Jump to content

Ռեզուս գործոն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Ռեզուս գործոն, էրիթրոցիտների թաղանթի վրա գտնվող հակածին (ագլյուտինոգեն)։ Պայմանավորում է արյան խմբային դասակարգումներից մեկը։ ABO արյան համակարգից հետո երկրորդ կարևոր նշանակություն ունեցող արյան համակարգն է։ Հայտնաբերվել է 1940 թվականին Կարլ Լանդշտեյների և Ալեքսանդր Վիների կողմից, ովքեր փորձարարական նպատակով Macacus rhesus կապկի արյունը փոխներարկեցին ճագարին։ Rhesus բառի սկզբնատառով է կոչվում այս գործոնը[1][2]։

Ռեզուս գործոն-հակածին (Rh), պարունակվում է մարդկանց 85% ֊ի և Macacus Rhesus կապիկների (այստեղից էլ՝ անվանումը) էրիթրոցիտներում։

Ռեզուս-ֆակտոր պարունակող արյունը կոչվում է ռեզուս-դրական։ Գոյություն ունեն Ռեզուս-ֆակտոր համակարգի մի քանի հակածիններ, այդ թվում Hr խումբ, որը Rh-ի հետ կազմում է Rh—Hr ընդհանուր համակարգը, պարունակում է Rh-ագլուտինոգենի 3 տարատեսակ (D, С և E), Hr-ագլուտինոգենի 3 տարատեսակ (c, d, e) և այլ հազվադեպ տարբերակներ։ Hr-ագլուտինոգենը պարունակվում է մարդկանց 83% ֊ի էրիթրոցիտներում։ Ռեզուս-ֆակտոր որպես դոմինանտ հատկանիշ, փոխանցվում է ժառանգաբար և չի փոխվում կյանքի ընթացքում։ Ռեզուս-ֆակտորը պարտադիր հաշվի է առնվում արյան փոխներարկման ժամանակ։ Rh-դրական արյունը Rh-բացասական արյուն ունեցող մարդուն առաջին անգամ ներարկելիս, վերջինիս արյան մեջ առաջանում են յուրահատուկ հակամարմիններ, ագլուտինիններ։ Կրկնակի փոխներարկումների դեպքում առաջանում է «հակածին-հակամարմին» ռեակցիա, էրիթրոցիտների փաթիլավորում (ագլուտինացիա) և փոխներարկումային շոկ։ Վերջինիս բնորոշ ախտանշաններն են՝ դող, մարմնի ջերմաստիճանի բարձրացում, գոտկատեղի կարճատև ցավեր, ծանր դեպքերում՝ զանգվածային հեմոլիզ՝ երիկամային անբավարարությամբ։ Այդ ռեակցիաները բուժում են արյան բացթողումով, հետագայում ներարկում են Rh-բացասական արյուն։ Rh-բացասական մոր արգանդում Rh-դրական պտղի զարգացման դեպքում առաջանում են հակամարմիններ, որոնք հաջորդ հղիությունների ժամանակ կարող են պտղի մահվան կամ ինքնաբեր վիժումների պատճառ դառնալ, իսկ երեխայի ողջ ծնվելու դեպքում՝ զարգանում է նորածնի հեմոլիտիկ հիվանդություն։ Rh-կոնֆլիկտը դրսևորվում է հղիության 7-8-րդ շաբաթում, երբ սկսում է ձևավորվել պտղի արյունաստեղծումը։ Rh-կոնֆլիկտի կանխարգելումը՝ հակառեզուս-գամմա-գլոբուլինի ներարկումներով։

Ի տարբերություն α- և β-ագլյուտինինների, Rh-գործոնն ագլյուտինացնող հակա-Rh ագլյուտինինը բնականոն ճանապարհով չի սինթեզվում։ Այն սինթեզվում է միայն ռեզուս անհամատեղելիության (կոնֆլիկտի) դեպքում, երբ Rh+ արյունը ներարկվում է Rh- ռեցիպիենտին[3][4]։

Մարդկանց 85%-ը պատկանում է ռեզուս-դրական՝ Rh+, իսկ 15%-ը՝ ռեզուս-բացասական՝ Rh- խմբին։ Ռեզուս գործոնն ունի մի քանի տարբերակներ (C, D, E, c, e)։ Նույն մարդու էրիթրոցիտներն իրենց թաղանթի վրա կրում են այդ 6 գործոններից միայն երեքը։ Ընդ որում, եթե առկա է E հակածինը, ապա e-ն բացակայում է, C-ի առկայության դեպքում բացակայում է c-ն և այլն։ Նշած ագլյուտինոգեններից միայն D-ն ունի իմունացնելու ուժեղ հատկություն, որի ազդեցությամբ սինթեզվում են հակա-D (հակա-Rh) ագլյուտինիններ։ Այդ պատճառով այն արյունն է համարվում Rh+, որի էրիթրոցիտները կրում են D ագլյուտինոգեն։

Ռեզուս գործոնի ֆենոտիպային և գենոտիպային առանձնահատկություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

D, C, E, c և e հակածինների ստեղծան համար պատասխանատու են երկու գեներ. RHD գեն, որը կոդավորում է RhD սպիտակուցը D հակածնով[5] և RHCE գեն, որը կոդավորում է RhCE սպիտակուցը C, E, c և e հակածիններով[6]։ d հակածին չկա. "d"-ն նշում է D հակածնի առկայությունը։

Rh ֆենոտիպերը կարող են հանդես գալ տարբեր Rh գենոտիպերով (աղյուսակ)։

Rh ֆենոտիպեր և գենոտիպեր
ֆենոտիպ բջիջների վրա գենոտիպ ԴՆԹ-ում Հաճախականություն (%)
Fisher-Race notation Wiener notation
D+ C+ E+ c+ e+ (RhD+) Dce/DCE R0RZ 0.0125
Dce/dCE R0rY 0.0003
DCe/DcE R1R2 11.8648
DCe/dcE R1r’’ 0.9992
DcE/dCe R2r’ 0.2775
DCE/dce RZr 0.1893
D+ C+ E+ c+ e− (RhD+) DcE/DCE R2RZ 0.0687
DcE/dCE R2rY 0.0014
DCE/dcE RZr’’ 0.0058
D+ C+ E+ c− e+ (RhD+) DCe/dCE R1rY 0.0042
DCE/dCe RZr’ 0.0048
DCe/DCE R1RZ 0.2048
D+ C+ E+ c− e− (RhD+) DCE/DCE RZRZ 0.0006
DCE/dCE RZrY <0.0001
D+ C+ E− c+ e+ (RhD+) Dce/dCe R0r’ 0.0505
DCe/dce R1r 32.6808
DCe/Dce R1R0 2.1586
D+ C+ E− c− e+ (RhD+) DCe/DCe R1R1 17.6803
DCe/dCe R1r’ 0.8270
D+ C− E+ c+ e+ (RhD+) DcE/Dce R2R0 0.7243
Dce/dcE R0r’’ 0.0610
DcE/dce R2r 10.9657
D+ C− E+ c+ e− (RhD+) DcE/DcE R2R2 1.9906
DcE/dcE R2r’’ 0.3353
D+ C− E− c+ e+ (RhD+) Dce/Dce R0R0 0.0659
Dce/dce R0r 1.9950
D− C+ E+ c+ e+ (RhD−) dce/dCE rrY 0.0039
dCe/dcE r’r’’ 0.0234
D− C+ E+ c+ e− (RhD−) dcE/dCE r’’rY 0.0001
D− C+ E+ c− e+ (RhD−) dCe/dCE r’rY 0.0001
D− C+ E+ c− e− (RhD−) dCE/dCE rYrY <0.0001
D− C+ E− c+ e+ (RhD−) dce/dCe rr’ 0.7644
D− C+ E− c− e+ (RhD−) dCe/dCe r’r’ 0.0097
D− C− E+ c+ e+ (RhD−) dce/dcE rr’’ 0.9235
D− C− E+ c+ e− (RhD−) dcE/dcE r’’r’’ 0.0141
D− C− E− c+ e+ (RhD−) dce/dce rr 15.1020

Տվյալները վերցված են 1948 թվականի հետազոտության արդյունքներից, 2000 մարդուց Մեծ Բրիտանիայում[7]։ R0 տեսակն առավել տարածված է Աֆրիկայի Սահարայի հարավային մասերում։

Նշանակություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բժշկության մեջ, մասնավորապես արյան փոխներարկման և մանկաբարձության բնագավառում անհրաժեշտ է հաշվի առնել ռեզուս անհամատեղելիությունը։ Rh+ դոնորի արյունը Rh- արյուն ունեցող ռեցիպիենտին կրկնակի փոխներարկելը մահացու է։ Պատճառը հետփոխներարկման ագլյուտինացիան է, որը տեղի է ունենում Rh- ռեցիպիենտի արյան մեջ։ Առաջին փոխներարկման հետևանքով դոնորի Rh+ գործոնի ազդեցությամբ ռեցիպիենտի արյան մեջ առաջանում են հակա-Rh ագլյուտինիններ։ Երկրորդ փոխներարկման դեպքում այդ հակա-Rh հակամարմինները հանդիպում են դոնորի Rh+ գործոնին` սկիզբ տալով ագլյուտինացիայի, հետփոխներարկման շոկի երևույթներով։ Նման անհամատեղելիությունից խուսափելու համար Rh+ արյունը Rh- ռեցիպիենտին չի կարելի փոխներարկել[8]։

Մանկաբարձության մեջ ռեզուս-գործոնն իր նշանակությունը դրսևորում է այն դեպքում, երբ մոր արյունը Rh- է, հոր արյունը՝ Rh+, իսկ պտղի արյունը կրում է հոր հատկանիշը և նույնպես Rh+ է։ Եթե առաջին ծննդաբերության ժամանակ ընկերքի պատնեշով մոր արյան մեջ անցնի պտղի թեկուզ չնչին քանակությամբ արյուն, ապա մոր օրգանիզմում կգոյանան հակա-Rh ագլյուտինիններ, որոնց գոյությունը վտանգավոր է հետագա պտուղների զարգացման համար։ Եթե հաջորդ նոր զարգացող պտուղը դարձյալ ունենա Rh+ արյուն, ապա մոր արյունից պատրաստի հակա-Rh հակամարմինները կթափանցեն պտղի արյան շրջանառության մեջ ու նրա էրիթրոցիտները կենթարկեն ագլյուտինացիայի և հեմոլիզի։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. Landsteiner K, Wiener AS (1940). «An agglutinable factor in human blood recognized by immune sera for rhesus blood». Proc Soc Exp Biol Med 43: 223–4.
  2. Landsteiner K, Wiener AS (1941). «Studies on an agglutinogen (Rh) in human blood reacting with anti-rhesus sera and with human isoantibodies». J Exp Med 74 (4): 309–320. DOI:10.1084/jem.74.4.309 . PMID 19871137
  3. Avent ND, Reid ME (2000). «The Rh blood group system: a review». Blood 95 (2): 375–387. PMID 10627438 .
  4. Scott ML (2004). «The complexities of the Rh system». Vox sang 87 ((Suppl. 1)): S58–S62. DOI:10.1111/j.1741-6892.2004.00431.x
  5. «RHD Rh blood group, D antigen [Homo sapiens] - Gene Result». nlm.nih.gov. Վերցված է 2010 թ․ հունիսի 15-ին.
  6. «RHCE Rh blood group, CcEe antigens [Homo sapiens] - Gene Result». nlm.nih.gov. Վերցված է 2010 թ․ հունիսի 15-ին.
  7. Race RR, Mourant AE (1948). "The Rh Chromosome Frequencies in England" . Blood (USA: American Society of Haematology) 3 (6): 689–695. PMID 18860341 . Retrieved 2010-11-14.
  8. Weiner, Alexander S. (1 February 1949). «Genetics and Nomenclature of the Rh-Hr Blood Types ». Antonie van Leeuwenhoek (Springerlink) 15 (1): 17–28. DOI:10.1007/BF02062626 . ISSN 0003-6072 . Проверено 6 November 2010.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։