Ալիկո Դանգոտե

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ալիկո Դանգոտե
Դիմանկար
Ծնվել էապրիլի 10, 1957(1957-04-10)[1][2] (67 տարեկան)
ԾննդավայրԿանո (քաղաք), Նիգերիայի պրոտեկտորատ
Քաղաքացիություն Նիգերիա[1]
Կրոնիսլամ
Կրթությունալ-Ազհար համալսարան և Government College, Birnin Kudu?
Մասնագիտությունգործարար, գործարանատեր, բարեգործ, ձեռնարկատեր, բիզնես մագնատ և գլխավոր գործադիր տնօրեն
ԱշխատավայրDangote Group?
ԱնդամությունԱրվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա
ԵրեխաներIcham nafion Dagonte?, Nafion icham Dangote? և Fatima Dangote?
Կայքdangote-group.com
 Aliko Dangote Վիքիպահեստում

Ալիկո Դանգոտե (ապրիլի 10, 1957(1957-04-10)[1][2], Կանո (քաղաք), Նիգերիայի պրոտեկտորատ), նիգերիացի գործարար և արդյունաբերող։ Առավել հայտնի է որպես Արևմտյան Աֆրիկայի ամենամեծ արդյունաբերական կոնգլոմերատի՝ Dangote Group-ի հիմնադիր, նախագահ և գործադիր տնօրեն։ Bloomberg Billionaires Index-ը նրա կարողությունը գնահատում է 16,1 միլիարդ դոլար 2023 թվականի նոյեմբերին, ինչը նրան դարձնում է Աֆրիկայի ամենահարուստ մարդը, աշխարհի ամենահարուստ սևամորթ մարդը և ընդհանուր առմամբ աշխարհի 107-րդ ամենահարուստ մարդը[3][4][5]։

Վաղ տարիներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դանգոտեն ծնվել է հարուստ Հաուսա մուսուլմանական ընտանիքում 1957 թվականի ապրիլի 10-ին Կանոյում, որն այն ժամանակ եղել է Բրիտանական Նիգերիայի մի մասը[6][7][8]։ Մայրը՝ Մարիա Սանուսի Դանթատան, եղել է գործարար Սանուսի Դանտատայի դուստրը[9][10][11]։ Հայրը՝ Մուհամեդ Դանգոտեն, Դանտատայի բիզնես գործընկերը։ Մոր կողմից նա Ալհասան Դանտատայի ծոռն է, որը 1955 թվականին՝ իր մահվան պահին, եղել է Արևմտյան Աֆրիկայի ամենահարուստ մարդը[12][13][14]։ Դանգոտեի եղբայրը՝ Սանին (1959/60-2021 թվականներ), նույնպես գործարար է եղել։ Դանգոտեն կրթություն է ստացել Շեյխ Ալի Մադրասա Կումասիում, այնուհետև Կանոյի մայրաքաղաքի միջնակարգ դպրոցում։ 1978 թվականին ավարտել է Բիրնին Կուդուի կառավարակ քոլեջը։ Նա իր բակալավրի աստիճանը ստացել է Կահիրեի Ալ-Ազհար համալսարանի բիզնեսի և կառավրման ոլորտում[14][15]։

Բիզնես կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դանգոտեն 2011 թվականին

Dangote Group-ը հիմնադրվել է որպես փոքր առևտրային ընկերություն 1977 թվականին, նույն թվականին Dangote-ն տեղափոխվել է Լագոս՝ ընդլայնելու ընկերությունը։ Դանգոտեն իր հորեղբորից 500,000 ֆունտ ստերլինգ վարկ է ստացել՝ սկսելու ապրանքների, ներառյալ պարկերով ցեմենտի, ինչպես նաև գյուղատնտեսական ապրանքների՝ բրնձի և շաքարի առևտուրը[16]։ 1990-ական թվականներին նա դիմել է Նիգերիայի Կենտրոնական բանկին այն մտքով, որ բանկի համար ավելի էժան կլիներ թույլ տալ իր տրանսպորտային ընկերությանը սպասարկող ավտոբուսների ցանց գործարկել, և առաջարկը հաստատվել է[8][17]։

Այսօր Dangote Group-ը Աֆրիկայի խոշորագույն կոնգլոմերատներից մեկն է, որն ունի միջազգային գրասենյակներ Բենինում, Գանայում, Զամբիայում և Տոգոյում։ Առևտրային ընկերությունից, Dangote Group-ը վերածվել է Նիգերիայի ամենամեծ արդյունաբերական խմբի՝ ունենալով այնպիսի ստորաբաժանումներ, ինչպիսիք են Dangote Sugar, Dangote Cement և Dangote Dangote Flour գործարանները։ Dangote Group-ը գերիշխում է Նիգերիայի շաքարի շուկայում, և դրա նավթավերամշակման բիզնեսը հիմնական մատակարարն է (շուկայի 70%-ը) երկրի զովացուցիչ ըմպելիքների, գարեջրի և հրուշակեղենի գործարանների համար։ Արևմտյան Աֆրիկայում ընկերությունում աշխատում է ավելի քան 11000 մարդ[18]։

2012 թվականի հուլիսին Դանգոտեն դիմել է Նիգերիայի նավահանգիստների մարմնին, որպեսզի վարձակալի լքված հողատարածք Ապապա նավահանգստում, որն էլ հաստատվել է։ Հետագայում այնտեղ շինություններ է կառուցել իր շաքարավազի ընկերության համար։ Դա Աֆրիկայում ամենամեծ գործարանն է և մեծությամբ երրորդն աշխարհում՝ արտադրելով տարեկան 800,000 մետրիկ տոննա շաքարավազ։ Dangote Group-ն ունի աղի գործարաններ և ալրաղացներ, ինչպես նաև հանդիսանում է բրնձի, ձկան, մակարոնեղենի, ցեմենտի և պարարտանյութերի խոշոր ներկրող։ Ընկերությունը մի քանի երկրներ արտահանում է բամբակ, հնդկական ընկույզ, կակաո, քնջութի սերմեր և կոճապղպեղ։ Բացի այդ, ընկերությունը մեծ ներդրումներ ունի անշարժ գույքի, բանկային, տրանսպորտի, տեքստիլի, նավթի և գազի ոլորտներում։

2022 թվականի փետրվարին Դանգոտեն հայտարարել է Նիգերիայում Peugeot հավաքման գործարանի ավարտի մասին՝ Stellantis Group-ի՝ ​​Peugeot-ի մայր ընկերության և Կանո և Կադունա նահանգների կառավարությունների հետ համագործակցության միջոցով։ Նոր ավտոմոբիլային ընկերությունը՝ Dangote Peugeot Automobiles Nigeria Limited (DPAN) գործարանը, որը գտնվում է Կադունայում, իր գործունեության սկիզբը դրել է Peugeot 301, 508, 3008, 5008 և Landtrek մոդելների արտադրությամբ[19]։

Դանգոտեն շահագործման է հանձնել Dangote Refinery գործարանը 2023 թվականի մայիսի 22-ին Նիգերիայի Լեկկի քաղաքում։ Գործարանը նախատեսում է արտահանել ավելցուկային բենզինը՝ Աֆրիկայի խոշորագույն նավթ արտադրող ընկերությունը դարձնելով նավթամթերքների արտահանման կենտրոն։ Դանգոտեի խոսքով, ով ֆինանսավորել է գործարանի շինարարությունը, նա նախատեսում է նաև արտահանել դիզվառելիք։ Զտարանի գործարանը գտնվում է 6,180 ակր (2,500 հեկտար) տարածքում, Լեկկի ազատ առևտրի գոտում, Լեկկի, Լագոս նահանգ։ Նավթը մատակարարվում է աշխարհի ամենամեծ ստորջրյա խողովակաշարով՝ 1100 մետր երկարությամբ (680 մղոն)։

Հարստություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դանգոտեն Նիգերիայի առաջին միլիարդատերն է դարձել 2007 թվականին։ Ըստ Bloomberg Billionaires Index-ի՝ Դանգոտեը 2013 թվականին իր անձնական ունեցվածքին ավելացրել է 9,2 միլիարդ դոլար, ինչը նրան դարձրել է աշխարհի 30-րդ ամենահարուստ մարդը և այդ ժամանակ Աֆրիկայի ամենահարուստ մարդը[20][21]։ 2015-ին HSBC-ի արտահոսքը բացահայտել է, որ Դանգոտեը HSBC-ի հաճախորդն է եղել և ակտիվներ է ունեցել Բրիտանական Վիրջինյան կղզիներում գտնվող հարկային դրախտում[22][23]։

2022 թվականի հունիսի դրությամբ Դանգոտեն եղել է Աֆրիկայի ամենահարուստ մարդը՝ 20 միլիարդ ԱՄՆ դոլար գնահատված կարողությամբ[4][24]։

Քաղաքական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դանգոտեն նշանակալի դեր է խաղացել 2003 թվականին նախագահ Օլուսեգուն Օբասանջոյի վերընտրության ֆինանսավորման գործում, որի համար ներդրել է ավելի քան 200 միլիոն նորզելյա դոլար (2 միլիոն ԱՄՆ դոլար)։ Նա «Friends of Obasanjo and Atiku»-ի հովանավորությամբ N50 միլիոն (500 հազար ԱՄՆ դոլար) ներդրում է կատարել Ազգային մզկիթում։ Դանգոտեն նաև N200 մլն ներդրում է կատարել Նախագահական գրադարանին։ Այս խիստ վիճահարույց նվերները իշխող ԺԴԿ կուսակցության անդամների մոտ լուրջ մտահոգություններ են առաջացրել՝ չնայած Օբասանջոյի երկրորդ ժամկետի ընթացքում լավ հրապարակված հակակոռուպցիոն մղումներին[25]։

2011 թվականին Դանգոտեն նշանակվել է նախագահ Գուդլակ Ջոնաթանի կողմից որպես իր տնտեսական կառավարման թիմի մաս[26]։ 2017 թվականին լուրեր կային, որ Դանգոտեն մտածել է 2019-ի ընտրություններում Նիգերիայի նախագահի պաշտոնում առաջադրվելու մասին[27]։ Դանգոտեն դուրս է եկել ընտրություններից և հայտարարել, որ մտադիր չէ առաջադրվել ընտրովի պաշտոնում։ Փոխարենը Դանգոտեն միացել է Մուհամմադ Բուհարիի վերընտրության հատուկ խորհրդատվական կոմիտեին[28][29]։

Այլ գործունեություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բարերարություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դանգոտեն համագործակցում է Բիլ և Մելինդա Գեյթսների հիմնադրամի հետ՝ առողջության հարցերով[30][31]։ 2014 թվականի օգոստոսին նվիրաբերել է 150 միլիոն ₦ (750,000 ԱՄՆ դոլար)՝ օգնելու Նիգերիայի կառավարությանը Էբոլայի տարածման դեմ պայքարում։ 2016 թվականի մայիսին նա 10 միլիոն դոլար է խոստացել «Բոկո Հարամի» ապստամբությունից տուժած նիգերիացիներին աջակցելու համար[32][33]։ 2020 թվականի մարտին նվիրաբերել է 200 միլիոն ₦ (500,000 դոլար)՝ Նիգերիայում COVID-19 վիրուսի տարածման դեմ պայքարելու համար[34]։

Ֆուտբոլ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2019 թվականին Դանգոտեն և Ֆեմի Օտեդոլան խոստացել են Նիգերիայի ֆուտբոլի ազգային թիմին տալ 75,000 դոլար՝ Աֆրիկայի ազգերի գավաթում (AFCON) խփած յուրաքանչյուր գոլի համար[35]։ Նա նաև անգլիական «Արսենալ» ֆուտբոլային թիմի մոլի երկրպագու է և հետաքրքրություն է ցուցաբերել գնելու ակումբը։ 2020 թվականին գումար է նվիրաբերել Նիգերիայի սպորտի նախարարությանը՝ վերանորոգելու Աբուջա՝ երկրի ազգային սպորտային մարզադաշտը[36]։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դանգոտեն ապրում է Լագոսում[15]։ Ունի երկու մասնավոր ինքնաթիռ և, ըստ տեղեկությունների, աշխատում է ամեն օր առավոտյան ժամը 05:00-ից սկսած՝ 12 ժամ, մինչև ժամը 17:00 և գրեթե ամեն օր վազում է 10 մղոն վազքուղու վրա[22]։

Դանգոտեն ամուսնացել է Զեյնաբ Դանգոտեի հետ 1977 թվականին, սակայն նրանք բաժանվել են անհայտ ժամանակաշրջանում։ Ավելի ուշ նա ամուսնացած էր Մարիա Մուհամմադ Ռուֆայի հետ մինչև նրանց ամուսնալուծությունը, թեև հարսանիքի և ամուսնալուծության ժամկետները հայտնի չեն[37]։ Ունի երեք դուստր՝ Հալիման, Մարիան և Ֆաթիմա, և որդեգրված որդի Աբդուլռահմանը։ Հալիման նրան է հետևել՝ դեպի բիզնեսի աշխարհ, և ներկայումս իր բիզնես գործառնությունների ընկերության գործադիր տնօրենն է։ 2023 թվականին երգիչ Դավիդոն հայտարարել է, որ Ալիկոն իր կնքահայրն է[38]։

Մրցանակներ և անդամագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մրցանակներ և ճանաչում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Նախկին նախագահ Գուդլակ Ջոնաթանը պարգևատրել է Դանգոտեին Նիգերիայի երկրորդ բարձրագույն պարգևով՝ Նիգերի շքանշանի մեծ հրամանատար (GCON)[39]:
  • Դանգոտեն Forbes Africa-ի կողմից ճանաչվել է 2014 թվականի տարվա մարդ[40]։
  • Վեց տարի անընդմեջ՝ 2013[41], 2014[42], 2015[43], 2016[44], 2017[45] և 2018[46] թվականներին Forbes-ը նրան ներառել է «Աֆրիկայի ամենահզոր մարդկանց» իր ցուցակում։
  • 2014 թվականին ընդգրկվել է CNBC-ի «Աշխարհի 25 լավագույն գործարարների» ցուցակում, ովքեր փոխեցին և ձևավորեցին դարը[47][48]։
  • 2014 թվականի ապրիլին Թայմ ամսագիրը նրան ներառել է աշխարհի 100 ամենաազդեցիկ մարդկանց ցուցակում[49][50][51]։
  • 2015 թվականի հոկտեմբերին Դանգոտեն Bloomberg Markets-ի կողմից ճանաչվել է «Աշխարհի 50 ամենահզոր մարդկանցից մեկը»[52][53]։
  • Հաղթել է The Guardian-ի տարվա մարդ անվանակարգը 2015 թվականին[54]։
  • Ստացել է 2016 թվականի Աֆրիկյան բիզնես առաջնորդի մրցանակը, որը կազմակերպել է Աֆրոամերիկյան ինստիտուտը (AAI)[55][56]:
  • 2015[57][58][59][60], 2017, 2018 և 2019 թվականներին Դանգոտը New African ամսագրի կողմից ճանաչվել է 100 ամենաազդեցիկ աֆրիկացիներից մեկը։

Անդամակցություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դանգոտեն ծառայում է Աֆրիկայի կորպորատիվ խորհրդի կազմում և ՄԱԿ-ի գլխավոր քարտուղարի «Կրթության առաջին համաշխարհային նախաձեռնության»[61], Քլինթոնի գլոբալ նախաձեռնության և Համաշխարհային տնտեսական ֆորումի Միջազգային բիզնես խորհրդի ղեկավար կոմիտեի անդամ է[62][63][64][65]։ 2016 թվականի սեպտեմբերին նշանակվել է ԱՄՆ Առևտրի պալատի Ամերիկա-Աֆրիկա բիզնես կենտրոնի համանախագահ[66][67][68]։ 2017 թվականի ապրիլին նա միացել է Քլինթոնի առողջապահական հասանելիության նախաձեռնության տնօրենների խորհրդին[69][70]։ Ինչպես նաև ծառայում է One Campaign-ի տնօրենների խորհրդում[71][72]։ 2022 թվականի օգոստոսին Նախագահ Բուհարին Դանգոտեին նշանակեց Նիգերիայի մալարիայի վերահսկման խորհրդի հիմնադիր նախագահ։ Նա նաև մալարիայի գլոբալ խորհրդի անդամ է, այլ առաջնորդների հետ միասին, ներառյալ Բիլ Գեյթսը, Ռեյ Չեմբերսը և նախկին նախագահ Էլեն Ջոնսոն Սերլիֆը։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Dictionary of African Biography / E. K. Akyeampong, Henry Louis Gates, Jr. — NYC: OUP, 2012. — ISBN 978-0-19-538207-5
  2. ↑ 2,0 2,1 Դավոս 2014 մասնակիցների ցանկ
  3. ↑ Bloomberg, Billionaires Index (2023 թ․ նոյեմբերի 1). «# 107, Aliko Dangote, $16.1B». www.bloomberg.com. Վերցված է 2023 թ․ նոյեմբերի 1-ին.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Dangote visits revamped Moshood Abiola Stadium -». thenationonlineng.net. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 26-ին.
  5. ↑ «Bloomberg Billionaires Index». Bloomberg.com. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 10-ին.
  6. ↑ Ilan Bijaoui (2017). Multinational Interest & Development in Africa: Establishing a People's Economy. Springer. էջ 55. ISBN 978-3-319-48914-8.
  7. ↑ Nweke, Ifeanyi. «What you should know about Dangote». Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 14-ին.
  8. ↑ 8,0 8,1 Gabriel Edigheji (2012 թ․ հունիսի 29). The Entrepreneur Magazine. Lulu.com. ISBN 978-1-105-90932-0.
  9. ↑ admin (2017 թ․ ապրիլի 10). «Aliko Dangote: The African Icon at 60!». This Day Live (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2022 թ․ մարտի 6-ին.
  10. ↑ «What you should know about Dangote - The Nation Newspaper» (ամերիկյան անգլերեն). 2012 թ․ նոյեմբերի 23. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 12-ին.
  11. ↑ IV, Editorial (2018 թ․ հունվարի 4). «Birnin Kudu College hails Dangote on projects». Blueprint (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ մարտի 15-ին.
  12. ↑ «Sani Dangote burial fotos». BBC News Pidgin. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 6-ին.
  13. ↑ «Sani Dangote dies: Aliko Dangote brother Sani, Vice President of Dangote Group don die». BBC News Pidgin (նիգերիական փիջին). 2021 թ․ նոյեմբերի 15. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 15-ին.
  14. ↑ 14,0 14,1 «Aliko Dangote: Things You Never Knew About Him, His Wives and Children – Naija News». naijanews.com. 2017 թ․ մարտի 17. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հոկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2017 թ․ հոկտեմբերի 8-ին.
  15. ↑ 15,0 15,1 «The World's Billionaires: Aliko Dangote». Forbes.com. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 9-ին.
  16. ↑ Umoh, Ruth (2018 թ․ դեկտեմբերի 5). «Billionaire Aliko Dangote is the world's richest black person—here's how he made his wealth». CNBC (անգլերեն). Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 12-ին.
  17. ↑ «Somalia orders top U.N. official to leave». Reuters (անգլերեն). 2019 թ․ հունվարի 2. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ հունվարի 3-ին. Վերցված է 2019 թ․ հունվարի 2-ին.
  18. ↑ "Dangote Sugar Refinery Plc (DSR)", Institute of Developing Economies-Japan External Trade Organization. Accessed 26 November 2015.
  19. ↑ «Africa's Richest Man, Dangote Ventures Into Automobiles». Investors King. 2022 թ․ փետրվարի 4. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 7-ին.
  20. ↑ «Exposed: The Africans named in the HSBC Swiss Leaks». The Mail & Guardian (անգլերեն). 2015 թ․ փետրվարի 13. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 27-ին.
  21. ↑ «INVESTIGATION: David Mark's wife, Dangote, Adenuga, others named in #SwissLeaks as operators of secret foreign accounts | Premium Times Nigeria» (բրիտանական անգլերեն). 2015 թ․ փետրվարի 19. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 27-ին.
  22. ↑ 22,0 22,1 «Aliko Dangote, Nigeria's first billionaire cements his fortune - CNN.com». edition.cnn.com (անգլերեն). Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 12-ին.
  23. ↑ «Aliko Dangote Racks in $9.2 bn in 2013». BellaNaija. 2014 թ․ հունվարի 3.
  24. ↑ «Aliko Dangote». Forbes.
  25. ↑ «Group wants Obasanjo prosecuted over Presidential Library donations, others». Premium Times (բրիտանական անգլերեն). 2013 թ․ հուլիսի 31. Վերցված է 2019 թ․ հունվարի 2-ին.
  26. ↑ «Nigeria's Jonathan adds Dangote to economic team». Reuters (անգլերեն). 2011 թ․ օգոստոսի 19. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 11-ին.
  27. ↑ «2019: Presidency clarifies Dangote's role in Buhari's campaign as Nigerians, PDP react | Premium Times Nigeria» (բրիտանական անգլերեն). 2018 թ․ դեկտեմբերի 29. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 11-ին.
  28. ↑ «I'm Not Running For 2019 Presidency Says Aliko Dangote». Nairametrics (ամերիկյան անգլերեն). 2017 թ․ սեպտեմբերի 9. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 11-ին.
  29. ↑ Akinola, Wale (2017 թ․ օգոստոսի 18). «I am not ready to give up business for politics - Dangote rules out 2019 presidential bid». Legit.ng - Nigeria news. (անգլերեն). Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 11-ին.
  30. ↑ «Nigeria reports one more Ebola case, 11 in total». Reuters. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ օգոստոսի 16-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 20-ին.
  31. ↑ Falade, Faderera (2019 թ․ սեպտեմբերի 26). «What I Admire Most About Dangote – Bill Gates». Nigeria News (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 11-ին.
  32. ↑ «Africa's richest man gives N150m to fight Ebola – Corporate News». businessdailyafrica.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հուլիսի 23-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 20-ին.
  33. ↑ «Dangote donate N200m to fight Coronavirus in Nigeria». CNBC Africa (ամերիկյան անգլերեն). 2020 թ․ մարտի 3. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ մարտի 28-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 28-ին.
  34. ↑ «Boko Haram crisis: Nigerian tycoon Dangote donates $10m in aid». BBC News (բրիտանական անգլերեն). 2016 թ․ մայիսի 10. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 11-ին.
  35. ↑ «AFCON: Dangote, Otedola To Splash $75,000 Per Goal On Super Eagles». Channels Television. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 26-ին.
  36. ↑ «Dangote's $1m for renovation of MKO Abiola stadium excites Adelabu – Nigeria and World News». The Guardian Nigeria News – Nigeria and World News. 2020 թ․ օգոստոսի 28. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 19-ին.
  37. ↑ David, Pilling (2019 թ․ նոյեմբերի 25). «Aliko Dangote, Africa's richest man, on his 'crazy' $12bn project». Nigerian Infopedia (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ մարտի 15-ին.
  38. ↑ Italoye, Ibukun (2019 թ․ նոյեմբերի 25). «Aliko Dangote's Children: Names of His Sons & Daughters». Nigerian Infopedia (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 15-ին.
  39. ↑ «BN Bytes: Genevieve Nnaji, Stephanie Okereke, Amaka Igwe, Aliko Dangote & Jim Ovia receive Honours – Photos from the Ceremony». BellaNaija. 2011 թ․ նոյեմբերի 15. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 20-ին.
  40. ↑ Reed, Megan. «Nigerian Businessman Aliko Dangote Named Forbes Africa Person of the Year 2014». atlantablackstar.com. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 28-ին.
  41. ↑ Nsehe, Mfonobong. «The African Billionaires 2013». Forbes (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ մարտի 23-ին.
  42. ↑ Nsehe, Mfonobong. «The African Billionaires 2014». Forbes (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ մարտի 23-ին.
  43. ↑ Africa, Forbes. «Africa's 50 Richest 2015». Forbes Africa (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ մարտի 23-ին.
  44. ↑ Nsehe, Mfonobong. «The African Billionaires 2016». Forbes (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ մարտի 23-ին.
  45. ↑ Africa, Forbes (2017 թ․ փետրվարի 1). «Africa's Billionaires». Forbes Africa (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ մարտի 23-ին.
  46. ↑ Dolan, Kerry A. «African Billionaire Fortunes Rise On Forbes 2018 List Of Continent's Richest». Forbes (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ մարտի 23-ին.
  47. ↑ staff, CNBC com (2014 թ․ ապրիլի 29). «CNBC 25: Aliko Dangote». www.cnbc.com. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 23-ին.
  48. ↑ CNBC (2014 թ․ ապրիլի 29). «The List: CNBC First 25». www.cnbc.com. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 23-ին.
  49. ↑ «The 100 Most Influential People in the World». Time. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 23-ին.
  50. ↑ «Aliko Dangote». Time (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ մարտի 23-ին.
  51. ↑ «The World's 100 Most Influential People». Time. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 23-ին.
  52. ↑ «Power, Money, and Ideas: Bloomberg Markets 50 Most Influential People». Bloomberg Markets. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 23-ին.
  53. ↑ admin (2017 թ․ դեկտեմբերի 6). «Dangote Emerges Only African on Bloomberg's List of 50 Most Influential People». THISDAYLIVE (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ մարտի 23-ին.
  54. ↑ «Dangote honored as the guardian man of the year 2015». guardian.ng. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 23-ին.
  55. ↑ «Businessman & Philanthropist Aliko Dangote to Accept 2016 AAI African Business Leader Award». The Africa-America Institute. 2016 թ․ օգոստոսի 17. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 23-ին.
  56. ↑ «American institute names Dangote African Business Leader of the Year». TheCable (ամերիկյան անգլերեն). 2016 թ․ սեպտեմբերի 26. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 23-ին.
  57. ↑ «Nigerians dominate New Africa's 100 Most Influential Africans of 2015». Vanguard News (ամերիկյան անգլերեն). 2015 թ․ նոյեմբերի 24. Վերցված է 2021 թ․ հունվարի 6-ին.
  58. ↑ fadamana (2017 թ․ դեկտեմբերի 7). «100 Most Influential Africans: Ten Kenyans Including CJ David Maraga Listed». Answers Africa (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2021 թ․ հունվարի 5-ին.
  59. ↑ «New African releases its list of 100 Most influential Africans». Ladybrille Magazine (ամերիկյան անգլերեն). 2018 թ․ նոյեմբերի 30. Վերցված է 2021 թ․ հունվարի 5-ին.
  60. ↑ Africa, Ventures (2019 թ․ հոկտեմբերի 9). «Top 10 Nigerians in Africa Report's 100 most influential Africans». Ventures Africa (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2021 թ․ հունվարի 5-ին.
  61. ↑ «United Nations Girls' Education Initiative – Global Section – Global Business Leaders Launch Girls' Education Task Force». UNGEI. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ սեպտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 22-ին.
  62. ↑ «Africa's richest man to co-chair US-Africa business center by U.S. Chamber of Commerce». guardian.ng. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 22-ին.
  63. ↑ «US Chamber names Dangote Co-Chair of US-Africa Business Centre». Vanguard News (ամերիկյան անգլերեն). 2016 թ․ սեպտեմբերի 20. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 22-ին.
  64. ↑ «Dangote and Bono launch poverty tackling partnership». ONE (ամերիկյան անգլերեն). 2016 թ․ օգոստոսի 29. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 23-ին.
  65. ↑ «U.S. Chamber of Commerce Appoints Benedict Peters To Advisory Board of The U.S.-Africa Business Center». CNBC Africa (ամերիկյան անգլերեն). 2019 թ․ սեպտեմբերի 24. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ մարտի 22-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 22-ին.
  66. ↑ «U.S. Chamber Names Aliko Dangote Co-Chair of U.S.-Africa Business Center». U.S. Chamber of Commerce (անգլերեն). 2016 թ․ սեպտեմբերի 20. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ մարտի 22-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 22-ին.
  67. ↑ «UN chief hails Dangote's interventions». Daily Trust (բրիտանական անգլերեն). 2015 թ․ օգոստոսի 25. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ մարտի 22-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 22-ին.
  68. ↑ «Aliko Dangote GCON – Omnia Strategy LLP». omniastrategy.com. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 22-ին.
  69. ↑ «Aliko Dangote». ONE (ամերիկյան անգլերեն). 2016 թ․ սեպտեմբերի 1. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 23-ին.
  70. ↑ «African Business leader and Philanthropist, Aliko Dangote, joins Board of The ONE Campaign». ONE (ամերիկյան անգլերեն). 2016 թ․ սեպտեմբերի 1. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 23-ին.
  71. ↑ «End Malaria Council». endmalariacouncil.org (անգլերեն). Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 16-ին.
  72. ↑ Release, Press (2022 թ․ օգոստոսի 16). «Buhari inaugurates Dangote-led Nigeria End Malaria Council». Premium Times Nigeria (բրիտանական անգլերեն). Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 16-ին.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Barau, A. S. (2007), The Great Attractions of Kano. Research and Documentation Directorate, Government House, Kano
  • Fayemiwo, M. A., & M. M. Neal (2013), Aliko Mohammad Dangote The Biography of the Richest Black Person in the World, Strategic Book Publishing 9781618978851
  • Ekekwe, N. (2020), The Dangote System: Techniques for Building Conglomerates, Tekedia Institute

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ալիկո_Դանգոտե&oldid=9643867» էջից