Կառլուշ Կեյրոշ
 պորտ.՝ Carlos Manuel Brito Leal de Queiroz | |||
|---|---|---|---|
.jpg) | |||
| Քաղաքացիությունը |
 Պորտուգալիա[1] | ||
| Ծննդյան ամսաթիվ | մարտի 1, 1953 (71 տարեկան) | ||
| Ծննդավայր | Նամպուլա, Portuguese Mozambique | ||
| Դիրք | դարպասապահ | ||
|
| |||
|
| |||
|
| |||
|
| |||
Պարգևներ
| |||
|
| |||
Կառլուշ Մանուել Բրիտու Լեալ Կեյրոշ (պորտ.՝ Carlos Manuel Brito Leal Queiroz, արտասանվում է [ˈkaɾluʃ kɐjˈɾɔʃ], մարտի 1, 1953, Նամպուլա, Portuguese Mozambique), պորտուգալացի մարզիչ և ֆուտբոլֆային մասնագետ։
Հայտնի է դարձել 1989 և 1991 թվականներին, երբ նա Պորտուգալիայի հավաքականին դարձրեց աշխարհի չեմպիոն 20 տարեկանից բարձր խաղացողների շրջանում՝ ղեկավարելով պորտուգալացի խաղացողների խոստումնալից «ոսկե» սերունդը, որոնց թվում, ի թիվս այլոց, Լուիշ Ֆիգուն և Ռուի Կոշտան էին։ Նա միացավ Պորտուգալիայի ֆուտբոլի ֆեդերացիայի մարզչական թիմին 1984 թվականին՝ որպես կրտսեր կարգերի ազգային հավաքականի մարզիչ Խոսե Ագուստինոյի օգնական, չնայած կանտերայի հետ նրա աշխատանքը սկսվել էր ավելի վաղ։ 1982-1984 թվականներին մշակել է տարբեր ծրագրեր իր երկրում ֆուտբոլի զարգացման համար, ինչպես նաև առաջարկներ Futbol 5 (հնգամյա ֆուտբոլիստներ) և կանանց ֆուտբոլի ստեղծման համար։ 2011-2019 թվականներին եղել Է Իրանի հավաքականի գլխավոր մարզիչ։
Կենսագրություն և կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վաղ տարիներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծնվել է 1953 թվականի մարտի 1-ին Նամպուլա քաղաքում, որը գտնվում էր Պորտուգալիայի Արևելյան Աֆրիկայում (այժմ՝ Մոզամբիկ), պորտուգալական ընտանիքում։ Այնտեղ էլ սկսել է զբաղվել ֆուտբոլով և 1968-1974 թվականներին եղել է տեղի «Ֆերովիարիու Նամպուլա» ակումբի դարպասապահը։ Վաղ ավարտել է կարիերան որպես ֆուտբոլիստ։
Այն բանից հետո, երբ 1974 թվականի ապրիլին Պորտուգալիայում Մեխակների հեղափոխություն տեղի ունեցավ, և 1975 թվականի հունիսին Մոզամբիկը անկախություն հռչակեց Պորտուգալիայից, Կառլոշ Կեյրոշը տեղափոխվեց Պորտուգալիա, որտեղ ավարտեց Լիսաբոնի համալսարանը և սկսեց աշխատել որպես մարզիչ։
Առաջին հաջողությունները Պորտուգալիայի երիտասարդական հավաքականի հետ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1984 թվականին Կեյրուշի մարզչական կարիերայի առաջին թիմը դարձավ Պորտուգալիայի մինչև 20 տարեկանների հավաքականը, որի հետ նա երկու անգամ դարձավ աշխարհի երիտասարդական առաջնության հաղթող՝ 1989 և 1991 թվականներին։ Այս հաղթանակների շնորհիվ նա լայն ճանաչում ձեռք բերեց ոչ միայն Պորտուգալիայում, այլև նրա սահմաններից դուրս։ Այդ հավաքականի հիմքը կազմում էին պորտուգալական ֆուտբոլի ապագա «ոսկե» սերնդի ներկայացուցիչները, որոնց ամենավառ դեմքերն էին Լուիշ Ֆիգուն և Ռուի Կոստան։
Պորտուգալիայի հավաքական[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1991 թվականին Կեյրոշը նշանակվել է Պորտուգալիայի հավաքականի գլխավոր մարզիչ։ Կեյրոշի գլխավորությամբ Պորտուգալիայի հավաքականն անցկացրել է 31 հանդիպում, որոնցից 14-ը հաղթել է։ 1993 թվականին հեռացել է Պորտուգալիայի հավաքականի գլխավոր մարզչի պաշտոնից։ Միևնույն ժամանակ, պորտուգալացիներին չհաջողվեց որակավորվել Եվրո-1992 թվականին և 1994 թվականի աշխարհի առաջնությանը։
Հետագա կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1994 թվականին գլխավորել է պորտուգալական «Սպորտինգը», որի մարզիչը մնացել է մինչև 1996 թվականը։ 1995 թվականին «Սպորտինգի» հետ նվաճել է Պորտուգալիայի Սուպերգավաթը և Պորտուգալիայի գավաթը։
1996 թվականին գլխավորել է ամերիկյան «Նյու Յորք Մետրոստարզը» (այժմ կոչվում է «Նյու Յորք Ռեդ Բուլզ»)։ Դրանից հետո մինչև 1997 թվականը գլխավորել է ճապոնական «Նագոյա Գրամպուսը», որով հասել Է 1996 թվականի Ասիայի Գավաթակիրների Գավաթի եզրափակիչ՝ 3:1 հաշվով պարտվելով Սաուդյան «Ալ-Հիլալին»։ Աշխատելով որպես գլխավոր մարզիչ՝ զուգահեռաբար զբաղվել է ֆուտբոլային որոշ ռազմավարական նախագծերով, օրինակ՝ ԱՄՆ-ում ֆուտբոլի զարգացման «Project 2010» նախագծի մշակմամբ։ 1999 թվականին կարճ ժամանակ եղել է ԱՄՆ-ի հավաքականի գլխավոր մարզիչը։
Հարավային Աֆրիկայի հավաքական[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2000 թվականին Կարլուշ Կեյրոշը գլխավորեց Հարավային Աֆրիկայի հավաքականը, որի հետ կարողացավ դուրս գալ 2002 թվականի Աշխարհի առաջնություն։ Նաև ղեկավարել է թիմը Աֆրիկայի ազգերի գավաթի 2002-ում, որտեղ նրա սաները հասել են քառորդ եզրափակիչ։ Աշխարհի առաջնության մեկնարկից առաջ հրաժարական է տվել Հարավաֆրիկյան ֆուտբոլային ասոցիացիայի հետ կապված որոշ խնդիրների, մասնավորապես այդ երկրի ֆուտբոլային ասոցիացիայում ներքին խնդիրների և տարաձայնությունների պատճառով, և ՀԱՀ-ի հավաքականը աշխարհի առաջնությունում գլխավորում էր մեկ այլ մարզիչ, որի հետ Հարավաֆրիկյան հավաքականը չկարողացավ դուրս գալ խմբից։
Մուտքը «Մանչեսթեր Յունայթեդ»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2002 թվականի հունիսին «Մանչեսթեր Յունայթեդի» այն ժամանակվա գլխավոր մարզիչ Ալեքս Ֆերգյուսոնի հրավերով անգլիական ակումբ եկավ Կառլուշ Կեյրոշը։ Պորտուգալացի մարզիչը դարձել է Ֆերգյուսոնի օգնականը։ 2002/03 մրցաշրջանում «Մանչեսթեր Յունայթեդը» հաղթեց Անգլիայի Պրեմիեր լիգան, և դա էլ ավելի մեծ ճանաչում բերեց Կեյրոշին՝ որպես Ալեքս Ֆերգյուսոնի գլխավոր օգնական։
«Ռեալ Մադրիդ»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կառլուշ Կեյրոշի՝ «Մանչեսթեր Յունայթեդում» կատարած աշխատանքի շնորհիվ նրան նկատել է Մադրիդի «Ռեալի» ղեկավարությունը։ Արդյունքում իսպանական ակումբն առաջարկ արեց պորտուգալացի մարզչին, որից դժվար էր հրաժարվել, և 2003/04 մրցաշրջանին Մադրիդի «Ռեալն» արդեն ծանոթանում էր թիմի նոր գլխավոր մարզիչի հետ, ով փոխարինեց հեռացած Վիսենտե դել Բոսկեին։
Կեյրոշը երկու տարվա պայմանագիր է կնքել ակումբի հետ և հնարավորություն է ստացել մարզել համաշխարհային ֆուտբոլի այնպիսի աստղերի, ինչպիսիք են Զինեդին Զիդանը, Ռոնալդոն, Լուիշ Ֆիգուն և այլք։ Կեյրոշի գլխավորությամբ «Ռեալի» համար մրցաշրջանը հաջող է սկսվել։ «Արքայական ակումբը» նվաճեց Իսպանիայի Սուպերգավաթը, գլխավորեց Լա Լիգան և դարձավ Իսպանիայի Գավաթի և ՈՒԵՖԱ-ի Չեմպիոնների լիգայի գլխավոր ֆավորիտներից մեկը:Սակայն, ի վերջո, մադրիդյան ակումբը իսպանական Լա Լիգայում ավարտեց միայն չորրորդը, իսկ Թագավորի Գավաթում և Չեմպիոնների լիգայում ակումբը նույնպես անհաջողությունների ենթարկվեց (համապատասխանաբար պարտվելով եզրափակչում և քառորդ եզրափակչում)։ Արդյունքում, 2004 թվականի մայիսին Կառլուշ Կեյրոշը հեռացվեց «Ռեալի» գլխավոր մարզչի՝ «Մանչեսթեր Յունայթեդ» վերադառնալուց հետո։
Վերադարձ «Մանչեսթեր Յունայթեդ»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պաշտոնաթողությունից գրեթե անմիջապես հետո սըր Ալեքս Ֆերգյուսոնը նրան երկրորդ հնարավորություն տվեց՝ գլխավոր մարզչի օգնական հրավիրելով իր նախկին աշխատանքին։ Այնուամենայնիվ, Ֆերգյուսոնը ստիպված չէր հրաժարվել իր պաշտոնից, քանի որ նա ստիպված էր լքել պաշտոնը։ Մեկ շաբաթ անց Կեյրոշը կրկին եկավ «Օլդ Թրաֆորդ»։ Այդ ընթացքում «մանկունիացիները» ևս մի քանի տիտղոս նվաճեցին, այդ թվում՝ Չեմպիոնների լիգան՝ եզրափակիչ խաղում գերազանցելով «Չելսիին»։
Վերադարձ Պորտուգալիայի հավաքական[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2008 թվականի ամռանը Կառլուշ Կեյրոշն ընդունեց Պորտուգալիայի ֆուտբոլի ֆեդերացիայի առաջարկը և կարիերայի ընթացքում երկրորդ անգամ գլխավորեց Պորտուգալիայի հավաքականը։ Պորտուգալացիները Կեյրոշի գլխավորությամբ հաղթահարեցին ՀԱՀ-ում կայանալիք Աշխարհի առաջնության ընտրական մրցաշարը, չնայած այն հանգամանքին, որ կարողացան հաղթել իրենց խմբի հանդիպումների միայն կեսն ու առաջին տեղը զիջեցին դանիացիներին։ Անցումային խաղերում Պորտուգալիայի հավաքականը հաղթեց Բոսնիա և Հերցեգովինայի հավաքականին։
«Մունդիալի» եզրափակիչ հատվածում պորտուգալացիների ելույթը միանշանակ չի ստացվել։ Խմբային փուլում նրանք միայն մեկ հաղթանակ տարան ԿԺԴՀ-ի հավաքականի նկատմամբ 7:0 հաշվով, իսկ բրազիլացիների և կոտդիվուարցիների հետ հանդիպումներն ավարտվեցին նույն՝ 0:0 հաշվով։ 1/8 եզրափակիչում պորտուգալացիները նվազագույն 0:1 հաշվով զիջեցին ապագա չեմպիոն իսպանացիներին և ավարտեցին ելույթը։
2010 թվականի մայիսին Կեյրոշը աշխարհի առաջնությունից առաջ մարզման ժամանակ վիրավորանքներ է հասցրել հակադոպինգային ծառայությունների ներկայացուցիչներին՝ խանգարելով նրանց կատարել իրենց պարտականությունները, ինչի համար մեկ ամսով որակազրկվել է Պորտուգալիայի ֆուտբոլի ֆեդերացիայի կողմից։ Լրացուցիչ հետաքննություն անցկացնելուց հետո 2010 թվականի օգոստոսին Կարլուշ Կեյրոշը որակազրկվել էր 6 ամսով[3][4]։ 2010 թվականի սեպտեմբերի 9-ին ազատվել է Պորտուգալիայի հավաքականի գլխավոր մարզչի պաշտոնից[5]։ Չնայած դրան, «Մունդիալի» ավարտից հետո Կեյրոշը շարունակել է աշխատանքը հավաքականի հետ, սակայն թիմի անհաջող ելույթից հետո՝ տնային պարտություն և երեք անընդմեջ ոչ-ոքի արդյունք, Պորտուգալիայի ֆուտբոլի ֆեդերացիան խզել է պայմանագիրը Կարլուշի հետ։ Հավաքականից հեռանալուց հետո, ըստ «Մանչեսթեր Յունայթեդի» մամուլի ծառայության, Կառլուշ Կեյրոշը ծրագրում էր կրկին վերադառնալ «Օլդ Թրաֆորդ» և զբաղեցնել «Մանչեսթեր Յունայթեդի» գլխավոր մարզչի օգնականի պաշտոնը, սակայն դա տեղի չունեցավ։
Իրանի հավաքական[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Առաջին քայլերն Իրանի հավաքականում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2011 թվականի ապրիլի 4-ին Կառլուշ Կեյրոշը երկուսուկես տարվա պայմանագիր է կնքել Իրանի հավաքականի հետ[6][7]։ Իրանի Իսլամական Հանրապետության ֆուտբոլի ֆեդերացիան խնդիր է դրել Կեյրոշին Իրանի հավաքականին դուրս բերել Բրազիլիայում կայացած աշխարհի 2014 թվականի առաջնությանը։ Այս գործում Կեյրոշի օգնականներ են դարձել դարպասապահների մարզիչ պորտուգալական ծագումով ամերիկացի Դեն Գասպարը և Կեյրոշի անձնական օգնական՝ իրանական ծագմամբ ամերիկացի Ումիդ նամազին։
Քեյրոշի՝ Իրանի հավաքական գալուց հետո, ամենակարճ ժամանակահատվածում, այս հավաքականի խաղը արմատապես փոխվեց դեպի լավը։ Իրանի ազգային հավաքական այս հավաքականի պատմության մեջ առաջին անգամ հրավիրվել են արտասահմանցի նատուրալիզացված ֆուտբոլիստներ, որոնք իրանական ծագում են ունեցել։ Այսպես, հպատակագրվել են Գերմանիայի քաղաքացիություն ունեցող դարպասապահ Դանիել Դավարին, կիսապաշտպան Աշքան Դեժագան, ով նույնպես Գերմանիայի քաղաքացիություն ուներ, հարձակվող Ռեզա Գուչանեջադը, ով ուներ Նիդերլանդական քաղաքացիություն, Շվեդիայի քաղաքացիություն ունեցող կիսապաշտպաններ Ումիդ Նազարին և Սաման Գուդդուսը, ինչպես նաև ամերիկյան քաղաքացիություն ունեցող իրանցին՝ պաշտպան Սթիվեն Բեյթաշուրը[8][9]։
Աշխարհի առաջնություն 2014[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2014 թվականի աշխարհի առաջնության ընտրական մրցաշարը Իրանի հավաքականը սկսեց երկրորդ փուլից, որտեղ նրա մրցակիցը Մալդիվների հավաքականն էր։ Իրանի հավաքականը երկու խաղում (տանը և հյուրընկալվելիս) 5:0 ընդհանուր հաշվով հաղթել է Մալդիվների հավաքականին և դուրս եկել ընտրական մրցաշարի հաջորդ փուլ։ Ընտրական փուլի երրորդ փուլում իրանցիները Ե խմբում են հայտնվել Ինդոնեզիայի, Կատարի և Բահրեյնի հավաքականների հետ։ Երեք հաղթանակով և երեք ոչ-ոքիով Իրանի հավաքականը երրորդ ռաունդն ավարտեց իր խմբում առաջին տեղով և նվաճեց որակավորման չորրորդ փուլի եզրափակիչ փուլի ուղեգիր։
Որակավորման չորրորդ փուլում Իրանի հավաքականը Հարավային Կորեայի, Ուզբեկստանի, Քաթարի և Լիբանանի հավաքականների հետ հայտնվել է Ա խմբում։ Այս փուլի արդյունքներով Իրանի հավաքականը 5 հաղթանակով, մեկ ոչ-ոքիով և երկու պարտությամբ իր խմբում գրավեց առաջին տեղը և իր պատմության մեջ չորրորդ անգամ դուրս եկավ աշխարհի առաջնություն։ Աշխարհի առաջնության ուղեգրերի համար Իրանի հավաքականի համար լուրջ մրցակցություն կազմեցին Հարավային Կորեայի և Ուզբեկստանի հավաքականները, և արդյունքում այդ խմբից, բացի Իրանի հավաքականից, աշխարհի առաջնությանը միայն գնդակների տարբերությամբ դուրս եկավ Հարավային Կորեայի հավաքականը։ Հարավային Կորեայի և Ուզբեկստանի հավաքականներն ունեին նույն միավորները՝ 14 միավոր։
Վիճակահանության արդյունքում Իրանի հավաքականը հայտնվել է F խմբում Արգենտինայի, Նիգերիայի և Բոսնիա և Հերցեգովինայի հավաքականների հետ։ Առաջին տուրի խաղում Իրանի հավաքականի մրցակիցը Նիգերիայի հավաքականն էր, և հանդիպումն ավարտվեց ոչ-ոքի՝ 0:0 հաշվով, չնայած նրան, որ Իրանի հավաքականը գոլ խփելու շատ շանսեր ուներ։ Երկրորդ տուրում իրանցիների մրցակիցը Արգենտինայի հավաքականն էր։ Իրանցիների և արգենտինացիների միջև հանդիպումը բավական դիտարժան ու վտանգավոր պահերով հարուստ դուրս եկավ և ավարտվեց Արգենտինայի հավաքականի հաղթանակով՝ 1:0 նվազագույն հաշվով։ Հանդիպման միակ գոլը 91-րդ րոպեին խփել է արգենտինացիների ավագ Լիոնել Մեսսին։ Այս խաղից հետո աշխարհի մի շարք հայտնի ֆուտբոլային մարզիչներ և մասնագետներ գովել են Կեյրոշին և Իրանի հավաքականին մրցակցին կոշտ հակահարված տալու և կարգապահ խաղի համար։ Խմբային փուլի երրորդ տուրում Իրանի հավաքականը 3:1 հաշվով անակնկալ պարտություն կրեց Բոսնիա և Հերցեգովինայի ընտրանուց։ Աշխարհի այս առաջնությունում Իրանի հավաքականի միակ գոլը խփել է Ռեզա Գուչանեջադը։ 2014 թվականի աշխարհի առաջնության արդյունքներով Իրանի հավաքականն իր խմբում զբաղեցրել է վերջին 4-րդ տեղը և 28-րդ տեղը 32-ից աշխարհի 2014 թվականի առաջնության մասնակից բոլոր հավաքականների մեջ։ Աշխարհի առաջնության ավարտից հետո Իրանի Իսլամական Հանրապետության ֆուտբոլի ֆեդերացիան չորս տարով երկարաձգել է պայմանագիրը Կեյրոշի հետ՝ մինչև 2018 թվականի աշխարհի առաջնության ավարտը։ Իրանի հավաքականը Կարլուշ Կեյրոշի համար դարձել է երրորդ հավաքականը, որի հետ նա դուրս է եկել աշխարհի առաջնություն։
Ասիայի Գավաթ 2015[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Քեյրոշի գլխավորությամբ Իրանի հավաքականն ավանդաբար դուրս է եկել Ասիայի գավաթ 2015-ին, որն անցկացվել է Ավստրալիայում։ Վիճակահանության արդյունքում Իրանի հավաքականը Կ խմբում է հայտնվել ԱՄՆ-ի, Կատարի և Բահրեյնի հավաքականների հետ։ Իրանի հավաքականը համարվում էր Ասիայի Գավաթի ֆավորիտներից մեկը։ Խմբային փուլի առաջին տուրում Իրանի հավաքականը 2:0 հաշվով հաղթել է Բահրեյնի հավաքականին, որին հաջորդում են իրանցիները նվազագույն՝ 1:0 հաշվով հաղթելով Քաթարի հավաքականին, իսկ երրորդ տուրում նույնպես նվազագույն՝ 1:0 հաշվով հաղթելով ԱՄՆ-ի հավաքականին՝ այդպիսով ապահովելով առաջին տեղը խմբում և դուրս գալով մրցաշարի քառորդ եզրափակիչ։
Քառորդ եզրափակչում Իրանի հավաքականին սպասում էր ամենասկզբունքային մրցակիցներից մեկը՝ Իրաքի հավաքականը։ Այս հավաքականների միջև քառորդ եզրափակչի հանդիպումը բավական դիտարժան էր, Հանդիպման հիմնական և լրացուցիչ ժամանակներն ավարտվեցին 3:3 հաշվով, և 11 մետրանոց հարվածաշարում բախտը ժպտաց Իրաքի հավաքականին՝ 6:7: Չնայած Ասիայի Գավաթի անհաջողությանը, Իրանում բարձր վստահությամբ էին վերաբերվում Կեյրոշին, և նա մնաց հավաքականում աշխատելու։
Աշխարհի առաջնություն 2018[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Աշխարհի 2018 թվականի առաջնության ընտրական փուլի նախապատրաստությունը Կեյրոշը սկսել է Չիլիի և Շվեդիայի հավաքականների դեմ ընկերական հանդիպումներով 2015 թվականի մարտին։ Ավելի ուշ նա որոշել է հրաժարական տալ գլխավոր մարզչի պաշտոնից Իրանի ֆուտբոլի ֆեդերացիայի հետ ունեցած տարաձայնությունների պատճառով, սակայն ֆուտբոլի ֆեդերացիայի ղեկավարությանը հաջողվել է թողնել Կեյրոշին հավաքականի գլխավոր մարզչի պաշտոնում[10][11]։
Աշխարհի 2018 թվականի առաջնության վիճակահանության արդյունքներով Իրանի հավաքականը Մարոկկոյի, Իսպանիայի և Պորտուգալիայի հավաքականների հետ հայտնվել է Բ խմբում։ Վիճակահանությունից հետո Քեյրոշն իր կարծիքն է հայտնել՝ նշելով, որ ուրախ է նման խմբի համար, քանի որ այս հավաքականների հետ հանդիպումները ցույց կտան Իրանի հավաքականի իրական ուժը, որն ավելի ու ավելի էր ուժեղանում յուրաքանչյուր խաղի հետ, ինչը նշել են մի շարք նշանավոր ֆուտբոլային մարզիչներ և մասնագետներ։
Աշխարհի 2018 թվականի առաջնությանը նախապատրաստվելու համար Իրանի հավաքականը պայմանավորվել է ընկերական հանդիպումներ անցկացնել Լիբիայի, Թունիսի, Ալժիրի, Ուզբեկստանի և Թուրքիայի հավաքականների հետ։
2018 թվականի հունվարի կեսերին Ուզբեկստանի որոշ ԶԼՄ-ներում տեղեկություններ հայտնվեցին Կառլուշ Կեյրոշի՝ Ուզբեկստանի ազգային հավաքական Հնարավոր ժամանման մասին։ ԶԼՄ-ները նշում էին, որ դրանք միայն ենթադրություններ են՝ ելնելով Ուզբեկստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիայի նախագահ Ումիդ Ահմաջանովի մեկնաբանությունից այդ երկրի հավաքականի նոր արտասահմանցի գլխավոր մարզչի մասին։ Ախմաջանովն իր մեկնաբանության մեջ խոսել է այն մասին, որ մարզիչը, որը մեծ հավանականությամբ պայմանագիր կկնքի փետրվարի սկզբին, շատ լավ գիտի ասիական ֆուտբոլը և իր հավաքականին դուրս է բերել աշխարհի առաջնություն։ Ուզբեկստանի ԶԼՄ-ները ևս ամենահավանական թեկնածուների թվում են համարել հոլանդացի Բերտ վան Մարվեյկին, ով Սաուդյան Արաբիայի հավաքականին դուրս է բերել Աշխարհի 2018 թվականի առաջնություն, սակայն լքել է հավաքականի գլխավոր մարզչի պաշտոնը[12][13]։
Կոլումբիայի հավաքական[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2019 թվականի փետրվարի 7-ին Կեյրոշը գլխավորեց Կոլումբիայի հավաքականը՝ կնքելով երեք տարվա պայմանագիր[14]։ Պորտուգալացի մասնագետի գլխավորությամբ կոլումբիացիները հանդես են եկել Ամերիկայի գավաթ 2019-ում՝ խմբային փուլում հաղթելով բոլոր երեք խաղերում, սակայն արդեն քառորդ եզրափակչում 11 մետրանոց հարվածաշարում պարտվել են Չիլիի հավաքականին։ Քաթարում կայանալիք Աշխարհի առաջնության ընտրական մրցաշարը կոլումբացիները սկսեցին վստահ հաղթանակով Վենեսուելայի հավաքականի նկատմամբ, սակայն հաջորդեցին երկու խոշոր պարտություններ Ուրուգվայից (0:3) և Էկվադորից (1:6)։ Արդյունքում, 2020 թվականի դեկտեմբերի 2-ին Կեյրոշը լքեց ազգային հավաքականի գլխավոր մարզչի պաշտոնը[15]։
Ձեռքբերումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պորտուգալիայի հավաքական (մինչև 21)
Աշխարհի երիտասարդական առաջնության հաղթող (2)։ 1989, 1991- Ընդհանուր՝ 2 տրոֆեյ
«Սպորտինգ»
- Պորտուգալիայի Գավաթակիր՝ 1994/95
- Պորտուգալիայի Սուպերգավաթակիր՝ 1995
- Ընդհանուր՝ 2 տրոֆեյ
«Ռեալ Մադրիդ»
- Իսպանիայի Սուպերգավաթակիր՝ 2003
- Ընդհանուր՝ 1 տրոֆեյ
Իրանի հավաքական
Ասիայի գավաթի բրոնզե մեդալակիր՝ 2019
Եգիպտոսի հավաքական
Աֆրիկյան ազգերի գավաթ 2021
Պատահարներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2014 թվականի աշխարհի առաջնության ընտրական փուլի Ա խմբում աշխարհի առաջնության երկու ուղեգրերի համար խիտ պայքար էին մղում երեք թիմեր (Իրանի, Հարավային Կորեայի և Ուզբեկստանի հավաքականներ)։ 2012 թվականի հոկտեմբերին աշխարհի 2014 թվականի առաջնության ընտրական մրցաշարի հերթական խաղին նախապատրաստվելու ժամանակ Իրանի հավաքականի մրցակից Հարավային Կորեայի հավաքականի գլխավոր մարզիչ Չոյ Կան Հին Թեհրանում այդ հավաքականների միջև կայանալիք խաղից առաջ բողոքել է իրանական կողմի կողմից Հարավային Կորեայի հավաքականի համար տրամադրված մարզումային օբյեկտների ոչ պատշաճ որակից։ Կորեացիների գլխավոր մարզիչը հայտարարել է, որ իր հավաքականը կփորձի ամեն կերպ հաղթել խաղը, որպեսզի Ուզբեկստանի հավաքականի հետ դուրս գա աշխարհի առաջնություն՝ թողնելով Իրանին առաջնությունը դիտել հեռուստացույցով[16]։ Ի պատասխան այս հայտարարությունների՝ Կեյրոշը իր մեկնաբանություններում խիստ քննադատել է հարավկորեացիների գլխավոր մարզչին։ Մասնավորապես, նա ասել է. «Ես կգնեմ Ուզբեկստանի հավաքականի համազգեստը և նվեր կուղարկեմ Չոյին»[17]։
Ծանոթագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ https://ar.wikipedia.org/wiki/%D9%83%D8%A7%D8%B1%D9%84%D9%88%D8%B3_%D9%83%D9%8A%D8%B1%D9%88%D8%B4
- ↑ http://www.ordens.presidencia.pt/?idc=153
- ↑ «Футболисты сборной Португалии на полгода лишились своего наставника» (ռուսերեն). РИА Новости. 31.08.2010. Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ սեպտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2010 թ․ օգոստոսի 31-ին.
- ↑ «Queiroz role on the line» (անգլերեն). Sky Sports. 31.08.2010. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ սեպտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2010 թ․ օգոստոսի 31-ին.
- ↑ «Carlos Queiroz sacked as coach of Portugal» (անգլերեն). The Guardian. 09.09.2010. Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ սեպտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2010 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
- ↑ «Кейрош стал главным тренером сборной Ирана». Чемпионат.ру. 4.04.2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 20-ին.
- ↑ «اخبار مهم: کارلوس کروش سرمربی تیم ملی فوتبال شد» (պարսկերեն). Football Federation Islamic Republic of Iran. 4.04.2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 20-ին.
- ↑ «5 Iran Players to Watch at the World Cup». ABC News. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ ապրիլի 17-ին. Վերցված է 2014 թ․ ապրիլի 16-ին.
- ↑ «Ashkan Dejagah says Felix Magath is the right man to keep Fulham up». The Guardian. 2014 թ․ ապրիլի 18. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ ապրիլի 19-ին. Վերցված է 2014 թ․ ապրիլի 19-ին.
- ↑ «Кейруш объявил об уходе из сборной Ирана». Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ ապրիլի 3-ին. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 2-ին.
- ↑ «Кейруш продолжит работу на посту главного тренера сборной Ирана». Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ մայիսի 18-ին. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 10-ին.
- ↑ «Ўзбекистон терма жамоасини Берт ван Марвейк бош?аради. Нима учун?» (ուզբեկերեն). Stadion.uz. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 28-ին. Վերցված է 2017 թ․ հունվարի 16-ին.
- ↑ «Ўзбекистон терма жамоасига ким келади? Кейруш ёки ван Марвейк?» (ուզբեկերեն). CHAMPIONAT.asia. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2017 թ․ հունվարի 17-ին.
- ↑ «Кейрош возглавил сборную Колумбии». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հունիսի 23-ին. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 23-ին.
- ↑ «Кейрош покинул пост главного тренера сборной Колумбии». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 2-ին.
- ↑ «S Korea fans throw bottles on pitch after home defeat». The News International[en] (անգլերեն). 2013 թ․ հունիսի 19. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ նոյեմբերի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 2-ին.
{{cite web}}: Invalid|url-status=404(օգնություն) S Korea fans throw bottles on pitch after home defeat] - ↑ John Drayton (2013 թ․ հունիսի 16). «Former United coach Queiroz sparks row by offering to send South Korea rival an Uzbek shirt ahead of Iran World Cup qualifier» (անգլերեն). Daily Mail. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ նոյեմբերի 30-ին. Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 2-ին.
Ссылки[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Профиль на FIFA.com (архивная копия от 16.06.2010)(անգլ.)
| Սպորտային ձեռքբերումներ | ||
|---|---|---|
| Նախորդող՝ Սթիվ Մաքլարեն |
«Մանչեսթեր Յունայթեդի» գլխավոր մարզչի օգնական 2002—2003 |
Հաջորդող՝ Վալտեր Սմիթ |
| Նախորդող՝ Վալտեր Սմիթ |
«Մանչեսթեր Յունայթեդի» գլխավոր մարզչի օգնական 2004—2008 |
Հաջորդող՝ Մայք Ֆիլան |
| ||||||||
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կառլուշ Կեյրոշ» հոդվածին։ |
| ||||||||||||||
