«Ֆեոդոր Վասիլև»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ +անավարտ։ Special:Permalink/4212167#Անավարտի կաղապար, մաս N oգտվելով ԱՎԲ |
No edit summary |
||
Տող 3. | Տող 3. | ||
== Կենսագրություն == |
== Կենսագրություն == |
||
Սովորել է [[Պետերբուրգ]]ի գծանկարչության [[դպրոց]]ում, [[1871]] թվականին՝ [[Սանկտ Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիա|Գեղարվեստի ակադեմիա]]յում։ Վասիլևը խոր հետք է թողել ռուսական արվեստում։ Ստեղծել է ռոմանտիկ հուզականությամբ տոգորված բնանկարներ («[[Հոտի վերադարձը (նկար, Վասիլև)|Հոտի վերադարձը]]», «Անձրևից առաջ», «[[Ամպրոպից հետո (նկար)|Ամպրոպից հետո]]», երեքն էլ՝ [[1868]]-[[1869]], [[Տրետյակովյան պատկերասրահ]], [[Մոսկվա]])։ Վասիլևի ստեղծագործության համար մեծ նշանակություն է ունեցել Ի․ Ե․ Ռևցինի հետ Վոլգայով շրջագայությունը․ ստեղծել է գունանկարներ և գծանկարներ («Վոլգայի տեսարան։ եռնանավեր», [[1870]], Ռուսական թանգարան, [[Սանկտ Պետերբուրգ]])։ Վերադառնալով [[Պետերբուրգ]]՝ Վասիլևը կերտել է իր նշանավոր գործերից մեկը «Ձնհալ»-ը ([[1871]], Տրետյակովյան պատկերասրահ)։ [[1871]] թվականին, թոքախտով հիվանդ, տեղափոխվել է Յալթա, ուր ստեղծել է էպիկական բնույթի «Թաց մարգագետին» [[1872]] և վերջին՝ «Ղրիմի լեռներում» ([[1873]], երկուսն էլ՝ Տրետյակովյան պատկերասրահ) կտավները։ Վասիլևի ստեղծած «Ձնհալ» ([[1871]], Տրետյակովյան պատկերասրահ, Մոսկվա) ստեղծագործությունում դրսևորվել է 1860-1870-ական թվականներին ռուս բնանկարի վարպետներին բնորոշ՝ բնապատկերը ոգեշունչ, հասարակական առաջադեմ իդեալների արտահայտություն դարձնելու ձգտումը։ |
Սովորել է [[Պետերբուրգ]]ի գծանկարչության [[դպրոց]]ում, [[1871]] թվականին՝ [[Սանկտ Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիա|Գեղարվեստի ակադեմիա]]յում։ Վասիլևը խոր հետք է թողել ռուսական արվեստում։ Ստեղծել է ռոմանտիկ հուզականությամբ տոգորված բնանկարներ («[[Հոտի վերադարձը (նկար, Վասիլև)|Հոտի վերադարձը]]», «Անձրևից առաջ», «[[Ամպրոպից հետո (նկար)|Ամպրոպից հետո]]», երեքն էլ՝ [[1868]]-[[1869]], [[Տրետյակովյան պատկերասրահ]], [[Մոսկվա]])։ Վասիլևի ստեղծագործության համար մեծ նշանակություն է ունեցել Ի․ Ե․ Ռևցինի հետ Վոլգայով շրջագայությունը․ ստեղծել է գունանկարներ և գծանկարներ («Վոլգայի տեսարան։ եռնանավեր», [[1870]], Ռուսական թանգարան, [[Սանկտ Պետերբուրգ]])։ Վերադառնալով [[Պետերբուրգ]]՝ Վասիլևը կերտել է իր նշանավոր գործերից մեկը «Ձնհալ»-ը ([[1871]], Տրետյակովյան պատկերասրահ)։ [[1871]] թվականին, թոքախտով հիվանդ, տեղափոխվել է Յալթա, ուր ստեղծել է էպիկական բնույթի «Թաց մարգագետին» [[1872]] և վերջին՝ «<nowiki/>[[Ղրիմի լեռներում (նկար)|Ղրիմի լեռներում]]<nowiki/>» ([[1873]], երկուսն էլ՝ Տրետյակովյան պատկերասրահ) կտավները։ Վասիլևի ստեղծած «Ձնհալ» ([[1871]], Տրետյակովյան պատկերասրահ, Մոսկվա) ստեղծագործությունում դրսևորվել է 1860-1870-ական թվականներին ռուս բնանկարի վարպետներին բնորոշ՝ բնապատկերը ոգեշունչ, հասարակական առաջադեմ իդեալների արտահայտություն դարձնելու ձգտումը։ |
||
{{ՀՍՀ|հատոր=11|էջ=292}} |
{{ՀՍՀ|հատոր=11|էջ=292}} |
05:52, 7 Հոկտեմբերի 2016-ի տարբերակ
Ֆեոդոր Վասիլև ռուս.՝ Васильев Фёдор Александрович | |
---|---|
Ծնվել է | փետրվարի 10 (22), 1850[1] |
Ծննդավայր | Գատչինա, Ցարսկոսելսկիյ ուեզդ, Սանկտ Պետերբուրգի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
Վախճանվել է | սեպտեմբերի 24 (հոկտեմբերի 6), 1873[1] (23 տարեկան) |
Մահվան վայր | Յալթա, Տավրիկյան նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն |
Կրթություն | Սանկտ Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիա |
Մասնագիտություն | նկարիչ |
Ժանր | բնանկար |
Ուշագրավ աշխատանքներ | Թաց մարգագետին և Ղրիմի լեռներում |
Ներշնչվել է | Իվան Շիշկին[2] և Իվան Կրամսկոյ[2] |
Feodor Vasilyev Վիքիպահեստում |
Ֆեոդոր Ալեքսանդրովիչ Վասիլև (ռուս.՝ Фёдор Александрович Васильев, փետրվարի 10 (22), 1850[1], Գատչինա, Ցարսկոսելսկիյ ուեզդ, Սանկտ Պետերբուրգի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - սեպտեմբերի 24 (հոկտեմբերի 6), 1873[1], Յալթա, Տավրիկյան նահանգ, Ռուսական կայսրություն), ռուս նկարիչ։
Կենսագրություն
Սովորել է Պետերբուրգի գծանկարչության դպրոցում, 1871 թվականին՝ Գեղարվեստի ակադեմիայում։ Վասիլևը խոր հետք է թողել ռուսական արվեստում։ Ստեղծել է ռոմանտիկ հուզականությամբ տոգորված բնանկարներ («Հոտի վերադարձը», «Անձրևից առաջ», «Ամպրոպից հետո», երեքն էլ՝ 1868-1869, Տրետյակովյան պատկերասրահ, Մոսկվա)։ Վասիլևի ստեղծագործության համար մեծ նշանակություն է ունեցել Ի․ Ե․ Ռևցինի հետ Վոլգայով շրջագայությունը․ ստեղծել է գունանկարներ և գծանկարներ («Վոլգայի տեսարան։ եռնանավեր», 1870, Ռուսական թանգարան, Սանկտ Պետերբուրգ)։ Վերադառնալով Պետերբուրգ՝ Վասիլևը կերտել է իր նշանավոր գործերից մեկը «Ձնհալ»-ը (1871, Տրետյակովյան պատկերասրահ)։ 1871 թվականին, թոքախտով հիվանդ, տեղափոխվել է Յալթա, ուր ստեղծել է էպիկական բնույթի «Թաց մարգագետին» 1872 և վերջին՝ «Ղրիմի լեռներում» (1873, երկուսն էլ՝ Տրետյակովյան պատկերասրահ) կտավները։ Վասիլևի ստեղծած «Ձնհալ» (1871, Տրետյակովյան պատկերասրահ, Մոսկվա) ստեղծագործությունում դրսևորվել է 1860-1870-ական թվականներին ռուս բնանկարի վարպետներին բնորոշ՝ բնապատկերը ոգեշունչ, հասարակական առաջադեմ իդեալների արտահայտություն դարձնելու ձգտումը։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 11, էջ 292)։ |