Ավադհի
 अवधी avadhī | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | լեզու և կենդանի լեզու |
| Ենթադաս | արևելյան հինդի |
| Երկրներ | Հնդկաստան, Ֆիջի |
| Շրջաններ | Ավադխ (նահանգ՝ Ուտար-Պրադեշ), ինչպես նաև Մադխյա-Պրադեշ , Բիխար նահանգներում, Դելիում, Նեպալում |
| Խոսողների քանակ | 22 000 000 մարդ (2007)[1] |
| Լեզվակիրների թիվը | 38 261 000 մարդ[2], շուրջ 561 000 մարդ՝ Նեպալում |
| Դասակարգում | Հնդեվրոպական ընտանիք
|
| Գրերի համակարգ | Դևանագարի |
| IETF | awa |
| ԳՕՍՏ 7.75–97 | ավդ 012 |
| ISO 639-2 | awa |
| ISO 639-3 | awa |
Ավադհի (դևանագարի՝ अवधी, այլ անվանումներ՝ Կոսալի, Բայսվարի, Պուրբի), հնդարիական լեզու, հինդիի ստանդարտացումից հետո համարվում է վերջինիս բարբառը։
Այս լեզվով խոսողները ապրում են Հնդկաստանի Ութար Պրադեշ նահանգի Ավադհ մարզում, ինչպես նաև Բիհար, Մադհյա Պրադեշ նահանգներում, Դելիում և Նեպալի որոշ մարզերում։ Ավադհի խոսում են Արևելյան Հինդիի բնակիչների 2/3-ը[3]։ Ավադխին ուժեղ ազդել է Ֆիջիական Հինդիի ձևավորմանը։ Գրերի համար օգտագործվում են դևանագարի և շեղակիր կայտխի։ 16-17-րդ դարերում ավադխի գրականության մեջ ստեղծվել է հարուստ պոեզիա, ինչպես նաև Տուլսիդայի «Րամաչարիտամանասա», Մելիք Մուհամեդ Ջայասիի «Պադմավատ» և Մաուլանա Դաուդի «Չանդայան» պոեմները։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Nationalencyklopedin (շվեդերեն) — 1999.
- ↑ Ethnologue Ավադխի
- ↑ Зограф Г.А. Языки Южной Азии. — М.: Наука, 1990. — С. 40.
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Зограф Г.А. Языки Южной Азии. — М.: Наука, 1990. — 212 с.
- Липеровский В.П. Очерк грамматики современного авадхи. — М.: Восточная литература РАН, 1995. — 253 с.
| ||||||
