Ալյումինի օքսիդ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ալյումինի օքսիդ
Ընդհանուր տեղեկություններ
Դասական անվանակարգումալյումինի օքսիդ
Քիմիական բանաձևAl₂O₃
Ֆիզիկական հատկություններ
Ագրեգատային վիճակբյուրեղային
Մոլային զանգված1,7E−25 կիլոգրամ[1] գ/մոլ
Խտություն4 ± 0,1 գ/սմ³[2] և 3,98 գ/սմ³ գ/սմ³
Հալման ջերմաստիճան3632 ± 1 ℉[2] և 2054 °C[3][4] °C
Եռման ջերմաստիճան5396 ± 1 ℉[2] և 3000 °C[3] °C
Գոյացան էնթալպիա−1675,7 կՋ/մոլ կՋ/մոլ
Գոլորշու ճնշում0 ± 1 mm Hg[2]
Քիմիական հատկություններ
Դասակարգում
CAS համար1344-28-1
PubChem9989226
EINECS համար215-691-6
SMILES[O-2].[O-2].[O-2].[Al+3].[Al+3]
ЕС215-691-6
RTECSBD1200000
ChEBI8164808
Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա)

Ալյումինի օքսիդ, ալյումինի և թթվածնի միացությունը՝ Al2O3։

Հատկություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անգույն, կարծր, ջրում անլուծելի բյուրեղային նյութ, խտությունը՝ 3960 կգ/մ³, հալման ջերմաստիճանը՝ 2050 °C։ Լուծվում է թթուներում և ալկալիներում՝ առաջացնելով ալյումինի աղեր և ալյումինատներ։

Ալյումինի օքսիդը և նրա հիդրատները ամֆոտեր են։

Բնության մեջ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բնության մեջ ալյումինի օքսիդն հանդիպում է որպես կորունդ, սուտակ և շափյուղա, որոնք գունավորված են տարբեր մետաղների աղեր պարունակելու պատճառով։ Սակայն ալյումինի օքսիդի հիմնական պարունակողները և ելանյութը բոքսիտներն են։

Արհեստական ալյումինի օքսիդը կոչվում է ալունդ։ Բարձր մաքրության ալյումինի օքսիդ է ստացվում Հրազդանի լեոնաքիմիական կոմբինատում։

Կիրառում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կիրառվում է ալյումինի, հրակայուն և էլեկտրամեկուսիչ նյութերի, ադսորբենտների, կատալիզատորների արտադրության համար, օգտագործվում է որպես հղկանյութ, ժամացույցի քար, զարդաքար, ինչպես նաև կավահող անվան տակ՝ ալյումինի արտադրության մեջ։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ալյումինի օքսիդ» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 185