Լև Կարախան
Լև Կարախան | |
---|---|
Ծննդյան թիվ՝ | օգոստոսի 27, 1953 (70 տարեկան) |
Ծննդավայր՝ | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
Քաղաքացիություն՝ | ԽՍՀՄ Ռուսաստան |
Մասնագիտություն՝ | պրոդյուսեր, լրագրող, կինոպրոդյուսեր, խմբագիր, կինոքննադատ և կինոգետ |
IMDb։ | ID 2834528 |
Լև Մարատի Կարախան (ռուս.՝ Лев Маратович Карахан, օգոստոսի 27, 1953, Մոսկվա, ԽՍՀՄ), հայկական ծագումով խորհրդային և ռուսաստանցի կինոքննադատ, կինոգետ, լրագրող, խմբագիր, պրոդյուսեր և գործադիր պրոդյուսեր, փիլիսոփայական գիտությունների թեկնածու[1]։
Ծագում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Նրա մայրական նախապապը զեմստվոյի գործիչ էր, առաջին գումարման Պետական դումայի Վորոնեժ քաղաքից ընտրված պատգամավոր Պյոտր Յակովլևիչ Ռոստովցևը (1863-1929)։
Մայրական տատը` Օլգա Պետրովնա Կարախանը (օրիորդական ազգանունը՝ Ռոստովցևա, 1894-?) Ռուսաստանի քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ եղել է գթասրտության քույր։
Մայրական պապը՝ իրավաբան և ֆինանսիստ Հովսեփ Միքայելի Կարախանն էր[2], եղբայրը՝ հեղափոխական, խորհրդային դիվանագետ Լևոն Միքայելի Կարախանը (Կարախանյան) (1889-1937)։
Հայրը իրավաբան, Մոսկվայի փաստաբանների քաղաքային միության թիվ 10 իրավաբանական խորհրդատվության ղեկավար Մարատ Արկադևիչ Վայնտրուբն է (03.18.1921- 1999)՝ դերասան Յուրի Նիկուլինի ռազմաճակատային ընկերը[3][4][5]։
Մայրը Օլգա Հովսեփի Կարախանն է (9 հոկտեմբերի, 1919 - ?)՝ Յուրի Նիկուլինի կնոջ՝ Տատյանա Նիկոլաևնա Նիկուլինայի զարմիկը[6][7][8]։ Նրանք Նիկուլինների հետ ապրում էին Արբատի նրբանցքներից մեկում գտնվող կոմունալ բնակարանում։
Զարմիկներից մեկը Մաքսիմ Նիկուլինն է։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Լև Կարախանը 1975 թվականին ավարտել է Մոսկվայի պետական համալսարանի ժուռնալիստիկայի ֆակուլտետը[9]։
1970-ական թվականների կեսերից, որպես կինոքննադատ և կինոգետ, սկսել է հրապարակվել «Սովետսկի էկրան», «Սեանս», «Իսկուսստվո կինո» ամսագրերում, «Կոմսոմոլսկայա պրավդա», «Էկրան ի սցենա», «Լիտերատուրնայա գազետա», «Սեգոդնյա» թերթերում[1]։
Աշխատել է «Իսկուսստվո կինո» ամսագրի գեղարվեստական ֆիլմերի բաժնի խմբագիր, իսկ 1993 թվականից եղել է այդ ամսագրի գլխավոր խմբագրի տեղակալը[10]։
«Ֆիլմ+» դիստրիբյուտորական ընկերության համահիմնադիրն է, ֆիլմերի և հեռուստասերիալների պրոդյուսեր է[1]։
Ներկայումս համագործակցում է GP կինոընկերության հետ[11]։
Ռուսաստանի Դաշնության կինեմատոգրաֆիստների միության և Ռուսաստանի կինեմատոգրաֆիական արվեստների «Նիկա» ակադեմիայի անդամ է[1]։
«Կինոշոկ» և «Կինոտավր» կինոփառատոների ժյուրիի անդամ է[12]։
Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Առաջին կինը լրագրող, թարգմանիչ Ալյոնա Ստանիսլավովնա Դոլեցկայան էր[13]։
Երկրորդ կինը Տատյանան է, նրանք ունեն մեկ որդի՝ Ալեքսեյը[14], և երկու թոռ՝ Լև և Սոնյա[15]։
Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ֆուրցևա։ Լեգենդ Եկատերինայի մասին (2010)
- Պաշտոնաթող գնդապետի մասնավոր հետաքննությունը (հեռուստատեսություն, 2010)
- Եթե մեզ վիճակված է (հեռուստասերիալ, 2009)
- Ցանկություն (2009)
- Չներվածները (2009)
- Կրքի երկու գույները (հեռուստասերիալ, 2008)
- Անձնական պատվեր (հեռուստասերիալ, 2007)
- Կապիտանի երեխաները (հեռուստասերիալ, 2006)
- Ադամանդներ աղանդերի համար (2006)
- Անօրինականը (2006)
- Հարազատների փոխանակում (հեռուստասերիալ, 2005)
- Անկախ նրանից, թե ինչպես է դա (հեռուստատեսություն, 2003)[12]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Лев Карахан — Про меня — Сноб». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 5-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 5-ին.
- ↑ «Новости: Неизвестные Ростовцевы — Город-Семилуки.рф». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունիսի 17-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 5-ին.
- ↑ «Спокойное место российского интернета для интеллигентных людей — Марат Вайнтрауб и Юрий Никулин, родственники — Неизвестный Никулин: материалы для новой книги — 1001.ru». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 5-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 5-ին.
- ↑ «Максим Никулин: «Папа гонялся за клоуном Карандашом вокруг цирка с топором в руках» — tele.ru». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 5-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 5-ին.
- ↑ «Вайнтрауб Марат Аркадьевич». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 5-ին.
- ↑ «Новости: Поклонился землякам предков — Город-Семилуки.рф». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 5-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 5-ին.
- ↑ «Ресурс заблокирован - Resource is blocked». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 4-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 5-ին.
- ↑ Евгения Гершкович, Moskvich Mag. «Московская династия: Караханы». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ օգոստոսի 13-ին. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 13-ին.
- ↑ «КАРАХАН Лев Маратович - Биография - БД "Лабиринт"». www.labyrinth.ru. Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 10-ին.
- ↑ «Карахан Лев». www.proficinema.com (ռուսերեն). Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 10-ին.
- ↑ peoples.ru. «Биография Лев Карахан». www.peoples.ru (ռուսերեն). Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 10-ին.
- ↑ 12,0 12,1 «Лев Карахан». Кино-Театр.Ру. 2023 թ․ հոկտեմբերի 11. Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 10-ին.
- ↑ Евгения Гершкович (12.08.2019). «Московская династия - Караханы». Москвич mag. MoskvichMag. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ օգոստոսի 13-ին. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 13-ին.
- ↑ Алексей Карахан. «Алексей Карахан - Про меня». Сноб. ООО «Сноб Медиа». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ օգոստոսի 15-ին. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 15-ին.
- ↑ «Биография - Алексей Карахан». FINPARTY. ООО «Информационное агентство Банки.ру». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ օգոստոսի 15-ին. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 15-ին.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լև Կարախան» հոդվածին։ |
|
- Օգոստոսի 27 ծնունդներ
- 1953 ծնունդներ
- Ապրող անձինք
- Մոսկվա քաղաքում ծնվածներ
- Անձինք այբբենական կարգով
- Կինոգործիչներ այբբենական կարգով
- Խմբագիրներ այբբենական կարգով
- Խորհրդային խմբագիրներ
- Ռուս խմբագիրներ
- Ռուս պրոդյուսերներ
- Փիլիսոփայական գիտությունների թեկնածուներ
- Լրագրողներ այբբենական կարգով
- Խորհրդային լրագրողներ
- Ռուս լրագրողներ
- Հայ կինոքննադատներ
- Հայ պրոդյուսերներ