Լազեր (ժողովուրդ)

Լազեր
Ընդհանուր քանակ
	50 հազար
Բնակեցում
Լեզու(ներ)
	ճանական բարբառ
Հավատք(ներ)
	իսլամ

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Լազեր (այլ կիրառումներ)

Լազեր կամ ճաներ (հայ. Ղազիւք, Ճենք, Ծանք, Ծանարք, հուն. Xa£ol, վրաց. ლაზები - լազեբի), քարթվելական ընտանիքի ժողովուրդ։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հնում ՝ քարթվելական ցեղերից, Սև ծովի հարավ-արևելյան ափի ու մասամբ Ճորոխի ներքին հոսանքի ավազանի՝ Լազիկայի բնիկները։ Հիմնականում ապրում են Լազիստանում (այժմ Թուրքիա), մասամբ՝ Աջարիայում։ Խոսում են քարթվելական ընտանիքի մեգրելա-ճանական կամ զանական լեզվի լազական (ճանական) բարբառով։ Բյուզանդական գերիշխանության ժամանակ լազերի լեզուն մեծապես ազդվել է հունարենից, իսկ հետագայում՝ թուրքերենից։ Թուրքական տիրապետության օրոք լազերը հարկադրված ընդունել են իսլամ, սակայն պահպանել են իրենց լեզուն և մշակույթը։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լազիկա

Սա ազգային խմբի կամ ազգագրության մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 472)։