Ալեքսանդր Աղաջանյան

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Ալեքսանդր Աղաջանյան (այլ կիրառումներ)

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Աղաջանյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Ալեքսանդր Աղաջանյան
Ծնվել է	1904
Ծննդավայր	Թաղասեռ
Կրթություն	Ս. Մ. Կիրովի անվան ռազմական բժշկական ակադեմիա (1939)
Մասնագիտություն	ռազմական բժիշկ
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Պարգևներ	և

Ալեքսանդր Մարգարի Աղաջանյան (1904, Թաղասեռ), ռազմական բժիշկ, մասնակցել է Հայրենական մեծ պատերազմին, գնդապետ։ ԽՄԿԿ անդամ՝ 1928 թվականից։

Կենսագրություն

Թաղասեռի դպրոցն ավարտելուց հետո, 1922 թվականին մեկնել է Թիֆլիս աշխատելու։ 1923 թվականին ընդունվել է Երևանի հայկական զինվորական դպրոցը (հետևակի բաժին), որն ավարտելուց հետո՝ 1926 թվականին վաշտի հրամանատարի աստիճանով ուղարկվել է Ադրբեջանական դիվիզիայի 2-րդ գունդը։ Զինվորական ծառայությունը շարունակել է Ստեփանակերտում մինչև 1929 թվականը։ Այնուհետև գործուղվում է Թբիլիսի՝ ռազմաքաղաքական դասընթացներ սովորելու։ 1930-1934 թվականներին քաղաշխատող է եղել տարբեր զորամասերում։ Այնուհետև մեկնել է Լենինգրադ և ընդունվել է Ս. Մ. Կիրովի անվան ռազմաբժշկական ակադեմիա, որն ավարտել է 1939 թվականին և երկրորդ կարգի բժշկի կոչումով նշանակվել 38-րդ ավտոտրանսպորտային գնդի սանծառայության պետ։

1941 թվականին հաջողությամբ քննություններ է հանձնել և ընդունվել Լենինգրադի ռազմաբժշկական ակադեմիայի ասպիրանտուրան՝ քիթ-ականջ-կոկորդ (ԼՕՐ) մասնագիտությամբ։ Հայրենականի մեծ պատերազմի առաջին օրերից նշանակվում է Արևմտյան ռազմաճակատի 38-րդ ավտոտրանսպորտային գնդի սանծառայության պետ, 1942-1943 թվականներին՝ 33-րդ բանակի 110-րդ հրաձգային դիվիզիայի 1287 հրաձգային գնդի բուժսանծառայության պետ, 1943-1944 թվականներին՝ 87-րդ հրաձգային դիվիզիայի բուժսանգումարտակի հրամանատար, ապա՝ 33-րդ բանակի Սմոլենսկի հրաձգային դիվիզիայի սանծառայության պետ, 1944 թվականի ապրիլից մինչև 1946 թվականը՝ 5-րդ բանակի 65-րդ հրաձգային Վիլնյուս-Կաունասյան կորպուսի բուժսանծառայության պետ։ Ակտիվորեն մասնակցել է Բելոռուսիայի, Լիտվայի ազատագրման, Քյոնիգսբերգի գրավման համար մղված մարտերին։

Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակից հետո բանակի հետ ուղարկվել է Հեռավոր Արևելք՝ Առաջին հեռավորարևելյան ռազմաճակատ։ Այստեղ մասնակցել է Կվանտունյան բանակ դեմ ծավալված մարտերին, մասնակցել Մանջուրիայի ազատագրմանը։

1946 թվականին երկու տարով գործուղվել է Լենինգրադ՝ ռազմաբժշկական ակադեմիայում քիթ-ականջ-կոկորդ մասնագիտության մեջ որակավորվելու համար։ 1948 թվականին գործուղվել է Կրասնոդարի զինվորական հոսպիտալ, իսկ 1949 թվականի ապրիլին նշանակվել է Բաքվի օկրուգի հակաօդային պաշտպանության ռազմաբժշկական վարչության պետի տեղակալ, ապա՝ պետ (1950): 1957 թվականին թողել է զինվորական ծառայությունը և աշխատանքի անցել Բաքվի 2-րդ պոլիկնիկայում որպես քիթ-ականջ-կոկորդ բաժանմունքի վարիչ։

Պարգևատրվել է Լենինի, Կարմիր դրոշի երկու, Հայրենական պատերազմի 1-ին աստիճանի, Հայրենական պատերազմի 2-րդ երկու աստիճանի, Կարմիր աստղի շքանշաններով և մարտական ութ մեդալներով։