«Ռիչարդ III»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ռիչարդ III; Richard III
Ծնվել է	հոկտեմբերի 2, 1452
Ծննդավայր	Ֆոթերինհայ ամրոց, Northamptonshire, Անգլիայի թագավորություն
Մահացել է	օգոստոսի 22, 1485 (32 տարեկան)
Մահվան վայր	Bosworth Field site, Leicestershire, Անգլիայի թագավորություն
Գերեզման	Greyfriars, Leicester և Leicester Cathedral
Քաղաքացիություն	Անգլիայի թագավորություն
Կրոն	կաթոլիկություն
Մասնագիտություն	միապետ
Ամուսին	Աննա Նևիլ
Ծնողներ	հայր՝ Ռիչարդ Պլանտագենետ, Յորքի 3-րդ դուքս, մայր՝ Սեսիլի Նեվիլ
Զբաղեցրած պաշտոններ	Անգլիայի միապետ, Duke of Gloucester? և Lord of Ireland?
Պարգևներ և ; մրցանակներ
Երեխաներ	Edward of Middleham, Prince of Wales?, John of Gloucester?, Richard Plantagenet? և Catherine Plantagenet?
	Ստորագրություն;
	Richard III of England Վիքիպահեստում

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

11:27, 4 Հուլիսի 2016-ի տարբերակ

Խնդրում ենք նշել կաղապարի տեղադրման ամսաթիվը 2024-05-10 14:58:17 ֆորմատով

Ռիչարդ III (անգլ.՝ Richard III 1452 թվականի հոկտեմբերի 2 — 1485 թվականի օգոստոսի 22) Անգլիայի թագավոր է 1483 թվականից, Յորքերի տոհմից, Էդուարդ IV-ի եղբայրը։ Գահը ստացավ միայն այն ժամանակ, երբ ապացուցվեց անչափահաս Էդուարդ V-ի ապօրինի ծագումը (նրա հայրը ամուսնացել է երկրորդ անգամ, երբ նրա առաջին (գաղտնի) ամուսնությունը լուծարված չէր, այսպիսով երկրորդ ամուսնությունը անվավեր էր, իսկ ծնված երեխաները՝ ապօրինի)։ 1485 թվականի Բոսվորտի ճակատամարտում պարտություն կրեց և սպանվեց։ Անգլիայի երկու թագավորներից մեկը՝ մահացած ճակատամարտում (Հարոլդ Գոդվինսոնից հետո՝ սպանված 1066 թվականին Գաստինգսի ճակատամարտում), եթե հաշվի չառնենք Ռիչարդ I Առյուծասիրտին՝ մահացած արյան վարակից վիրավորումից հետո։

Կենսագրությունը մինչ գահը բարձրանալը

Ռիչարդ III-ը տասնըմեկերորդ երեխան է, Ռիչարդ Պլանտագենետի և Սեսիլիա Նեվիլի չորրորդ որդին է, Էդուարդ IV արքայի փոքր եղբայրը։ 1460 թվականի դեկտեմբերի 30-ին նրա հայրը մահացել է Սպիտակ և կարմիր վարդերի գլխավոր ճակատամարտերից մեկում։

Նա ամենավիճահարույց կերպարներից մեկն է Անգլիական պատմության մեջ, նրա բարձրացումը գահին պարուրված է գաղտնիքներով և ինտրիգներով։ Ռիչարդի մանկությունը անցել է Սպիտակ և կարմիր վարդերի պատերազմի պայմաններում։ Նա ստիպված էր անգամ իր եղբոր՝ Ջորջ Պլանտագենետ, հետ փրկվել հետապնդումից մայրցամաքում՝ Ուտրեխտ։։

Ռիչարդը Յորքերի տոհմի ներկայաուցիչ էր՝ մեկը այն տոհմերից, որոնք պայքարում էին անգլիական գահի համար Սպիտակ և կարմիր վարդերի պատերազմի տարիներին։ Բացի դա, նա նշնավոր մարտիկ էր և երկար ժամանակ անց էր կացնում՝ կատարելագործվելով սուսերամարտւմ։ Որի հետևանքով նրա աջ ձեռքի մկանները անբնականորեն ձևավորված էին։ Նա տարբերվում էր մեծ քաջությամբ և ռազմավարական ունակություններով։

Երբ 1461 թվականին Էդուարդ IV-ը արքա հռչակվեց , 9-ամյա Ռիչարդը ստացավ դուքսի աստիճան։ Նա անձնվիրաբար ծառայեց Էդուարդ IV-ին, մասնակցում էր մարտերին, և 1470-1471 թվականներին նրա հետ փախավ Հոլանդիա։ Արքայից ստացավ բազմաթիվ կոչումներ և տիրույթներ։ Ռիչարդին կասկածում էին իր ավագ եղբոր սպանության մեջ (Ջորջ Պլանտագենետ (1478))։ 1482 թվականի հունիսի 12-ին, երբ նա նշանակվեց բանակի հրամանատար, Էդուարդ IV-ը այն ուղարկեց Շոտլանդիա։

Երբ Էդուարդ IV-ը մահացավ (1483 թվականի ապրիլի 9), Ռիչարդը իր բանկաով կանգնած էր Շոտլանդիայի սահմանին։ Թագուհու բարեկամները թագավոր հռչակեցին մահացած թագավորի ավագ որդուն Էդուարդ V-ին՝ տասներկու տարեկան երեխային, որպեսզի ռեգենտին ստանա նրա մայիր՝ Էլիզաբեթ Վուդվիլը։ Նրա համախոհները հանդիպեցին ուժեղ հակառակորդների՝ ի դեմս հզոր ֆեոդալների, որոնք առաջարկեցին ռեգենտությունը Ռիչարդին՝ համաձայն Էդուարդ IV-ի կտակի։

Էլիզաբեթ ապաստարան գտավ Վեստմինստերյան աբբայությունում։ Ռիչարդը հավատարմության երդում տվեց Էդուարդ V-ին և հրամայեց հատել մետաղադրամներ նրա պատկերով։

Այնուամենայնիվ, երբ Ռոբերտ եպիսկոպոսը գաղտնի խորհրդին հայտնեց այն մասին, որ ինքն անձամբ է պսակադրել Էդուարդ IV-ին և Էլեոնոր Բատլեր-ին (այս ամուսնությունը չեղյալ չէր հայտարարվել այն ժամանակ, երբ Էդուարդը պսակադրվեց Էլիզաբեթ Վուդվիլի հետ), պարլամենտը հրապարակեց «Իրավահաջորդության ակտը», ըստ որի գահը անցնում է Ռիչարդին, որպես միակ օրինական ժառանգորդի։

Հունիսի 26-ին Ռիչարդը համաձայնեց դառնալ արքա։ 1483 թվականի հուլիսի 6-ին նա հանդիսավոր կերպով թագադրվեց և հրամայեց բաց թողնել բոլոր բանտարկյալներին։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 Kindred Britain
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 Lundy D. R. The Peerage

Գրականություն

Устинов В. Г., Ричард III. — М., 2015
Конский П. А., (1890–1907). «Ричард III». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link) CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) CS1 սպաս․ հավելյալ կետադրություն (link)
Мор Т. Эпиграммы. История Ричарда III. — М., 1973.
Петросьян А. А. Ричард III — миф и реальность // Вопросы истории. — 1992. — № 11—12.
Kendall P. M. Richard the Third. — L., 1955, 1975.
Buck, sir George. The History of king Richard III. — Gloucester a. Sutton, 1979, 1982.
Ross C. Richard III. — L., 1983.
Steward D. Richard III. — L., 1983.
Уильям Шекспир. Ричард III.

Արտաքին հղումներ

Ричард III: шекспировский король и образцовый злодей, часть 1 и часть 2. Программа «Эха Москвы» из цикла «Всё так»
«Ричард III — „отродье сатаны“ или „добрый король“?», предисловие Татьяны Берг к переводу Г.Бена пьесы Шекспира «Ричард III»
R3.org — Общество Ричарда III.
http://kamsha.ru/york/ — Клуб «Ричарда III»
Томас Мор. История короля Ричарда III
Ричард III — журнал «Чайка»

[_06de0ac0d2941b9a-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 Kindred Britain

[_8700448b4ae96b4f-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 Lundy D. R. The Peerage

[1]

[2]

@@ Տող 14. / Տող 14. @@
 Ռիչարդը Յորքերի տոհմի ներկայաուցիչ էր՝ մեկը այն տոհմերից, որոնք պայքարում էին անգլիական գահի համար  [[Սպիտակ և կարմիր վարդերի պատերազմ|Սպիտակ և կարմիր վարդերի պատերազմի]] տարիներին։ Բացի դա, նա նշնավոր մարտիկ էր և երկար ժամանակ անց էր կացնում՝ կատարելագործվելով սուսերամարտւմ։ Որի հետևանքով նրա աջ ձեռքի մկանները անբնականորեն ձևավորված էին։ Նա տարբերվում էր մեծ քաջությամբ և ռազմավարական ունակություններով։
+Երբ [[1461]] թվականին [[Էդուարդ IV]]-ը արքա հռչակվեց , 9-ամյա Ռիչարդը ստացավ դուքսի աստիճան։ Նա անձնվիրաբար ծառայեց [[Էդուարդ IV]]-ին, մասնակցում էր մարտերին, և [[1470]]-[[1471]] թվականներին նրա հետ փախավ Հոլանդիա։ Արքայից ստացավ բազմաթիվ կոչումներ և տիրույթներ։ Ռիչարդին կասկածում էին իր ավագ եղբոր սպանության մեջ (Ջորջ Պլանտագենետ ([[1478]]))։ [[1482]] թվականի հունիսի 12-ին, երբ նա նշանակվեց բանակի հրամանատար, [[Էդուարդ IV]]-ը այն ուղարկեց [[Շոտլանդիա]]։
+Երբ [[Էդուարդ IV]]-ը մահացավ ([[1483]] թվականի ապրիլի 9), Ռիչարդը իր բանկաով կանգնած էր Շոտլանդիայի սահմանին։ Թագուհու բարեկամները թագավոր հռչակեցին մահացած թագավորի ավագ որդուն [[Էդուարդ V]]-ին՝ տասներկու տարեկան երեխային, որպեսզի ռեգենտին ստանա նրա մայիր՝ [[Էլիզաբեթ Վուդվիլ|Էլիզաբեթ Վուդվիլը]]։ Նրա համախոհները հանդիպեցին ուժեղ հակառակորդների՝ ի դեմս հզոր ֆեոդալների, որոնք առաջարկեցին ռեգենտությունը Ռիչարդին՝ համաձայն [[Էդուարդ IV]]-ի կտակի։
+[[Էլիզաբեթ Վուդվիլ|Էլիզաբեթ]] ապաստարան գտավ [[Վեստմինստերյան աբբայություն|Վեստմինստերյան աբբայությունում]]։ Ռիչարդը հավատարմության երդում տվեց [[Էդուարդ V]]-ին և հրամայեց հատել մետաղադրամներ նրա պատկերով։
+Այնուամենայնիվ, երբ Ռոբերտ եպիսկոպոսը  գաղտնի խորհրդին հայտնեց այն մասին, որ ինքն անձամբ է պսակադրել [[Էդուարդ IV]]-ին և [[Էլեոնոր Բատլեր]]-ին (այս ամուսնությունը չեղյալ չէր հայտարարվել այն ժամանակ, երբ Էդուարդը պսակադրվեց [[Էլիզաբեթ Վուդվիլ|Էլիզաբեթ Վուդվիլի]] հետ), պարլամենտը հրապարակեց «Իրավահաջորդության ակտը», ըստ որի գահը անցնում է Ռիչարդին, որպես միակ օրինական ժառանգորդի։
+Հունիսի 26-ին Ռիչարդը համաձայնեց դառնալ արքա։ 1483 թվականի հուլիսի 6-ին նա հանդիսավոր կերպով թագադրվեց և հրամայեց բաց թողնել բոլոր բանտարկյալներին։
 == Ծանոթագրություններ ==