Օլիվեր Նասսեն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Օլիվեր Նասսեն
Ծնվել էհունիսի 12, 1952(1952-06-12)[1][2][3][…]
Գլազգո, Շոտլանդիա
Երկիր Միացյալ Թագավորություն
Մահացել էհուլիսի 8, 2018(2018-07-08)[4][2][3][…] (66 տարեկան)
Snape, Suffolk Coastal, Սուֆոլք, Արևելյան Անգլիա, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն[5]
Ժանրերօպերա
Մասնագիտությունդիրիժոր և կոմպոզիտոր
ԼեյբլԳերմանական գրամոֆոն
ԿրթությունThe Purcell School for Young Musicians?
Պարգևներ

Օլիվեր Նասսեն (անգլ.՝ Oliver Knussen, հունիսի 12, 1952(1952-06-12)[1][2][3][…], Գլազգո, Շոտլանդիա - հուլիսի 8, 2018(2018-07-08)[4][2][3][…], Snape, Suffolk Coastal, Սուֆոլք, Արևելյան Անգլիա, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն[5]), բրիտանացի (շոտլանդացի) կոմպոզիտոր, դիրիժոր, մանկավարժ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օլիվեր Նասսենը ծնվել է Շոտլանդիայի Գլազգո քաղաքում։ Հայրը՝ Ստյուարտ Նասսենը, Լոնդոնի սիմֆոնիկ նվագախմբի գլխավոր կոնտրաբասն էր։ Ինչպես նաև մասնակցել է Բենջամին Բրիթենի մի շարք երաժշտական պրեմիերաների[7]։ Երաժշտություն է հորինել 6 տարեկանից։ 1963-1969 թվականներին սովորել է Ջոն Լամբերտի մոտ, արժանացել է Բրիթենի դրական արձագանքներին։ 1969 թվականին նա հանդես է եկել որպես դիրիժոր, փոխարինելով հիվանդացած Իշտվան Քերթեսին,որի ժամանակ արժանացել է Դանիել Բարենբոյմի ուշադրությանը, որը հրավիրել է Օ. Նանսենին Նյու Յորքում իր հետ աշխատելու։ Աշխատել է Բոստոնի և Թանգլվուդի ամառային դպրոցներում[8]։ Հաագայի Ռեզիդենց նվագախմբի գլխավոր հրավիրյալ դիրիժոր (1992-1996), Օլդեբուրգի փառատոնի գեղարվեստական ղեկավարներից մեկը (1983-1998), Լոնդոնի Սիմֆոնիետի երաժշտական տնօրենը (1998-2002), ապա նրա դիրիժորը՝ դափնեկիրը։

Կինը երաժշտական պրոդյուսեր Սյու Նասսենն է (մահացել է 2003 թվականին արյան վարակից), նրանց դուստրը՝ Սոնյան, երգչուհի է (մեցցո սոպրանո)[9]։

Ստեղծագործական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նանսենը ստեղծագործել է 6 տարեկանից սկսած[10]։ Որպես կոմպոզիտոր հավաքագրել է Բրիթենի, Բերգի, 20-րդ դարի կեսերի ամերիկյան սիմֆոնիստների նվաճումները։ 1980 թվականների նրա հիմնական գործերն էին նրա երկու մանկական օպերա։ Նասսենը Թանգլվուդի ժամանակակից երաժշտության բաժինը գլխավորել է 1986-1993 թվականներին։ 2005 թվականին Նանսենը եղել է Օջայի երաժշտական փառատոնի երաժշտական ղեկավարը։ Որպես դիրիժոր նրա ձայնագրություններում ներառված են Համեստ Մուսորգսկու, Ռութ Քրոուֆորդ Սիգերի, Էլիոթ Քարթերի, Իգոր Ստրավինսկու, Հանս Վերներ Հենզեի, Տորու Տակեմիցուի, Քոլին Մեթյուզի, Ալեքսանդր Գոհերի, Ռոբին Հոլլոուի և Փուլ Ռադերսի ստեղծագործությունները։

Ստեղծագործություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Symphony No. 1», Op. 1 (1967—1968), for orchestra
  • Processionals, Op. 2 (1968—1978), for chamber ensemble
  • Masks, Op. 3 (1969), for solo flute & glass chimes 'ad lib.'
  • «Concerto for Orchestra» (1969)
  • Symphony in One Movement, Op. 5 (1969-2002), for orchestra — a revised version of the Concerto for Orchestra
  • Hums and Songs of Winnie-the-Pooh, Op. 6 (1970—1983), for soprano solo, flute, cor anglais, clarinet, percussion & cello
  • Three Little Fantasies, Op. 6a (1970-1983), for wind quintet
  • Second Symphony, Op. 7 (1970-1971), for high soprano & chamber orchestra [Winner: Margaret Grant Prize, Tanglewood]
  • Choral, Op. 8 (1970-1972), for wind, percussion & double basses
  • Rosary Songs, Op. 9 (1972), for soprano solo, clarinet, piano & viola
  • Océan de Terre, Op. 10 (1972-1973/1976), for soprano & chamber ensemble
  • Music for a Puppet Court (after John Lloyd), Op. 11 (1973/1983), «puzzle pieces» for two chamber orchestras
  • Trumpets, Op. 12 (1975), for soprano & three clarinets
  • Ophelia Dances, Op. 13 (1975), for flute, cor anglais, clarinet, horn, piano, celesta & string trio (պատվիրվել է Սերգեյ Կուսեվիցկիի 100-ամյակի առթիվ)
  • Autumnal, Op. 14 (1976—1977), for violin & piano
  • Cantata Op. 15 (1977), for oboe & string trio
  • Sonya’s Lullaby Op. 16 (1978—1979), for piano solo
  • Scriabin Settings (1978)
  • Coursing, Op. 17 (1979), for large chamber ensemble
  • Third Symphony, Op. 18 (1973—1979), for orchestra
  • Frammenti da Chiara, Op.19a (1975/1986), for two antiphonal 'a cappella' female choirs
  • Where the Wild Things Are, Op. 20 (1979—1983), fantasy opera, libretto by Maurice Sendak
  • Songs and a Sea Interlude, Op. 20a (1979-1981), for soprano & orchestra
  • The Wild Rumpus, Op. 20b (1983), for orchestra
  • Higglety Pigglety Pop!, Op. 21 (1984—1985, revised 1999), fantasy opera, libretto by Maurice Sendak
  • Fanfares for Tanglewood (1986), for thirteen brass & three groups of percussion
  • The Way to Castle Yonder, Op. 21a (1988—1990), for orchestra
  • Flourish with Fireworks, Op. 22 (1988 revised 1993), for orchestra (Ռիչարդ Դադ Մաստերի նկարի մոտիվներով)
  • Four Late Poems and an Epigram of Rainer Maria Rilke, Op. 23 (1988), soprano solo
  • Variations, Op. 24 (1989), for piano solo
  • Secret Psalm (1990), for violin solo
  • Whitman Settings, Op. 25 (1991), for soprano & piano
  • Whitman Settings, Op. 25a (1992), for soprano & orchestra
  • Songs without Voices, Op. 26 (1991—1992), for flute, cor anglais, clarinet, horn, piano & string trio
  • Elegiac Arabesques (in memory of Andrzej Panufnik), Op. 26a (1991), for cor anglais and clarinet
  • Two Organa, Op. 27 (1994), for large chamber ensemble
  • Horn Concerto, Op. 28 (1994), for horn solo & orchestra
  • «…upon one note» (fantasia after Purcell) (1995), for clarinet, piano & string trio
  • Prayer Bell Sketch (in memory of Tōru Takemitsu), Op. 29 (1997), for piano solo
  • Eccentric Melody (for Elliott Carter’s 90th birthday) (1998), for cello solo
  • Violin Concerto, Op. 30 (2002), for violin solo & orchestra
  • Ophelia’s Last Dance, Op. 32 (2004/2009-2010), for piano solo
  • Requiem: Songs for Sue, Op. 33 (2005—2006), for soprano & chamber ensemble

Ճանաչում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արվեստի և գրականության ամերիկյան ակադեմիայի պատվավոր անդամ (1994)։ Բրիտանական կայսրության շքանշանի հրամանատար։ «Արքայական ֆիլհարմոնիկ հասարակության մրցանակ» դիրիժորության համար (2012)։ Մահվանից առաջ, նա որպես դիրիժոր արժանացավ Դիթսոնի մրցանակի (2018)։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 Discogs — 2000.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 https://www.br-klassik.de/aktuell/news-kritik/oliver-knussen-komponist-dirigent-gestorben-nachruf-100.html
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 https://www.lemonde.fr/disparitions/article/2018/07/10/oliver-knussen-compositeur-et-chef-d-orchestre-britannique-est-mort_5328861_3382.html
  6. ↑ https://www.chambermusicsociety.org/about/commissioning/stoeger-prize/
  7. ↑ https://www.amazon.com/Letters-Life-Selected-1913-1976-1958-1965/dp/1843835916. {{cite web}}: Missing or empty |title= (օգնություն)
  8. ↑ «About Grove Music Online». Oxford Music Online (անգլերեն). Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 7-ին.
  9. ↑ «Baltimore MD - Voice, Singing, Audition Preparation, Opera Coaching, Ear Training, Sight Singing, Music Theory, Musicianship». PRIVATELESSONS.com (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 7-ին.
  10. ↑ Schell, Michael (2018 թ․ օգոստոսի 3). «Oliver Knussen (1952–2018): Music of New Epiphanies». SECOND INVERSION (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 7-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Օլիվեր_Նասսեն&oldid=9589506» էջից