Jump to content

Արփի Աթաբեկյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Արփի Աթաբեկյան
Ծնվել է1989
ԾննդավայրԵրևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն Հայաստան
ԿրթությունԵՊՀ արևելագիտության ֆակուլտետ
Մասնագիտությունթարգմանչուհի և թյուրքագիտություն

Արփի Ներսեսի Աթաբեկյան (1989, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), թուրքագետ, թարգմանիչ։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արփի Աթաբեկյանը ծնվել է Երևանում, 1989 թվականին։ Ավարտել է ԵՊՀ Արևելագիտության ֆակուլտետի թուրքագիտության բաժինը։ 2011 թվականին ստացել է DAAD (Der Deutsche Akademische Austauschdienst e. V.) և Հումբոլդտի համալսարանի գերազանցության կրթաթոշակ։ 2014 թվականին ավարտել է գերմանաթուրքական մագիստրոսական ծրագրի հասարակագիտության բաժինը (GeT MA– Միջին Արևելքի Տեխնիկական Համալսարան/Բեռլինի Հումբոլդտ համալսարան)։ 2018 թվականին ստացել է Գենդերային ուսումնասիրություններ ծրագրի մագիստրոսի աստիճան Կենտրոնական եվրոպական համալսարանում[1]։ Արփի Աթաբեկյանի ակադեմիական հետաքրքրություններն են թուրքական մոդեռնիստական գրականությունը, ֆեմինիստական գրականությունը, գրականության սոցիոլոգիան։ Թարգմանական գործերի շարքում են՝ Էլիֆ Շաֆաք«Ստամբուլի բիճը», «Եվայի երեք դուստրերը», «Պատիվ», Օրհան Փամուք«Իմ անունը կարմիր է», «Սև գիրքը», «Կարմրահեր կինը», Ահմեդ Ումիթ-ի «Ստամբուլի հուշը» և այլն[2]։

Թարգմանություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Այս հեղինակի կատարած թարգմանությունների ցանկը կարող եք որոնել «Թարգմանչաց արվեստ» շտեմարանի «Թարգմանիչներ» բաժնում
  • Թեմելքուրան Էջե։ Դարձ.- Երևան։ Անտարես, 2018.- 548 էջ.- (Օտարգիր)։
  • Խոսում են Թուրքիայի հայերը /Կազմող՝ Ֆ. Բալանջար.- Երևան։ Հրանտ Դինք հինադրամ, 2021.- 203, 47 չհ. էջ.- (Լռության ձայները, № 1):
  • Մեր ներսի հայը (1915-2015) /Կազմ.՝ Յ. Բեներ.- Երևան։ Անտարես, 2021.- 414 էջ.- (Բաբելոնյան գրադարան).- Բովանդ-ից՝ Ցիղիթ Բեներ. Նախաբան; Ո՞վ ենք «մենք», «ովքե՞ր» են մեր նախնիները; Սեմա Քայգուսուզ. Ժակլինը, որ տուն չէր մտնում։
  • Շահինքանաթ Սառա, Այշե Ինան։ Երեք փիսիկ, մեկ երազանք.- Երևան։ Անտարես, 2020.- 32 էջ։
  • Շաֆաք Էլիֆ։ Եվայի երեք դուստրերը.- Երևան։ «Անտարես», 2020.- 488 էջ.- (Օտարգիր)։
  • Շաֆաք Էլիֆ։ Պատիվ.- Երևան։ Անտարես, 2020.- 512 էջ.- (Օտարգիր)։
  • Շաֆաք Էլիֆ։ Ստամբուլի բիճը։ Վեպ.- Երևան։ Անտարես, 2012.- 408 էջ.- (Արգելված գրքեր)։
  • Շաֆաք Էլիֆ։ Ստամբուլի բիճը։ Հինգ գրքից։ [Բրայլի գրատիպ].- Երևան։ Հայաստանի կույրերի միավորման հրատ., 2013․- Գիրք 1. - 164 էջ։ Գիրք 2. - 188 էջ։ Գիրք 3. - 164 էջ։ Գիրք 4. - 172 էջ։ Գիրք 5. - 160 էջ։
  • Ջենգիզ Էրջյումենթ։ Կլառնետահարը։ Վեպ.- Երևան։ Անտարես, 2015.- 396 էջ.- (Օտարգիր)։
  • Սյոնմեզ Բուրհան։ Ա՜խ, Ստամբուլ, Ստամբուլ.- Երևան։ Անտարես, 2021.- 259 էջ.- (Օտարգիր)։
  • Տանպինար Ահմեդ Համդի։ Խաղաղություն։ Վեպ.- Երևան։ Անտարես, 2013.- 504 էջ.- (Օտարգիր)։
  • Ումիթ Ահմեդ։ Ձյան հոտը /Խմբ.՝ Ա. Նիկողոսյան.- Երևան։ Անտարես, 2023․- 388 էջ.- (Օտարգիր)։
  • Ումիթ Ահմեդ։ Ստամբուլի հուշը։ Վեպ.- Երևան։ Անտարես, 2015.- 792 էջ.- (Օտարգիր)։
  • Փամուք Օրհան։ Իմ անունը կարմիր է.- Երևան։ Անտարես, 2014.- 494 էջ.- (Նոբելյան մրցանակակիրներ)։
  • Փամուք Օրհան։ Կարմրահեր կինը։ Վեպ.- Երևան։ Անտարես, 2017.- 272 էջ.- (Օտարգիր)։
  • Փամուք Օրհան։ Սև գիրքը։ Վեպ.- Երևան։ Անտարես, 2017.- 496 էջ.- (Նոբելյան մրցանակակիրներ)։
  • Օղուզ Բիրգյուլ։ Հա՛հ։ Վեպ /Թուրքերեից թարգմ.՝ Ա. Աթաբեկյան, Ն. Թադևոսյան, Ա. Սարուխանյան, Ա. Շաքարյան, Վ. Բալյան, Տ. Սարգսյան, Ս. Պետրոսյան.- Երևան։ Անտարես, 2017.- 160 էջ.- (Օտարգիր)։
  • Օրալ Ֆ. Տարբեր, բայց նույնը.- Երևան։ Անտարես, 2020.- 28 չհ. էջ[3]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. Atabekyan, Arpi. «Interview with Arpi Atabekyan». Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 28-ին.
  2. ««Ստամբուլի հուշը»՝ վեպ սովորական թուրքի մասին». mediamax.am (անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 28-ին.
  3. «ՀՀ ԳԱԱ հիմնարար գիտական գրադարանի էլ․ քարտարան- Արփի Աթաբեկյան». Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 28-ին.