«Պոստիմպրեսիոնիզմ»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ Ռոբոտը ավելացնում է․: ro:Postimpresionism |
չ Ռոբոտը ավելացնում է․: da:Postimpressionisme |
||
Տող 37. | Տող 37. | ||
[[ca:Postimpressionisme]] |
[[ca:Postimpressionisme]] |
||
[[cs:Postimpresionismus]] |
[[cs:Postimpresionismus]] |
||
[[da:Postimpressionisme]] |
|||
[[de:Post-Impressionismus]] |
[[de:Post-Impressionismus]] |
||
[[el:Μεταϊμπρεσιονισμός]] |
[[el:Μεταϊμπρεσιονισμός]] |
09:53, 29 Մայիսի 2010-ի տարբերակ
Պոստիմպրեսիոնիզմ (լատ. post - հետո և իմպրեսիոնիզմ) - XIX դարի վերջի և XX դարի առաջին տարիների ֆրանսիական գեղանկարչության հիմնական ուղղությունների հավաքական պայմանական անվանումը:
Ծագումը
Պոստիմպրեսիոնիզմի ներկայացուցիչները, որոնք նախկինում հարում էին իմպրեսիոնիզմին, 1880-ական թվականների կեսից (նրա ճգնաժամի ժամանակ) ձգտել են գտնել իրենց կարծիքով դարաշրջանին առավել համահնչյուն արտահատչամիջոցներ, հաղթահարել գեղարվեստական մտածողության էմպիրիզմը և իմպրեսիոնիզմին հատուկ կյանքի առանձին ակնթարթների անմիջական սևեռակումից անցնել նրա հոգևոր և նյութական ինչ-որ չափով տևական վիճակների մարմնավորմանը:
Էությունը
Պոստիմպրեսիոնիզմում արտացոլում են գտել այդ շրջանի արևմտաեվրոպական մշակույթի ճգնաժամային գծերը, նրա բարդ, շրջադարձային պահը, արվեստագետների կողմից գաղափարաբարոյական կայուն արժեքների դժվարին ու հակասական որոնումները: Պոստիմպրեսիոնիզմի շրջանին բնորոշ է ուղղությունների և ստեղծագործական անհատական համակարգերի ակտիվ փոխացդեցությունը: Չնայած պոստիմպրեսիոնիզմի մի շարք ուղղություններ (նեոիմպրեսիոնիզմ, սիմվոլիզմ, «մոդեռն»-ի ֆրանսիական տարբերակը՝ «Նաբի»-ն) որակապեսներփակվում են վերոհիշյալ ժամանակահատվածում, նրա առաջատար վարպետների՝ Պոլ Սեզանի, Վան Գոգի, Պոլ Գոգենի, Անրի Թուլուզ Լոտրեկի ստեղծագործությունը իր պրոբլեմատիկայով սկզբնավորել է XX դարի կերպարվեստի պատմությունը:[1]
Պատկերասրահ
-
Շառլ Անգրանդ ([1854]–1926)
Աղբյուրներ
- ↑ Հայկական Սովետական Հանրագիտարան