Դեյվիդ Վեքսլեր

Դեյվիդ Վեքսլեր;
Ծնվել է	հունվարի 12, 1896[…]
Ծննդավայր	Յաշի շրջան, Ռումինիա
Մահացել է	մայիսի 2, 1981[…] (85 տարեկան)
Մահվան վայր	Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ
Քաղաքացիություն	ԱՄՆ և Ռումինիա
Կրթություն	Կոլումբիայի համալսարան և Նյու Յորք քաղաքի քոլեջ
Ազդվել է	Չարլզ Սփիրման
Մասնագիտություն	հոգեբան, համալսարանի դասախոս և դաստիարակ
Աշխատավայր	Նյու Յորքի համալսարան

Դեյվիդ «Վեշի» Վեքսլեր (/ˈwɛkslər/, հունվարի 12, 1896(1896-01-12)^[1]^[2]^[3]^[…], Յաշի շրջան, Ռումինիա - մայիսի 2, 1981(1981-05-02)^[4]^[1]^[2]^[…], Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ), ռումինա-ամերիկյան հոգեբան։ Նա մշակել է բանականության հայտնի սանդղակներ, ինչպիսիք են Վեքսլերի Մեծահասակների Բանականության Սանդղակը (ՎՄԲՍ) և Վեքսլերի Երեխաների Բանականության Սանդղակը (ՎԵԲՍ)՝ Բելվյու հիվանդանոցում իր հիվանդներին ավելի լավ ճանաչելու համար։ «Ընդհանուր հոգեբանության ակնարկ» ամսագրի 2002 թվականին հրապարակված հետազոտությունը Վեքսլերին դասակարգել է որպես 20-րդ դարի 51-րդ ամենաշատ մեջբերվող հոգեբան^[5]։

Վաղ կյանք և կրթություն

Վեքսլերը ծնվել է հրեական ընտանիքում Ռումինիայի Լեսպեզի քաղաքում և մանուկ հասակում ծնողների հետ գաղթել է Միացյալ Նահանգներ։ Նա սովորել է Նյու Յորքի Քաղաքային քոլեջում և Կոլումբիայի համալսարանում, որտեղ ստացել է մագիստրոսի աստիճան 1917 թվականին և դոկտորի աստիճան 1925 թվականին՝ Ռոբերտ Ս. Վուդվորթի ղեկավարությամբ։ Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ նա աշխատել է Միացյալ Նահանգների բանակի հետ՝ մշակելով հոգեբանական թեստեր նոր զորակոչիկների ընտրության համար, միաժամանակ ուսումնասիրելով Չարլզ Սպիրմենի և Կարլ Պիրսոնի ղեկավարությամբ։

Կարիերա

Բելվյու հիվանդանոց

Տարբեր վայրերում կարճ աշխատանքից հետո (ներառյալ հինգ տարի մասնավոր պրակտիկան), Վեքսլերը 1932 թվականին դարձել է Բելվյու հոգեբուժական հիվանդանոցի գլխավոր հոգեբանը, որտեղ մնացել է մինչև 1967 թվականը:

Վեքսլերը 1947 թվականին մասնակցել է առաքելության՝ ստեղծելու հոգեկան առողջության ծրագիր և կլինիկա Հոլոքոստից փրկված հրեաների համար^[6]:

Բանականության սանդղակներ

Վեքսլերը հայտնի է իր բանականության թեստերով: Նա թեստավորման մեջ ոչ ինտելեկտուալ գործոնների դերի ամենաազդեցիկ պաշտպաններից էր: Նա ընդգծում էր, որ բանական վարքի մեջ մտավոր կարողություններից բացի ներգրավված են նաև այլ գործոններ^[7]: Վեքսլերը առարկում էր 1937 թվականի Բինեի սանդղակի առաջարկած միասնական միավորին՝ այդ ժամանակվա Բինեի IQ թեստը համարելով ոչ բավարար: Վեքսլերը սկզբնապես ստեղծել է իր թեստերը Բելվյու կլինիկայում իր հիվանդների մասին ավելին իմանալու համար: Այս թեստերի շարքը մեծապես տարբերվում էր Բինեի սանդղակից, որը Վեքսլերի ժամանակ համարվում էր բանականության թեստավորման գերագույն հեղինակությունը: Քանի որ Լյուիս Թերմանի Սթենֆորդ-Բինեի բանականության սանդղակների 1960 թվականի տարբերակն ավելի քիչ էր մշակված, քան նախորդ տարբերակները, WAIS-ի I ձևը 1960-ականներին գերազանցել է Սթենֆորդ-Բինեի թեստերի հանրաճանաչությունը^[8]:

Թեև նրա թեստը ուղղակիորեն չէր չափում ոչ ինտելեկտուալ գործոնները, այն մանրակրկտորեն հաշվի էր առնում այդ գործոնները իր հիմքում ընկած տեսության մեջ^[9]: Վեքսլերի մեծահասակների բանականության սանդղակը (WAIS) առաջին անգամ մշակվել է 1939 թվականին և այն ժամանակ կոչվում էր Վեքսլեր-Բելվյու բանականության թեստ: Դրանցից նա ստեղծեց Վեքսլերի երեխաների բանականության սանդղակը (WISC) 1949 թվականին և Վեքսլերի նախադպրոցական և տարրական բանականության սանդղակը (WPPSI) 1967 թվականին: Թեստերը դեռ հիմնված են նրա փիլիսոփայության վրա, որ բանականությունը «գլոբալ կարողությունն է նպատակաուղղված գործելու, ռացիոնալ մտածելու և արդյունավետ կերպով գործ ունենալու [մեկի] միջավայրի հետ» (մեջբերված Կապլանի և Սակուցոյի կողմից, էջ 256):

Վեքսլերի սանդղակները ներկայացրեցին բազմաթիվ նոր հասկացություններ և առաջընթաց բանականության թեստավորման շարժման մեջ: Նախ, նա հրաժարվել է հին բանականության թեստերի քանակական միավորներից (Q-ն "I.Q."-ում): Փոխարենը, նա միջին բանականությանը վերագրել է կամայական 100 արժեք և ավելացրել կամ հանել է ևս 15 միավոր յուրաքանչյուր ստանդարտ շեղման համար միջինից վերև կամ ներքև: Չմերժելով ընդհանուր բանականության հասկացությունը (ինչպես մշակել էր նրա ուսուցիչ Չարլզ Սպիրմենը), նա բաժանել է բանականության հասկացությունը երկու հիմնական ոլորտների՝ բանավոր և կատարողական (ոչ բանավոր) սանդղակների, որոնցից յուրաքանչյուրը գնահատվում էր տարբեր ենթաթեստերով:

Անձնական կյանք

Մահացել է 1981 թվականի մայիսի 2-ին։^[6]

Մատենագրություն

Frank, George (1983). The Wechsler Enterprise: An Assessment of the Development, Structure, and Use of the Wechsler Tests of Intelligence. Oxford: Pergamon. ISBN 978-0-08-027973-2.
Kaplan, Robert M.; Saccuzzo, Dennis P. (2009). Psychological Testing: Principles, Applications, and Issues (Seventh ed.). Belmont (CA): Wadsworth. ISBN 978-0-495-09555-2.
Kaufman, Alan S.; Raiford, Susan Engi; Coalson, Diane L. (2016). Intelligent Testing with the WISC-V. Wiley. New York (NY): Wiley. ISBN 978-1-118-58923-6.
Kaufman, Alan S. (2009). IQ Testing 101. New York: Springer Publishing. ISBN 978-0-8261-0629-2.
Kaufman, Alan S.; Lichtenberger, Elizabeth (2006). Assessing Adolescent and Adult Intelligence (3rd ed.). Hoboken (NJ): Wiley. ISBN 978-0-471-73553-3.
Wechsler, David (1939). The Measurement of Adult Intelligence. Baltimore (MD): Williams & Witkins.
Wechsler, David (1958). The Measurement and Appraisal of Adult Intelligence (fourth ed.). Baltimore (MD): Williams & Witkins.

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Encyclopædia Britannica
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Who Named It?
↑ ^3,0 ^3,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ Haggbloom, Steven J.; Warnick, Renee; և այլք: (2002). «The 100 most eminent psychologists of the 20th century» (PDF). Review of General Psychology. 6 (2): 139–152. doi:10.1037/1089-2680.6.2.139. S2CID 145668721.
↑ ^6,0 ^6,1 Wolfgang Saxon (May 3, 1981). «Dr. David Wechsler, 85, Author Of Intelligence Tests». The New York Times. Վերցված է 2014-08-18-ին. «Dr. David Wechsler, a psychologist who was the author of widely used intelligence tests, died yesterday at his home on Manhattan's East Side. He was 85 years old.»
↑ Kaplan, R. M. & Saccuzzo, O. P. (2009). Psychological testing: Principles, applications, and issues (7 ed.), (pp. 250). Belmont, CA: Wadsworth.
↑ Kaufman, Alan S.; Lichtenberger, Elizabeth (2006). Assessing Adolescent and Adult Intelligence (3rd ed.). Hoboken (NJ): Wiley. էջ 7. ISBN 978-0-471-73553-3.
↑ Kaplan, R. M. & Saccuzzo, O. P. (2009). Psychological testing: Principles, applications, and issues (7 ed., pp 250-251). Belmont, CA: Wadsworth.

[_8583e4ece8fd6eac-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Encyclopædia Britannica

[_b3047e867fb01664-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Who Named It?

[_36554d137ef638d2-3] 3,0 ^3,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)

[_ddc8521cbf49e8eb-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[5] Haggbloom, Steven J.; Warnick, Renee; և այլք: (2002). «The 100 most eminent psychologists of the 20th century» (PDF). Review of General Psychology. 6 (2): 139–152. doi:10.1037/1089-2680.6.2.139. S2CID 145668721.

[:0-6] 6,0 ^6,1 Wolfgang Saxon (May 3, 1981). «Dr. David Wechsler, 85, Author Of Intelligence Tests». The New York Times. Վերցված է 2014-08-18-ին. «Dr. David Wechsler, a psychologist who was the author of widely used intelligence tests, died yesterday at his home on Manhattan's East Side. He was 85 years old.»

[7] Kaplan, R. M. & Saccuzzo, O. P. (2009). Psychological testing: Principles, applications, and issues (7 ed.), (pp. 250). Belmont, CA: Wadsworth.

[KaufmanLichtenberger2006p7-8] Kaufman, Alan S.; Lichtenberger, Elizabeth (2006). Assessing Adolescent and Adult Intelligence (3rd ed.). Hoboken (NJ): Wiley. էջ 7. ISBN 978-0-471-73553-3.

[9] Kaplan, R. M. & Saccuzzo, O. P. (2009). Psychological testing: Principles, applications, and issues (7 ed., pp 250-251). Belmont, CA: Wadsworth.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]