Էդուարդ Վիյրալտ
Էդուարդ Վիյրալտ | |
---|---|
Ծնվել է | մարտի 20, 1898[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Kalitino, Ցարսկոսելսկիյ ուեզդ, Սանկտ Պետերբուրգի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
Վախճանվել է | հունվարի 8, 1954[4][1][2][…] (55 տարեկան) |
Մահվան վայր | Փարիզ[4] |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն և Էստոնիա |
Կրթություն | Էստոնիայի գեղարվեստի ակադեմիա |
Մասնագիտություն | գծանկարիչ, նկարիչ, գծանկարիչ, քանդակագործ և նկարիչ-փորագրող |
Ուսուցիչ | Anton Starkopf? և Selmar Werner? |
Eduard Wiiralt Վիքիպահեստում |
Էդուարդ Վիյրալտ (էստ․՝ Eduard Wiiralt (Viiralt), մարտի 20, 1898[1][2][3][…], Kalitino, Ցարսկոսելսկիյ ուեզդ, Սանկտ Պետերբուրգի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - հունվարի 8, 1954[4][1][2][…], Փարիզ[4]), էստոնացի նկարիչ, գրաֆիկ։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Էդուարդ Վիյրալտը ծնվել է 1898 թվականին Ռուսական կայսրության Սանկտ Պետերբուրգի նահանգում։ 1915-1919 թվականներին, Ռեվելի (այժմ Տալլին) գեղարվեստա-արդյունաբերական դպրոցում սովորելու տարիներին սկսել է զբաղվել գրաֆիկայով։ 1919-1923 թվականներին առաջին էստոնական ազգային գեղարվեստական «Պալաս» դպրոցում քանդակագործություն է սովորել։ 1922-1923 թվականներին կատարելագործվել է Դրեզդենի Գեղարվեստի ակադեմիայում։ 1925 թվականին ստացել է մեկ տարվա կրթաթոշակ Փարիզում իր հմտությունները կատարելագործելու համար։ 1939 թվականին վերադարձել է Էստոնիա։ 1944 թվականին մեկնել է Ավստրիա և բնակվել Վիեննայում։ 1946 թվականին տեղափոխվել է Փարիզ և այնտեղ ապրել մինչև կյանքի վերջը։
Մահացել է 1954 թվականին։ Թաղված է Պեր Լաշեզ գերեզմանատանը։
Տալլինի Էդուարդ Վիյրալտի պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1996 թվականին էստոնական ծագումով վենեսուելացի գործարար Հարի Մանիլը Շվեդիայում ապրող էստոնացի մեկենաս Հենրի Ռադեվալի հետ մեկտեղ Տալլին քաղաքին նվիրեցին Վիյրալտի 62 գրաֆիկական գործ։
1996 թվականի նոյեմբերի 29-ին Էստոնական ազգային գրադարանի շենքում բացվեց Էդուարդ Վիյրալտի պատկերասրահը, որտեղ ներկայացված են նկարչի աշխատանքները։
Հայտնի գործերից[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Աղոթող աղջիկը» (1921, գրաֆիտ)
- «Դժոխք» (1930—1932)
- «Կաբարե» (1931)
- «Քարոզիչը» (1932, լիտոգրաֆիա)
- «Մերկերը բնապատկերի ֆոնին» (1934, փափուկ լաք)
- «Բնապատկեր Փարիզի արվարձանից» (1937, օֆորտ)
- «Պառկած վագր» (1937, փափուկ լաք)
- «Տատով պառկած մերկը» (1938—1939)
- «Ծեր բերբերը» (1938—1939)
- «Կանգնած բերբերուհին» (1938—1939)
- «Արկեյա» (1938, չոր ասեղ)
- «Բերբերուհի աղջիկը ուղտով» (1940, փափուկ լաք)
- Կ. Ռաուդի դիմապատկերը (1939, չոր ասեղ)
- «Մոնիկա» (1942, մեցո տինտո)
- «Էստոնացի աղջիկ», (1942)
- «Վիլյանդիայի բնապատկեր» (1943, չոր ասեղ)
- «Վիրվե» (1943, չոր ասեղ)
- «Բանաստեղծը խոսում է քարերով» (1948, օֆորտ)
- «Առյուծների ընտանիք» (1949, сչոր ասեղ)
- «Օկապի» (1949, ակվանտինա)
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Eduard Wiiralt (նիդերլ.)
- ↑ 3,0 3,1 Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Вийральт Эдуард // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էդուարդ Վիյրալտ» հոդվածին։ |
|