Jump to content

Քնարածառ վարդկակաչանման

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Քնարածառ վարդկակաչանման
Քնարածառ վարդկակաչանման
Քնարածառ վարդկակաչանման
Դասակարգում
Թագավորություն  Բույսեր (Plantae)
Տիպ/Բաժին Անոթավոր բույսեր (Tracheophytes)
Ենթատիպ Սերմնավոր բույսեր (Spermatophytes)
Կարգ Magnoliales
Ընտանիք Մագնոլիազգիներ (Magnoliaceae)
Ենթաընտանիք Liriodendroidae
Ցեղ Liriodendron
Տեսակ Քնարածառ վարդկակաչանման (L. tulipifera)
Միջազգային անվանում
Liriodendron tulipifera
Տարածվածություն և պահպանություն
Հատուկ պահպանության կարգավիճակ՝
Քիչ մտահոգող տեսակ

Տաքսոնի տարածվածությունը
Տաքսոնի տարածվածությունը

Քնարածառ վարդկակաչանման (լատին․՝ Liriodendron tuliifera), մագնոլիազգիների ընտանիքի, քնարածաղ ցեղի բույս։

Նկարագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գեղատեսիլ, հսկայական տերևաթափ ծառ է՝ մինչև 50—60 մետր բարձրությամբ, ձվանման սաղարթով և ուղղաձիգ, սյունանման բնով, որի տրամագիծը կարող է հասնել 3,0—3,5 մետրի ծածկված մոխրավուն կամ կարմրագորշավուն, ակոսավոր սաղարթով։ Բողբոջները մուգ կարմրավուն են, ծածկված մոխրականաչավուն աղվամազով։

Ընձյուղները և երկամյա ճյուղերը մերկ են, կարմրավուն կամ կարմրադարչնավուն, երեք տարեկանից՝ մոխրագույն։ Տերևները մերկ են, 4-6 բլթականի, 12-15 սմ երկարությամբ և նույնքան էլ լայնությամբ, փայլուն, բաց կանաչավուն, 10-12 սմ երկարությամբ բարակ տերևակոթուններով։ Տերևակիցը լայն է, հակտռտկ-ձվաձև, վաղ է թափվում։ Տերևները աշնանը ձեռք են բերում ոսկե-դեղին գունավորում։ Ծաղիկները ծայրային են, միայնակ, բաժականման, մոտ 6,0 սմ տրամագծով, բուրմունքից զուրկ, վարդկակաչի ծաղիկներն են հիշեցնում։ Ծաղկապատը կազմված է 9 կանաչավուն կամ կանաչասպիտակ մասերից, դրսի կողմինները թեքված դեպի ծաղկակիրը, ներքինները ուղղաձիգ, հիմքում վառ նարնջագույն բծով։ Թևապտուղը ունի 3-4 սմ երկարություն և 0,4 սմ տրամագիծ։ Ծաղկում է մայիս-հունիս ամիսնեոին։ Պտղաբերում է հոկտեմբեր-նոյեմբերին։

Կիրառություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երևանում մշակվում է 1940 թվականից, սակայն որպես կրատյաց բույս մեր պայմաններում խիստ տուժում է հողերի հիմնային ռեակցիայից։ Համեմատաբար լավ է աճում Վանաձորում և Իջևանում։ Ամենուրեք առատորեն ծաղկում է, սակայն պտուղներում սերմեր չեն կազմավորվում։ Ըստ երևույթին լրացուցիչ փոշոտման կարիք են զգում։ Հեռանկարային է Հայաստանի անտառային շրջանների համար[1]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. Հարությունյան Լ․ Վ․, Հարությունյան Ս․ Լ․, Հայաստանի դենդրոֆլորան, հ. 1, Երևան, «Լույս հրատարակչություն», 1985, էջ 114։