«Վերդի»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
|||
Տող 1. | Տող 1. | ||
{{Անձ}} |
{{Անձ}} |
||
'''Վերդի''' ('''Թարվերդյան Գեղամ Գևորգի''', [[մարտի 15]], [[1884]], [[գյուղ]] Չիգդամլու (այժմ՝ գյուղ Ազատավան) - [[փետրվարի 26]], [[1959]], [[Երևան]]), [[հայ]] |
'''Վերդի''' ('''Թարվերդյան Գեղամ Գևորգի''', [[մարտի 15]], [[1884]], [[գյուղ]] Չիգդամլու (այժմ՝ գյուղ Ազատավան) - [[փետրվարի 26]], [[1959]], [[Երևան]]), [[հայ]] խորհրդային [[բանահավաք]]-աշուղագետ, [[գուսան]]: [[ԽՍՀՄ Գրողների միություն|ԽՍՀՄ գրողների միության]] անդամ [[1938]] թվականին: Հորինել է նաև ինքնուրույն աշուղական երգեր։ |
||
== Կենսագրություն == |
== Կենսագրություն == |
||
Վերդին ծնվել է [[1884]] թվականի մարտի 15-ին, [[Երևանի նահանգ]]ի Ղամառլուի գավառի Ղըռ-Բզովանդ գյուղում: [[1895]]-[[1897]] թվականներին սովորել է [[Դվին]]ի ռուսական դպրոցում: [[1906]] թվականին Երևանում աշխատել է որպես կազմարարի աշակերտ: [[1907]] թվականին եղել է [[Բաքու|Բաքվում]], [[1919]]-[[1926]] թվականներին՝ Ղամարլուում: |
Վերդին ծնվել է [[1884]] թվականի մարտի 15-ին, [[Երևանի նահանգ]]ի Ղամառլուի գավառի Ղըռ-Բզովանդ գյուղում: [[1895]]-[[1897]] թվականներին սովորել է [[Դվին]]ի ռուսական դպրոցում: [[1906]] թվականին Երևանում աշխատել է որպես կազմարարի աշակերտ: [[1907]] թվականին եղել է [[Բաքու|Բաքվում]], [[1919]]-[[1926]] թվականներին՝ [[Ղամարլուի շրջան|Ղամարլուում]]: |
||
[[1925]] թվականին եղել է գյուղատնտես հրահանգիչ։ Վերդիի ջանքերով Թոխմախան գյուղում հիմնադրվել է Հայաստանի առաջին թռչնաբուծական ֆերման: Շրջագայելիս գրի է առել ժողովրդական, բանահյուսական և աշուղական երգեր։ [[1934]] թվականից աշխատել է Հայաստանի կուլտուրայի պատմության ( |
[[1925]] թվականին եղել է գյուղատնտես հրահանգիչ։ Վերդիի ջանքերով Թոխմախան գյուղում հիմնադրվել է Հայաստանի առաջին թռչնաբուծական ֆերման: Շրջագայելիս գրի է առել ժողովրդական, բանահյուսական և աշուղական երգեր։ [[1934]] թվականից աշխատել է Հայաստանի կուլտուրայի պատմության (այժմ՝ [[Եղիշե Չարենցի անվան գրականության և արվեստի թանգարան|Եղիշե Չարենցի անվան պատմության և գրականության]]) ինստիտուտում որպես բանահավաք։ Նրա հավաքած ու գրառած նյութերի հիման վրա կազմվել են մի շարք ժողովածուներ՝ «Լենինը հայ ֆոլկլորի մեջ» ([[1936]] թվականին [[Արամ Ղանալանյան]]ի աշխատակցությամբ), «Հայ աշուղներ» ( [[1937]] թվականին), «Հայկական խորհրդային ֆոլկլորը» ( [[1938]] թվականին) են։ Հատկանշելի են «Լենին փաշան» (առանձին հրատարակչություն [[1937]] թվականին ասացող՝ Գաբո Բարձումյան) վիպերգը և «[[Քյոռօղլի (վիպերգ)|Քյոռ-Օղլի]]» ( [[1941]] թվականին ) ժողովրդական վեպի հայկական պատումները։ Մահացել է [[1959]] թվականի փետրվարի 26-ին, [[Երևան]]ում<ref>Գրական տեղեկատու։ Երևան: «Սովետական գրող»։ 1981։ էջ 444։</ref>: |
||
== Երկեր == |
== Երկեր == |
11:33, 28 փետրվարի 2019-ի տարբերակ
Վերդի | |
---|---|
Ծնվել է | մարտի 15, 1884 |
Ծննդավայր | Ազատավան, Երևանի գավառ, Երևանի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
Մահացել է | փետրվարի 26, 1959 (74 տարեկան) |
Մահվան վայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ |
Մասնագիտություն | բանահավաք և գուսան |
Անդամություն | ԽՍՀՄ Գրողների միություն |
Վերդի (Թարվերդյան Գեղամ Գևորգի, մարտի 15, 1884, գյուղ Չիգդամլու (այժմ՝ գյուղ Ազատավան) - փետրվարի 26, 1959, Երևան), հայ խորհրդային բանահավաք-աշուղագետ, գուսան: ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1938 թվականին: Հորինել է նաև ինքնուրույն աշուղական երգեր։
Կենսագրություն
Վերդին ծնվել է 1884 թվականի մարտի 15-ին, Երևանի նահանգի Ղամառլուի գավառի Ղըռ-Բզովանդ գյուղում: 1895-1897 թվականներին սովորել է Դվինի ռուսական դպրոցում: 1906 թվականին Երևանում աշխատել է որպես կազմարարի աշակերտ: 1907 թվականին եղել է Բաքվում, 1919-1926 թվականներին՝ Ղամարլուում: 1925 թվականին եղել է գյուղատնտես հրահանգիչ։ Վերդիի ջանքերով Թոխմախան գյուղում հիմնադրվել է Հայաստանի առաջին թռչնաբուծական ֆերման: Շրջագայելիս գրի է առել ժողովրդական, բանահյուսական և աշուղական երգեր։ 1934 թվականից աշխատել է Հայաստանի կուլտուրայի պատմության (այժմ՝ Եղիշե Չարենցի անվան պատմության և գրականության) ինստիտուտում որպես բանահավաք։ Նրա հավաքած ու գրառած նյութերի հիման վրա կազմվել են մի շարք ժողովածուներ՝ «Լենինը հայ ֆոլկլորի մեջ» (1936 թվականին Արամ Ղանալանյանի աշխատակցությամբ), «Հայ աշուղներ» ( 1937 թվականին), «Հայկական խորհրդային ֆոլկլորը» ( 1938 թվականին) են։ Հատկանշելի են «Լենին փաշան» (առանձին հրատարակչություն 1937 թվականին ասացող՝ Գաբո Բարձումյան) վիպերգը և «Քյոռ-Օղլի» ( 1941 թվականին ) ժողովրդական վեպի հայկական պատումները։ Մահացել է 1959 թվականի փետրվարի 26-ին, Երևանում[1]:
Երկեր
- Ինչ պետք է իմանալ ճագարի մասին, Երևան, Պետհրատ, 1932, 20 էջ:
- Լենինը հայ ֆոլկլորի մեջ, Երևան, Պետհրատ, 1936, 172 էջ:
- Հայ աշուղներ, Երևան, Պետհրատ, 1937, 560 էջ:
- Ուխտավոր աղվեսը, Երևան, պետհրատ, 1939, 19 էջ:
- Հարուստն ու գիժ ծառան, Երևան, Պետհրատ, 1940, 16 էջ:
- Հանելուկներ, Երևան, Հայպետհրատ, 1948, 44 էջ:
- Հայ գուսաններ, Երևան, Հայպետհրատ, 1957, 298 էջ:
- Հեքիաթներ և զրույցներ, Երևան, Հայպետհրատ, 1957, 77 էջ:
Ծանոթագրություններ
- ↑ Գրական տեղեկատու։ Երևան: «Սովետական գրող»։ 1981։ էջ 444։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 11, էջ 399)։ |