Լևոն Կարախան
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Կարախանյան (այլ կիրառումներ)
| Լևոն Կարախան հայ․՝ Կարախանյան Լեւոն Միքայելի | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հունվարի 20, 1889 |
| Ծննդավայր | Թիֆլիս, Ռուսական կայսրություն |
| Մահացել է | սեպտեմբերի 20, 1937[1] (48 տարեկանում) |
| Մահվան վայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Ազգություն | հայ |
| Կրթություն | Imperial Tomsk University? |
| Մասնագիտություն | դիվանագետ և քաղաքական գործիչ |
| Ամուսին | Մարինա Սեմյոնովա |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | դեսպան |
| Քաղաքական կուսակցություն | ԽՄԿԿ և Ռուսաստանի սոցիալ-դեմոկրատական բանվորական կուսակցություն |
| Անդամություն | ԽՄԿԿ Կենտրոնական կոմիտե և Կենտրոնական գործադիր կոմիտե |
| Lev Karakhan Վիքիպահեստում | |
Կարախան (Կարախանյան) Լևոն Միքայելի (հունվարի 20, 1889, Թիֆլիս, Ռուսական կայսրություն - սեպտեմբերի 20, 1937[1], Մոսկվա, ԽՍՀՄ), խորհրդային պետական գործիչ, դիվանագետ։ ԽՄԿԿ անդամ 1904 թվականից։
Բովանդակություն
Ուսում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1910-1915 թվականներին սովորել և ավարտել է Պետրոգրադի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետը։ Հեղափոխական գործունեության համար ձերբակալվել է և աքսորվել Տոմսկ (1915 թ.)։
Աշխատանքային գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Փետրվարյան հեղափոխությունից (1917 թ.) հետո ակտիվորեն մասնակցել է խորհրդների կազմակերպմանը Իրկուտսկում։ Հոկտեմբերյան հեղափոխության օրերին եղել է Պետրոգրադի ռազմահեղափոխական կոմիտեի անդամ։ 1917 թվականից անցել է դիվանագիտական ծառայության։ 1917 թվականի նոյեմբերին և 1918 թվականի սկզբին Բրեստ-Լիտովսկում Գերմանիայի հետ բանակցությունների ժամանակ խորհրդային պատվիրակության քարտուղարն էր։ 1918 թվականի մարտից՝ Արտաքին գործերի ժողկոմի տեղակալ, ղեկավարում էր արևելյան քաղաքականությունը։ Խորհրդային կառավարության հանձնարարությամբ բանակցություններ է վարել Պարսկաստանի, Աֆղանստանի, Բուխարայի ու Ւփվայի հետ և կնքել դիվանագիտական հարաբերությունները վերականգնելու պայմանագրեր։ 1918 թվականի հոկտեմբերի 18, Վ. Ի. Լենինի հետ ստորագրել է ժողկոմխորհի դեկրետը հյուպատոսություններ հիմնելու մասին, ինչպես նաև ՌՍՖՍՀ և Հայաստանի միջև դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու ու խորհրդային Ռուսաստանից դիվանագիտական առաքելություն Հայաստան ուղարկելու վերաբերյալ փաստաթղթերը։ 1919 թվականին մասնակցել է Կոմինտերնի I կոնգրեսի կազմակերպմանը, ընտրվել նրա գործադիր կոմիտեի անդամ։ 1921 թվականին նշանակվել է ՌՍՖՍՀ լիազոր ներկայացուցիչ Լեհաստանում[2], 1923-1927 թվականներին՝ Չինաստանում։ 1927-1934 թվականներին եղել է ԽՍՀՄ արտաքին գործերի ժողկոմի տեղակալ, 1934-1937 թվականներին՝ ԽՍՀՄ դեսպան Թուրքիայում։
Քանիցս ընտրվել է ԽՍՀՄ ԿԳԿ-ի անդամ, ինչպես նաև ԽՄԿԿ 15-րդ, 16-րդ, 17-րդ համագումարների պատգամավոր[3]։
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Капица М. С., Л. Карахан (1889—1937), в кн.: Видные советские коммунисты — участники китайской революции, М., 1970.
- Ф. Ф. Раскольников На боевых постах. М. 1964.
- Լիլոյան Հ. Ց., Սովետական ականավոր դիվանագետը, Երևան, 1978:
- Деятели СССР и революционного движения России. Энциклопедический словарь Гранат. М., Советская энциклопедия, 1989
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Карахан Лев Михайлович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ Е.В.Рубинин «Рассказы о дипкурьерах»: Мои встречи с дипломатическими курьерами. Москва 1989 г. стр. 90-91
- ↑ Մարտիրոսյան Ռոբերտ (Թիվ 5, 1979 թ.)։ «Հեղափոխության մարտիկ դիվանագետը»։ Սովետական Հայաստան: Էջեր 11, 24
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 294)։ 
|
