասխանատու է եղեկ Կարմել լեռան բազմաթիվ երկարատև պեղումների համար[53]։ 1931 թվականին Ֆրենսիս Տուրվիլ Պետրը, որը բացահայտ միասեռական էր, շատ կարճ ժամանակ մասնակցել է Կարմել լեռան իր պեղումներին՝ որպես Գարոդի թիմի անդամ[50]։ Ֆրենսիս Տուրվիլ-Պետրը հայտնաբերել է հնագույն գանգուղեղ Մուղարեթ նախկին Զութիյեում, Գալիլեայի ծովի մոտ, որը համարվում էր 1920-ականների ամենաուշագրավ նախապատմական հնագիտական իրադարձությունը Արևմտյան Ասիայում[54]։

Մրցանակներ և անվանակարգեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1937 թվականին Գարրոդին շնորհվել է Փենսիլվանիայի համալսարանի և Բոստոնի քոլեջի պատվավոր դոկտորի կոչում և դոկտորական աստիճան Օքսֆորդի համալսարանից[9]։ 1952 թվականին ընտրվել է Բրիտանական ակադեմիայի անդամ, իսկ 1965 թվականին նրան շնորհվել է CBE մրցանակ։ Նա կարծել է, որ կարևոր է, որ հնագետները ճանապարհորդեն և այդ պատճառով գումար է թողել Դորոթի Գարոդ ճանապարհորդական հիմնադրամը հիմնելու համար[35] Լ 1968 թվականին Լոնդոնի Հնաոճ իրերի միությունը նրան հանձնել է իր ոսկե մեդալը[44]։

2011 թվականի սեպտեմբերից մինչև 2012 թվականի հունվարը Գարոդի պեղումների, ընկերների և դաստիարակների 17 լուսանկարներ ցուցադրվել են Պիտ Ռիվերսի թանգարանում կայացած «Նախապատմության ռահվիրա, Դորոթի Գարոդ և Կարմել լեռան քարանձավներում» ցուցահանդեսում[28]։

2017 թվականին Նյունհեմ քոլեջը հայտարարել է, որ քոլեջի նոր շենքը կկոչվի Գարրոդի անունով[45]։ 2019 թվականին Քեմբրիջի համալսարանի հնագիտական հետազոտությունների McDonald ինստիտուտը բացել է նկարչուհի Սառա Լևելի հեղիանակային Գարոդի նոր դիմանկարը[55]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 A Historical Dictionary of British Women — 2 — Routledge, 2003. — P. 181. — ISBN 978-1-85743-228-2
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Deutsche Nationalbibliothek Record #121885844 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Encyclopædia Britannica
  5. ↑ English Wikipedia community Wikipedia — 2001.
  6. ↑ Oxford Dictionary of National Biography / C. Matthew — Oxford: OUP, 2004.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 Who's who (բրիտ․ անգլ.) — (untranslated), 1849. — ISSN 0083-937X
  8. ↑ 8,0 8,1 Beyond Notability
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 Smith, Pamela. «From 'small, dark and alive' to 'cripplingly shy': Dorothy Garrod as the first woman Professor at Cambridge». www.arch.cam.ac.uk (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մարտի 21-ին. Վերցված է 2019 թ․ նոյեմբերի 19-ին.
  10. ↑ 10,0 10,1 Smith, Pamela Jane (1996). «Dorothy Garrod, first woman Professor at Cambridge». Antiquity. 74 (283): 131–136. doi:10.1017/S0003598X00066230. S2CID 163187954.
  11. ↑ «First Cambridge woman professor appointed». The Glasgow Herald. 1939 թ․ մայիսի 6. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 14-ին.
  12. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915–1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 169. ISBN 9781407304304.
  13. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915-1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 169. ISBN 9781407304304.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press. {{cite encyclopedia}}: Missing or empty |title= (օգնություն) (Subscription or UK public library membership required.)
  15. ↑ Brown, Beatrice Curtis (1960). Isabel Fry, 1869–1958: Portrait of a Great Teacher (անգլերեն). A. Barker. էջեր 12–13.
  16. ↑ Smith, Pamela Jane (2000). «Dorothy Garrod, first woman Professor at Cambridge». Antiquity. 74 (283): 131–136. doi:10.1017/S0003598X00066230. S2CID 163187954.
  17. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915–1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 170. ISBN 9781407304304.
  18. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915–1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 171. ISBN 9781407304304.
  19. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915-1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 171. ISBN 9781407304304.
  20. ↑ Caton-Thompson, Gertrude (1971). «Dorothy Annie Elizabeth Garrod, 1892–1968» (PDF). Proceedings of the British Academy. 55: 339–361.
  21. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915–1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 171. ISBN 9781407304304.
  22. ↑ Caton-Thompson, Gertrude (1969). «Dorothy Annie Elizabeth Garrod 1892–1968». Proceedings of the British Academy. 55: 342.
  23. ↑ 23,0 23,1 «Garrod, Dorothy Annie Elizabeth». Complete Dictionary of Scientific Biography. Encyclopedia.com. Վերցված է 2013 թ․ հուլիսի 2-ին.
  24. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915–1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 171. ISBN 978-1-40730-430-4.
  25. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915–1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 172. ISBN 9781407304304.
  26. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915–1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջեր 172–173. ISBN 9781407304304.
  27. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915-1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 172. ISBN 9781407304304.
  28. ↑ 28,0 28,1 «A Pioneer of Prehistory». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հուլիսի 17-ին.
  29. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915–1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 174. ISBN 9781407304304.
  30. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915–1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 174. ISBN 9781407304304.
  31. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915-1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 174. ISBN 9781407304304.
  32. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915–1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 176. ISBN 9781407304304.
  33. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915–1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 176. ISBN 9781407304304.
  34. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915–1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 176. ISBN 9781407304304.
  35. ↑ 35,0 35,1 35,2 35,3 K. M. Price, 2009. One vision, one faith, one woman: Dorothy Garrod and the crystallisation of prehistory. In R. Hosfield, F. F. Wenban-Smith and M. Pope (eds): Great Prehistorians: 150 Years of Palaeolithic Research, 1859–2009 (Special Volume 30 of Lithics: The Journal of the Lithic Studies Society):x–y. Lithic Studies Society, London.
  36. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915–1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 178. ISBN 9781407304304.
  37. ↑ Garrod, D. A. E.; Buxton, L. H. D.; Elliot-Smith, G.; Bate, D.M. A. (1928). «Excavation of a Mousterian rock-shelter at Devil's Tower, Gibraltar». Journal of the Royal Anthropological Institute. 58: 33–113. JSTOR 4619528.
  38. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915–1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 178. ISBN 9781407304304.
  39. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915–1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 178. ISBN 9781407304304.
  40. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915–1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 182. ISBN 9781407304304.
  41. ↑ «Dorothy Garrod – Scientist of the Day – Linda Hall Library». Linda Hall Library (ամերիկյան անգլերեն). 2016 թ․ մայիսի 5. Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 24-ին.
  42. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915–1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 193. ISBN 9781407304304.
  43. ↑ 43,0 43,1 Smith, Pamela Jane (2009). A "Splendid Idiosyncrasy": Prehistory at Cambridge 1915–1950. BAR British Series 485 (անգլերեն). Oxford: Archaeopress. էջ 85. ISBN 9781407304304. «According to Jacquetta Hawkes, Yusra acted as foreman in charge of picking out items before the excavated soil was sieved; over the years, she became expert in recognising bone, fauna, hominid and lithic remains and had spotted a tooth which led to the crushed skull. Hawkes remembered talking to Yusra about coming up to Cambridge. "She had a dream. She was very able indeed. Yusra would obviously have been a Newnham Fellow." The villages of Jeba and Ljsim were destroyed in 1948 and most members of the Palestinian team could not be traced.»
  44. ↑ 44,0 44,1 44,2 44,3 44,4 44,5 44,6 Cohen, G. (2006). Breaking Ground: Pioneering Women Archaeologists. University of Michigan Press.
  45. ↑ 45,0 45,1 45,2 «Newnham College to name new building after first ever woman Professor at Cambridge. Newnham College». Newnham College (բրիտանական անգլերեն). 2017 թ․ նոյեմբերի 16. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 8-ին.
  46. ↑ Դորոթի Գերոդ Internet Movie Database կայքում
  47. ↑ Smith, Pamela Jane (2000). «Dorothy Garrod, first woman Professor at Cambridge». Antiquity. 74 (283): 131. doi:10.1017/S0003598X00066230. S2CID 163187954.
  48. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915-1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 216. ISBN 9781407304304.
  49. ↑ Smith, Pamela Jane. «From 'small, dark and alive' to 'cripplingly shy': Dorothy Garrod as the first woman Professor at Cambridge» (PDF). arch.cam.ac.uk. Վերցված է 2023 թ․ մարտի 20-ին.
  50. ↑ 50,0 50,1 «Necklaces from Mount Carmel | University of Cambridge Museums». www.museums.cam.ac.uk. Վերցված է 2021 թ․ մարտի 21-ին.
  51. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915–1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 198. ISBN 9781407304304.
  52. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915–1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջեր 189–208. ISBN 9781407304304.
  53. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915-1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 184. ISBN 9781407304304.
  54. ↑ Smith, Pamela Jane (2009). A Splendid Idiosyncrasy: Prehistory at Cambridge 1915–1950. Oxford: Archaeopress BAR British Series. էջ 184. ISBN 9781407304304.
  55. ↑ Retrieved 13 November 2019.

Այլ ընթերցանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Դորոթի_Գերոդ&oldid=10038384» էջից