Ելենա Գագարինա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ելենա Գագարինա
Դիմանկար
Ծնվել էապրիլի 17, 1959(1959-04-17) (65 տարեկան)
ԾննդավայրZapolyarny, Pechengsky District, Մուրմանսկի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
ԿրթությունՄոսկվայի պետական ​​համալսարանի պատմության ֆակուլտետի պատմության և արվեստի տեսության բաժին
Գիտական աստիճանարվեստագիտության թեկնածու
Մասնագիտությունարվեստագետ
ԱշխատավայրՊուշկինի անվան Կերպարվեստի թանգարան
ԱմուսինԷլիզբար Կարավաև
Ծնողներհայր՝ Յուրի Գագարին, մայր՝ Վալենտինա Գագարինա
Պարգևներ և
մրցանակներ
«Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 4-րդ աստիճանի շքանշան Բարեկամության շքանշան pro Merito Melitensi շքանշան Պատվավոր լեգեոնի շքանշանի սպա «Իտալական Հանրապետությանը մատուցած ծառայությունների համար» շքանշան «Իտալիայի Հանրապետությանը մատուցած ծառայությունների համար» շքանշանի կոմանդոր
Ռուսաստանի Դաշնության մշակույթի վաստակավոր գործիչ
Gagarin medal
և Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի երախտագիտություն
 Elena Gagarina Վիքիպահեստում

Ելենա Գագարինա (անգլ.՝ Елена Юрьевна Гагарина , ապրիլի 17, 1959(1959-04-17), Zapolyarny, Pechengsky District, Մուրմանսկի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), խորհրդային և ռուս արվեստագետ։ Արվեստագիտության թեկնածու։ «Մոսկովյան Կրեմլ» պետական պատմամշակութային արգելոց-թանգարանի գլխավոր տնօրեն։ Մոլորակի առաջին տիեզերագնաց Յուրի Գագարինի ավագ դուստրը։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ելենա Գագարինան ծնվել է Մուրմանսկի մարզի Զապոլյարնի քաղաքում, որտեղ հայրը ծառայում էր Հյուսիսային նավատորմի ավիացիայում[1]։ Մանկությունն անցել է, Զվյոզդնի քաղաքում։ Զբաղվել է սպորտով, սիրում էր գեղասահքը, լողը, գեղարվեստական մարմնամարզությունը, հաճախում էր դահուկասահքի, նվագում դաշնամուր, հետաքրքրվում արվեստով։ Դպրոցը ավարտել է ոսկե մեդալով[2]։

1981 թվականին ավարտել է Մոսկվայի պետական համալսարանի պատմության ֆակուլտետի արվեստի պատմության բաժինը։ Ստացել է արվեստաբանի որակավորում։

1981 թավականի սեպտեմբերին սկսել է աշխատել Պուշկինի անվան կերպարվեստի թանգարանում որպես գիտաշխատող։ Առաջին պաշտոնը եղել է անգլիական գրաֆիկայի հսկիչի պաշտոնը։ Եղել է անգլիական գրաֆիկայի պահպանության բաժնի ղեկավարի տեղակալ։ 20 տարի աշխատել է Պուշկինի թանգարանում[2]։

1989 թվականին ստացել է Լոմոնոսովի անվան Մոսկվայի պետական համալսարանի արվեստաբանական գիտությունների թեկնածուի դիպլոմ՝ «XVIII դարի անգլերեն գրքի լուսաբանում» թեմայով  (մասնագիտությամբ՝ 07.00.12 արվեստի պատմագետ)[3]։

2001 թվականի ապրիլի 12-ից զբաղեցրել է «Մոսկվա Կրեմլի պետական պատմա-մշակութային արգելոց-թանգարանի» դաշնային պետական հիմնարկի գլխավոր տնօրենի պաշտոնը[4]։ Այդ պաշտոնին նշանակվել է ՌԴ նախագահ Վ. Պուտինի հրամանագրով, ով նույն օրը այցելել էր Գագարինների ընտանիքին Զվյոզնի քաղաքում՝ առաջին տիեզերագնացի թռիչքի 40-ամյակին։

2005 թվականի մարտի 16-ին եղել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի հարցերով Ռուսաստանի Դաշնության հանձնաժողովի[5] անդամ (2009 թվականի օգոստոսի 28-ին վերահաստատվել է հանձնաժողովի անդամի պաշտոնում[6]):

2010 թվականի հուլիսի 26-ին եղել է Մշակույթի հայրապետական խորհրդի անդամ (Ռուս Ուղղափառ եկեղեցի)[7]։

Ունի արվեստագիտության թեկնածուի գիտական աստիճան։ Ռուսաստանի գեղարվեստի ակադեմիայի պատվավոր անդամ[8]։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աղջիկը Եկատիրինա Կարավաևան՝ (ծնվ. 1987 թվականին, հայրը՝ Էլիզբար Կարավաևը կինոօպերատորէ) ավարտել է Մոսկվայի պետական համալսարան պատմության ֆակուլտետը (Միջին դարաշրջան և վաղ ժամանակակից պատմություն), աշխատում է պատմամշակութային արգելոց-թանգարանի Մոսկվայի Կրեմլում[2][9]։

Քույրը՝ Գալինա Գագարինա (ծնվ. 1961 թվականի մարտր 7), պրոֆեսոր, Ռուսաստանի Գ. Վ. Պլեհանովայի անվան տնտեսական համալսարանի ազգային և տարածաշրջանային տնտեսագիտության ամբիոնի վարիչ, տնտեսական գիտությունների դոկտոր[10]։

Հայացքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Գագարինայի համար թանգարանային գործի լավագույն գիտակը Բորիս Պիոնտրովսկին է[11]։
  • Գագարինը ափսոսանք է հայտնում, որ Բորիս Ելցինի օրոք Վլադիմիր Լենինի կաբինետը փակվել և ապամոնտաժվել է[11]։
  • Գագարինան կարծում է, որ Կրեմլի համագումարների պալատը փչացնում է Կրեմլի արտաքին տեսքը և այն ավելի լավ է քանդել[11]:.
  • 2014 թվականին ստորագրել է խմբակային դիմում՝ ի պաշտպանությունՈւկրաինայում և Ղրիմում Ռուսաստանի նախագահի գործողությունների[12]։

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ելենա Գագարինան և Դմիտրի Մեդվեդևի «Սամուրայ: Ճապոնիայի ռզինվորական ազնվականների գանձերը ցուցահանդեսին»
  • «Եղբայրության հուշամեդալ» (2010 թվականի դեկտեմբերի 29), ազգային մշակույթի և արվեստի զարգացման գործում երկարամյա արդյունավետ գործունեության համար[13]։
  • Ռուսաստանի Դաշնության մշակույթի վաստակավոր գործիչ (2004 թվականի մարտի 4)՝ մեծ վաստակի և մշակույթի ոլորտում երկարամյա արդյունավետ աշխատանքի համար[14]։
  • Ռուսաստանի Դաշնության Նախագահի շնորհակալագիր (2008 թվականի սեպտեմբերի 5), Չինաստանում Ռուսաստանի տարվա և Ռուսաստանում Չինաստանի տարվա նախապատրաստման և անցկացման գործում ունեցած մեծ ավանդի համար[15]։
  • Գագարինի նշան (Դաշնային տիեզերական գործակալություն, 2006 թվական)[16].
  • «Իտալիայի Հանրապետությանը մատուցած ծառայությունների համար» պատվո շքանշանի կոմանդոր (Իտալիա, 2012 թվական մարտի 12)[17]
  • Pro Merito Melitensi մեծ սպա շքանշանակիր (Մալթերեն շքանշանը, 2012 թվական)[18]
  • Պատվո լեգեոնի շքանշան (Ֆրանսիա, 2015 թվական)[19]
  • Վերապատվելի Անդրեյ Սրբանկարչի II աստիճանի վերապատվելի  շքանշան (Ռուս ուղղափառ եկեղեցի, 2014 թվական), հաշվի առնելով ազգային մշակույթի քրիստոնեական արժեքների հաստատմանն ուղղված աշխատանքները և նրա ծննդյան 55-ամյակի կապակցությամբ[20]։

Պարգև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Ոսկե կամուրջ» մրցանակ (Իտալիա, 2010 թվական)՝ իտալա-ռուսական հարաբերությունների զարգացման գործում ունեցած ավանդի համար[21]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ «Старт в космос из-за полярного круга». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 25-ին.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Елена ГАГАРИНА: Я стараюсь работать так, как это умел отец — Медицинская газета — Русский Медицинский Сервер». Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ օգոստոսի 8-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 25-ին.
  3. ↑ Гагарина, Елена Юрьевна. Английская книжная иллюстрация середины XVIII века : автореферат дис. ... кандидата искусствоведения : 07.00.12 / МГУ им. М. В. Ломоносова. Ист. фак. Каф. истории зарубеж. искусства. — Москва, 1989. — 18 с.
  4. ↑ Распоряжение Правительства Российской Федерации от 12 апреля 2001 года № 498-р "О генеральном директоре Государственный историко-культурный музей-заповедник «Московский Кремль»(չաշխատող հղում)
  5. ↑ Распоряжение Правительства Российской Федерации от 16 марта 2005 года № 283-р(չաշխատող հղում)
  6. ↑ Распоряжение Правительства Российской Федерации от 28 августа 2009 года № 1242-р(չաշխատող հղում)
  7. ↑ Состав Патриаршего совета по культуре
  8. ↑ «Состав РАХ». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 28-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 25-ին.
  9. ↑ Судьба семьи Юрия Гагарина. Комментарии: LiveInternet — Российский Сервис Онлайн-Дневников
  10. ↑ Гагарина Галина Юрьевна // Официальный сайт Российского экономического Университета имени Г. В. Плеханова
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 «Елена Гагарина — кремлёвская золушка | ИноСМИ — Все, что достойно перевода». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հուլիսի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 25-ին.
  12. ↑ Деятели культуры России — в поддержку позиции Президента по Украине и Крыму Արխիվացված 2014-03-11 archive.today // Официальный сайт Министерства культуры Российской Федерации
  13. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 29 декабря 2010 года № 1637 «О награждении государственными наградами Российской Федерации» Արխիվացված 2011-01-14 Wayback Machine
  14. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 4 марта 2004 года № 298 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»(չաշխատող հղում)
  15. ↑ «Распоряжение Президента Российской Федерации от 5 сентября 2008 года № 516-рп «О поощрении»». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ փետրվարի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 25-ին.
  16. ↑ 20.06.2006 / 14:01 Е. Ю. Гагарина награждена ведомственной наградой Роскосмоса
  17. ↑ Commendatore Ordine al Merito della Repubblica Italiana Dott.ssa Elena Gagarina(իտալ.)
  18. ↑ Церемония награждения в Посольстве Мальтийского Ордена
  19. ↑ Елена Гагарина и Владимир Урин произведены в офицеры французского ордена Почетного легион
  20. ↑ В праздник Благовещения Пресвятой Богородицы Святейший Патриарх Кирилл совершил Божественную литургию в Благовещенском соборе Московского Кремля
  21. ↑ «Российским деятелям культуры и бизнеса вручили «Золотой мост»». Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ նոյեմբերի 22-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 25-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ելենա_Գագարինա&oldid=9455787» էջից