Ռուսաստանի կենտրոնական բանկ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ռուսաստանի կենտրոնական բանկ
Изображение логотипа
ՏեսակԲանկ
ԵրկիրՌուսաստան
ՀապավումЦБРФ
ՆախորդողԽՍՀՄ Պետական բանկ (1922-1991 թվականներին)
Հիմնադրված1860 թվական
Գլխադասային գրասենյակՄոսկվա, Ռուսաստան
ՏարածաշրջանՌուսաստան
Գլխավոր քարտուղարԷլվիրա Նաբիուլինա
ՆախագահԷլվիրա Նաբիուլինա
Կայքcbr.ru(ռուս.)

Ռուսաստանի Դաշնության Կենտրոնական բանկ (ռուս.՝ Центральный банк Российской Федерации) Ռուսաստանի Դաշնության կենտրոնական բանկն է, որը հիմնադրվել է 1860 թվականին`որպես Ռուսաստանի կայսրության պետական բանկ[1], որի գրասենյակը գտնվում է Մոսկվայի Նեգլինայա փողոցում։ Դրա գործառույթները նկարագրված են Ռուսաստանի սահմանադրության մեջ (հոդված 75) և հատուկ դաշնային օրենքում։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռուսաստանի փոստային նամականիշի թերթիկ՝ Ռուսաստանի կենտրոնական բանկի ստեղծման 150-ամյակի առթիվ:
Ռուսաստանի կենտրոնական բանկի գլխամասային գրասենյակը Մոսկվայում

Ռուսաստանի կայսրության պետական բանկ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

ԳոսԲանկի կենտրոնակայանը Սանկտ Պետերբուրգում (1905)

Ռուսաստանի կայսրության պետական բանկ ստեղծելու որոշումը կայացրել է կայսր Պետրոս III-ը 1762 թվականի մայիսին[2], որը մոդելավորվել է Անգլիայի բանկի օրինակով և իրավունք կունենար թողարկել թղթադրամներ։ Սակայն 1762 թվականի հունիսի 28-ին տեղի ունեցած հեղաշրջման և ցարի սպանության պատճառով նախագիծը չիրականացավ։ 1768-ին բռնկված ռուս-թուրքական պատերազմի և պետական բյուջեի դեֆիցիտի ստիպեց Եկատիրինա Բ-ն, իր հերթին, անդրադարձավ թղթային փողեր թողարկելու գաղափարին և 1768 թվականին դեկտեմբերին նա ստեղծեց Պետական հանձնարարական բանկը, որը գոյություն ունեցավ մինչև 1818 թվականը և փոխարինվեց Պետական առևտրային բանկով, բայց Ռուսաստանում առաջին կենտրոնական բանկային մարմինը ստեղծվել է 1860 թվականի հունիսի 12-ին (նոր տոմարով՝ մայիսի 31-ին) որպես Ռուսաստանի կայսրության պետական բանկ (ԳոսԲանկ) (ռուս.՝ Государственный банк Российской Империи Империи) ), որը ձևավորվել է Պետական առևտրային բանկի հիմքի վրա Ալեքսանդր II կայսեր հրամանով։ Այս հրամանը վավերացրեց նաև բանկի կանոնադրությունը։ Ըստ կանոնադրության, դա պետական բանկ էր, որը նախատեսված էր առևտրի և արդյունաբերության կարճաժամկետ վարկերի համար։

1917 թվականի սկզբին բանկն ուներ տասնմեկ մասնաճյուղ, 133 մշտական և հինգ ժամանակավոր գրասենյակ և 42 գործակալություն։ 1917 թվականի նոյեմբերի 7-ին Ռուսաստանի Պետական բանկը կազմալուծվեց և փոխարինվեց Ժողովրդական բանկով, որը գոյություն ուներ մինչև Սովետական Պետական բանկի հիմնադրումը։

Խորհրդային Միության պետական բանկ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռուսաստանի Դաշնության Կենտրոնական բանկ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռուսաստանի Դաշնության Կենտրոնական բանկը ստեղծվել է 1990 թվականի հուլիսի 13-ին ԽՍՀՄ Պետական բանկի Ռուսաստանի Պետական բանկի վերափոխման արդյունքում։ Դա հաշվետու էր ՌԽՖՍՀ Գերագույն Խորհրդին։ 1990 թվականի դեկտեմբերի 2-ին ՌԽՖՍՀ Գերագույն խորհուրդը ընդունեց «Ռուսաստանի Դաշնության Կենտրոնական բանկի մասին» օրենքը, համաձայն որի՝ Ռուսաստանի կենտրոնական բանկը դարձել է իրավաբանական անձ, ՌԽՖՍՀ-ի հիմնական բանկը և պատասխանատու էր ՌԽՖՍՀ Գերագույն Խորհրդի առաջ։ 1991 թվականի հունիսին կանոնադրությունն ընդունվեց Ռուսաստանի կենտրոնական բանկի կողմից։ 1991 թվականի դեկտեմբերի 20-ին ԽՍՀՄ Պետական բանկը վերացվեց, և ՌԽՖՍՀ-ում նրա բոլոր պարտավորությունները և գույքը փոխանցվեցին Ռուսաստանի Դաշնության Կենտրոնական բանկին։ 1992 թվականից Ռուսաստանիկենտրոնական բանկը սկսել է գնել եւ վաճառել օտարերկրյա տարադրամներ ստեղծվելով արտարժույթի շուկա, հաստատել և հրապարակել օտարերկրյա տարադրամների պաշտոնական փոխարժեքները ռուբլու նկատմամբ։

Դերը և պարտականությունները[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սահմանադրության համաձայն՝ այն անկախ սուբյեկտ է, որի հիմնական պատասխանատվությունն է պաշտպանելու ազգային արժույթի՝ ռուբլու, կայունությունը[3]։

Մինչև 2013 թվականի սեպտեմբերի 1-ը այն Ռուսաստանի բանկային արդյունաբերության հիմնական կարգավորողն էր, որը պատասխանատու էր բանկային լիցենզիաների, բանկային գործառնությունների կանոնների և հաշվապահական հաշվառման ստանդարտների համար, որը ծառայում էր որպես վարկային կազմակերպությունների վերջին միջոցների վարկատու։ Նշված ամսաթվից հետո ՌԴԿԲ-ի գործառույթներն ու լիազորությունները զգալիորեն ընդլայնվեցին, և կենտրոնական բանկը ստացավ Ռուսաստանի բոլոր ֆինանսական շուկաների մեգա կարգավորողի կարգավիճակ[4]։

Այն ունի բացառիկ իրավունք՝ ռուբլու թղթադրամների և մետաղադրամների հատել մոսկովյան, սանկտպետերբուրգյան և Գոզնակի դրամահատարաններում։ Կենտրոնական բանկը թողարկում է թանկարժեք եւ ոչ թանկարժեք մետաղներից պատրաստված հուշադրամներ[5]։

Ռուսաստանի օրենսդրության համաձայն՝ բանկի շահույթի կեսը պետք է ուղղվի կառավարության դաշնային բյուջեին։ Ռուսաստանի Կենտրոնական բանկը Միջազգային հաշվարկների բանկի անդամ է[6]։

Ռուսաստանի կենտրոնական բանկը 57,58% բաժնետոմս ունի երկրի առաջատար առևտրային բանկում՝ Սբերբանկում։ Ռուսաստանի կենտրոնական բանկն ունի նաև 100% բաժնեմաս Ռուսաստանի ազգային վերաապահովագրական ընկերությունում (RNRC), որը խոշորագույն ազգային վերաապահովագրական ընկերությունը։ RNRC-ը հիմնադրվել է արտերկրում վերաապահովագրության հետ կապված հնարավոր խնդիրների կանխարգելման համար Ուկրաինայի ճգնաժամի միջազգային պատժամիջոցների ընթացքում խոշոր ռիսկերի ներքո[7]։

Հակակեղծարարական գործողություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2017 թվականին Ռուսաստանի կենտրոնական բանկի և «Յանդեքս» որոնողական համակարգի համատեղ հակակեղծարարական նախագծի շրջանակներում հայտնվեց հատուկ ստուգիչ նշան որոնման արդյունքների մեջ սպառողին տեղեկացնելով, որ կայքը իսկապես պատկանում է օրինականորեն գրանցված մի ընկերության, որը լիցենզավորված է Ռուսաստանի կենտրոնական բանկի կողմից[8][9]։

Նախագահներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պետական բանկի կառավարիչներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կառավարիչները նշանակվում էին Ռուսաստանի կայսեր կողմից։

Անունը (կառավարիչ) Պատկեր Կառավարման ժամանակ Նշանակել է
Սկսվել է Ավարտվել է
1 Ալեքսանդր վոն Ստեյգլից 1860 թվականի հունիսի 10-ից 1866 թվական Ալեքսանդր II

2 Եվգենիյ Լամենսկիյ 1866 թվականից 1881 թվական
3 Ալեքսեյ Ցիսմեն 1881 թվականից 1889 թվական Ալեքսանդր III

4 Յուլիյ Ժուկովսկիյ 1889 թվականից 1894 թվական
5 Էդուարդ Պլեսկե 1894 թվականից 1903 թվական Նիկոլայ II

6 Սերգեյ Տիմաշև 1903 թվականից 1909 թվական
7 Ալեքսեյ Կոնշին 1909 թվականից 1914 թվական
8 Իվան Շիպով 1914 թվականից 1917 թվական

ԽՍՀՄ Պետական բանկի խորհրդի նախագահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նախագահը նշանակվում էր Խորհրդային Միության Ժողկոմխորհի նախագահի կողմից։

Անուն (նախագահ) Պատկեր Կառավարման ժամանակ Appointed by
Սկսվել է Ավարտվել է
1 Արոն Շեյման[10] 1921 թվականից 1924 թվական Վլադիմիր Լենին

2 Նիկոլայ Տումանով 1924 թվականի մարտի 5-ից 1926 թվականի հունվարի 16 Ալեքսեյ Ռիկով

3 Գեորգի Պյատակով 1929 թվականի ապրիլի 19 1930 թվականի հոկտեմբերի 18
4 Մոյսեյ Կալմանովիչ 1930 թվականի հոկտեմբերի 18-ից 1934 թվականի ապրիլի 4 Վյաչեսլավ Մոլոտով

5 Լև Մարյասին 1934 թվականի ապրիլի 4-ից 1936 թվականի հուլիսի 14
6 Սողոմոն Կրուգլիկով 1936 թվականի հուլիսի 14-ից 1937 թվականի սեպտեմբերի 15
7 Ալեքսեյ Գրիչմանով 1937 թվականի սեպտեմբերի 15-ից 1938 թվականի հուլիսի 16
8 Նիկոլայ Բուլգանին 1938 թվականի հոկտոմբերի 2-ից 1940 թվականի ապրիլի 17
9 Նիկոլայ Սոկոլով 1940 թվականի ապրիլի 17-ից 1940 թվականի հոկտեմբերի 12
10 Նիկոլայ Բուլգանին 1940 թվականի հոկտեմբերի 12-ից 1945 թվականի մայիսի 23 Իոսիֆ Ստալին

11 Յակով Գոլև 1945 թվականի մայիսի 23-ից 1948 թվականի մարտի 23
12 Վասիլի Պոպով 1948 թվականի մարտի 23-ից 1958 թվականի մարտի 31 Գեորգի Մալենկով կամ Նիկոլայ Բուլգանին



13 Նիկոլայ Բուլգանին 1958 թվականի մարտի 31-ից 1958 թվականի օգոստոսի 15 Նիկիտա Խրուշչով

14 Ալեքսանդր Կորովուշկին 1958 թվականի օգոստոսի 15-ից 1963 թվականի օգոստոսի 14
15 Ալեքսեյ Պոսկոնով 1963 թվականից 1969 թվական Ալեքսեյ Կոսինգին

16 Մեֆոդիյ Սվեշնիկով 1969 թվականից 1976 թվական
17 Վլադիմիր Ալխիմով 1976 թվականի հոկտեմբերի 11-ից 1986 թվականի հունվարի 10 Նիկոլայ Տիխոնով

18 Վիկտոր Դեմենցև 1986 թվականի հունվարի 10-ից 1987 թվականի օգոստոսի 22 Նիկոլայ Ռիժկով

19 Նիկոլայ Գարետովսկի 1987 թվականի օգոստոսի 22-ից 1989 թվականի հունիսի 7
20 Վիկտոր Գերաշչենկո 1989 թվականի հունիսի 7-ից 1991 թվականի օգոստոսի 26 Վալենտին Պավլով

21 Անդրեյ Զվերև 1991 թվականի օգոստոսի 26-ից 1991 թվականի դեկտեմբերի 20 Իվան Սիլայև

Ռուսաստանի Կենտրոնական բանկի նախագահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռուսաստանի Կենտրոնական բանկի նախագահ
այլ=
այլ=
Պաշտոնավարում է՝
Էլվիրա Նաբիուլինա

սկսած 2013 թվականից
ՆշանակողՌուսաստանի նախագահ
Առաջին պաշտոնավարԱլեքսանդր վոն Ստեյգիլց
ԿայքBios

Կենտրոնական բանկի տնօրենների խորհրդի նախագահը Ռուսաստանի Դաշնության կենտրոնական բանկային համակարգի ղեկավարն է։ Նախագահն ընտրվում է Ռուսաստանի նախագահի կողմից և նշանակվում է չորս տարի ժամկետով։ Նախագահը կարող է նշանակվել մի քանի անընդմեջ ժամկետներով (Սերգեյ Իգնատևը Կենտրոնական բանկի կառավարիչ էր 11 տարի, և նա նշանակվեց երեք անգամ․ հետխորհրդային Ռուսաստանում ամենաերկար ժամկետով պաշտոնավարանն է)։

Անուն Պատկեր Պաշտոնավարման ժամկետը Նշանակել է
Ժամկետի սկիզբը Ժամկետի ավարտ
1 Գեորգի Մատյուխին 1990 թվականի դեկտեմբերի 25 1992 թվականի մայիսի 16 Բորիս Ելցին



2 Վիկտոր Գերաշչենկո 1992 թվականի հուլիսի 17 1994 թվականի հոկտեմբերի 18
3 Տատյանա Պարամոնովա 1994 թվականի հոկտեմբերի 19 1995 թվականի նոյեմբերի 08
4 Ալեքսանդր Խանդրուև 1995 թվականի նոյեմբերի 8 1995 թվականի նոյեմբերի 22
5 Սերգեյ Դուբինին 1995 թվականի նոյեմբերի 22 1998 թվականի սեպտեմբերի 11
6 Վիկտոր Գերաշչենկո 1998 թվականի սեպտեմբերի 11 2002 թվականի մարտի 20
7 Սերգեյ Իգնատև 2002 թվականի մարտի 21 2013 թվականի հունիսի 23 Վլադիմիր Պուտին



9 Էլվիրա Նաբիուլինա 2013 թվականի հունիսի 24 առ այսօր

Դուստր ձեռնարկություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռուսաստանի Կենտրոնական բանկը անմիջական մասնակցային հետաքրքրություններ ունի մի շարք ռուսաստանյան ընկերություններում.

  • Ռուսաստանի Սբերբանկ (բաժնետոմսերի 50% + 1 քվեարկության բաժնետոմս);
  • Մոսկվայի բորսա (բաժնետոմսերի 11.779%);
  • Ռուսաստանի ազգային վերաապահովագրական ընկերություն (բաժնետոմսերի 100%);
  • Բանկային ոլորտի համախմբման հիմնադրամի վստահելի ընկերություն (բաժնետոմսերի 100%);
  • Rosincas (կանխիկ տարանցիկ փոխադրումների ռուսական ասոցիացիա)։

Բացի այդ, Ռուսաստանի կենտրոնական բանկը ավելի վաղ հետաքրքրություններ էր առաջացնում Ռուսաստանի մի շարք այլ կազմակերպություններում։ Մասնավորապես, ԳոսԲանկի (ԽՍՀՄ պետական բանկի) լուծարումից հետո ԿԲ-ն շահավետորեն ձեռք բերեց ամբողջական կամ վերահսկիչ շահեր հինգ այսպես կոչված «Ռուսաստանի արտաքին բանկեր»-ում (մինչև 1991 թվականը `« Խորհրդային արտաքին բանկեր »).

  • ՎՏԲ բանկ (բաժնետոմսերի 99,99% մինչև 2002 թվականը, այժմ ՝ 60.9%-ը պատկանում է Պետական գույքի կառավարման դաշնային գործակալությանը)։
  • Դոնաու Բանկ, Վիեննա;
  • Արևելք-Արևմուտք Միացյալ բանկ, Լյուքսեմբուրգ;
  • Եվրոբանկ, Փարիզ;
  • Մոսկվայի Ազգային բանկ, Լոնդոն;
  • Օստ-Վեստ Հանդելսբանկ, Ֆրանկֆուրտ ամ Մայն։

Նրանք բոլորն էլ ԽՍՀՄ Վնեշեկոնոմբանկի համակարգի անդամներ էին և 1992-ին Ռուսաստանի Գերագույն Խորհրդի Նախագահության որոշմամբ փոխանցվեցին ԿԲ-ին։ Որպես վարկային հաստատություններին ֆինանսական աջակցության մաս Ռուսաստանի կենտրոնական բանկը դրանցում ներդրումներ է կատարում բանկային հատվածի համախմբման հիմնադրամի միջոցով և ձեռք է բերում (ժամանակավոր և անուղղակի հիմունքներով) բաժնետոմսեր այդ բանկերի սեփական կապիտալում։ Այս տեսակի առաջին նախագիծը Otkritie FC Bank-ն էր 2017-ի ամռանը։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. History of the Bank of Russia. 1860–2010. In 2 vols. Ed.: Y. A. Petrov, S. Tatarinov. 2010.
  2. Об учреждении Государственного банка [On the establishment of the State Bank] (ռուսերեն). XV, 1758–1762, № 11550 (Полное собрание законов Российской империи (ru) с 1649 года ed.). Типография II отделения Собственной Его Императорского Величества канцелярии. 1830: 1021–1023. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (օգնություն)
  3. Bank of Russia:Banking Legislation
  4. "Elvira Nabiullina: Establishing a mega regulator for the Russian financial sector", Bank for International Settlements : Central bankers' speeches : Speech by Ms Elvira Nabiullina, Governor of the Bank of Russia, at the Federation Council, Moscow, 15 February 2017
  5. «Commemorative Coins – Banknotes and Coins – Bank of Russia». cbr.ru.
  6. "Inside the Risky Bets of Central Banks", The Wall-Street Journal. 12 December 2012
  7. "Putin signed a law establishing a National reinsurance company" Արխիվացված 2020-05-27 Wayback Machine, World News, Breaking News, 4 July 2016
  8. «Bank of Russia to mark microfinance organisations on the Internet | Банк России». www.cbr.ru. Վերցված է 2017 թ․ օգոստոսի 16-ին.
  9. «Insurers' websites receive first marks | Банк России». www.cbr.ru. Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 14-ին.
  10. «The State Bank of the USSR». Bank of Russia Today. Bank of Russia. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 26-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]