«Մերկասերմեր»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ clean up, փոխարինվեց: : → ։ oգտվելով ԱՎԲ |
չ +անավարտ։ Special:Permalink/4212167#Անավարտի կաղապար, մաս N oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 37. | Տող 37. | ||
[[Կատեգորիա:Բույսեր]] |
[[Կատեգորիա:Բույսեր]] |
||
{{Stub}} |
14:26, 12 Հունիսի 2016-ի տարբերակ
Մերկասերմեր | ||||
---|---|---|---|---|
Գիտական դասակարգում | ||||
|
||||
Լատիներեն անվանում | ||||
Pinóphyta կամ Coníferae
Pinophyta Cronquist, Takht. & Zimmerm. ex Reveal, 1996
|
||||
Հոմանիշներ | ||||
Coniferae Bartl., 1830 |
||||
Եզակի դաս | ||||
Burnett, 1835 | ||||
|
Մերկասերմեր (լատին․՝ Pinóphyta կամ Coníferae), բույսերի թագավորության 13—14 բաժիններից մեկը։ Սերմերը զարգանում են կոներում։ Ժամանակակից բոլոր տեսակները փայտատու բույսեր են, որի գերագշռող մասը ծառերն են, թեև կան նաև թփեր։ Տիպիկ ներկայացուցիչներն են՝ մայրի, նոճի, փշատերևազգիներ, գիհի, խեժափիճի, եղևնի, սոճի, սեքվոյա, Կենի և Agathis australis։ Մերկասերմերը վայրի ձևով աճում են աշխարհի գրեթե բոլոր տեղերում։ Հաճախ այս բույսերն աճում են այլ բուսատեսակների կողքին, օրինակ՝ այնպիսի բիոմներում, ինչպիսին է տայգան։ Մերկասերմերի փայտը ներառվում է «փափուկ» տեսակի մեջ։ Տրիասի և յուրայի դարաշրջանում որոշ մերկասերմ բույսեր աստիճանաբար ձեռք են բերել ծաղկավոր բույսերին բնորոշ բոլոր կարևոր հատկանիշները՝ սերմնարան, սպի, կրկնակի բեղմնավորում և այլն, իսկ ավելի ուշ վերափոխվել են (ասեղնատերևների հետ միասին) բուսական աշխարհի գերիշխող խմբի[1]։
Ծանոթագրություններ