Մասնակից:Chhasi77/Ավազարկղ
«Օր․ Մ․ Վ․-ին»[1], Հովհաննես Թումանյանի բանաստեղծություններից։ Ինքնագիրը չի պահպանվել։ Առաջին անգամ տպագրվել է Մճ-ում։ Բանաստեղծությունը նվիրված է եղել Թումանյանի մտերիմ ընկեր Ֆիլիպ Վարդազարյանի քրոջը՝ Մարիամ Վարդազարյանին։
Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Երբոր բացվելիս է եղել արփին,
Սարերի լանջում կամ թե քարափին,
Դիմացը կանգնած ես շատ եմ դիտել.
Առաջին շողը դեռ ինձ է դիպել.
Եվ ես ծանոթ եմ այն հրաշալի
Գույն ու ձևերին արևագալի,
Որ այնքան շըքեղ մեզ ցույց են տալիս
Երկինք ու երկիր քնից արթնելիս։
․․․․
Մեկը՝ լույսի,
Մյուսը՝ հույսի։
