Աղաբաբյանի ոսկեբզեզ
| Աղաբաբյանի ոսկեբզեզ | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Գիտական դասակարգում | ||||||||
|
||||||||
| Լատիներեն անվանում | ||||||||
| Sphaerobothris aghababiani
|
Աղաբաբյանի ոսկեբզեզ (լատին․՝ Sphaerobothris aghababiani), ոսկեբզեզների ընտանիքին պատկանող միջատ, որը գրանցված է Հայաստանի Հանրապետության Կարմիր գրքում։
Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տափակ, նեղ մարմնով և 10,5-13,5 մմ երկարությամբ ոչ խոշոր բզեզ է։ Գունավորումը բրոնզագույն է՝ պղնձակարմրավուն կամ պղնձականաչավուն փայլով[1]։
Տարածվածություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հայաստանի էնդեմիկ տեսակ է։ Հայտնի է միայն Մեղրի քաղաքի շրջակայքից (Սյունիքի մարզ)[1]։
Էկոլոգիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ապրում է նուշի գերակայությամբ վարդազգիների կամ գիհու մասնակցությամբ չոր նոսրանտառներում։
Բզեզները հանդիպում են հունիսի վերջին և հուլիսի առաջին կեսին, թռիչքը նկատվում է ցերեկը․ նստում են տափաստանամորու փշերի վրա, որի բների արմատամերձ հատվածում զարգանում են թրթուրները։ Զարգացումը միամյա է[1]։
Պահպանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Խիստ սահմանափակ արեալով հազվագյուտ տեսակ է։ Բնության պահպանության միջազգային միության Կարմիր ցուցակում գրանցված է որպես կրիտիկական վիճակում գտնվող տեսակ։
Թվաքանակը չափազանց բարձր է, իսկ փոփոխության միտումները հայտնի չեն։
Սպառնացող վտանգներից են անասունների՝ հատկապես այծերի չկարգավորված արածեցումը և տեղանքի՝ որպես պոչհանքի հավանական օգտագործումը։
Աղաբաբյանի ոսկեբզեզը պահպանվում է «Արևիկ» ազգային պարկում[1]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Հայաստանի Կարմիր գիրք. Երևան: Հայաստանի բնապահպանության նախարարություն. 2010. ISBN 978-99941-2-420-6.