Արտաշես Մխիթարյանը ծնվել է 1918 թվականի նոյեմբերի 4-ին, Թիֆլիսում։ 1939 թվականին ավարտել է Թբիլիսիի համալսարանը[2]։ 1941 թվականից եղել է Թբիլիսիի Ա. Ս. Պուշկինի անվան մանկավարժական ինստիտուտի դասախոս, 1969-1977 թվականներին՝ հայերեն և ադրբեջաներեն լեզուների ու գրականությունների ամբիոնի վարիչ։ Մխիթարյանը ուսումնասիրել է Թբիլիսիի 1920-1930-ական թթ․ հայ գրական կյանքը, ճշտել Եղիշե Չարենցի, Դերենիկ Դեմիրճյանի, Ալեքսանդր Մյասնիկյանի և այլոց ստեղծագործական շատ խնդիրներ ու կենսագրական տվյալներ։ Հրատարակել է «Գրական-տեսական հարցեր» (1972), «Սովետահայ գրականությունը Վրաստանում» (1978) և այլ մենագրություններ։ Մխիթարյանն անդրադարձել է նաև հայ-վրացական և հայ-ռուսական գրական առնչություններին («Սովետահայ գրականությունը Վրաստանում», 1978, «Ժամանակակից հայ արձակը», ռուսերեն, 1982, «Ժամանակակից սովետահայ արձակագիրներ», 1985)։
↑Մխիթարյան, Արտաշես Գաբրիելի (1972). Ումառյան, Սերգեյ Հովհաննեսի (ed.). Գրական-տեսական հարցեր. Երևան: Հայաստան, Սաբճոթա Սաքարթվելո. Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ հոկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 4-ին.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 634)։