Ժյուլիեն Դիլենս
| Ժյուլիեն Դիլենս | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հունիսի 8, 1849[1][2][3][…] |
| Ծննդավայր | Անտվերպեն, Բելգիա |
| Մահացել է | դեկտեմբերի 24, 1904[1][2][3][…] (55 տարեկան) |
| Վախճանի վայրը | Saint-Gilles - Sint-Gillis, Բելգիա[4] |
| Քաղաքացիություն |  Բելգիա |
| Ուսուցիչ | Eugène Simonis? |
| Մասնագիտություն | քանդակագործ, մեդալագործ, դիզայներ և վիզուալ արտիստ |
| Ծնողներ | հայր՝ Hendrick Joseph Dillens?[5] |
 Juliaan Dillens Վիքիպահեստում | |
Ժյուլիեն Դիլենս (ֆր.՝ Julien Dillens), հունիսի 8, 1849[1][2][3][…], Անտվերպեն, Բելգիա - դեկտեմբերի 24, 1904[1][2][3][…], Saint-Gilles - Sint-Gillis, Բելգիա[4]), բելգիացի քանդակագործ՝ ծնված Անտվերպենում, նկարիչ Հենրիկ Յոզեֆ Դիլենսի որդին։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Դիլենսը սովորել է Գեղարվեստի թագավորական ակադեմիայում Էժեն Սիմոնիսի մոտ։ 1887 թվականին ստացել է Հռոմեական մրցանակ հռոմեացիների կողմից գերի վերցրած գալլերի առաջնորդի քանդակի համար։
Ուկկլեի ապաստարանի վերնաճակատում, փաստաբան Իպոլիտ Մետդեպեննինգենի քանդակի համար Գենտի արդարադատության պալատի դիմաց նա պարգևատրվել է պատվո մեդալով 1889 թվականին Փարիզի Համամիութենական ցուցահանդեսի ժամանակ, որտեղ 1900 թվականին Անսպախի հուշարձանի նրա երկու քանդակները նրան այսպիսի հռչակ բերեցին։
Բրյուսելի համար նա քանդակել է «Չորս մայրցամաք»-ը, Թագավորական տան պսակազարդված լյուկարները, և Էվերարդ տ’Սերկլեսի հուշարձանը «Maison de l’Etoile»-ի պատկերասրահների տակ, իսկ Բելգիայի կառավարության համար` ֆլամանդական արվեստ, գերմանական արվեստ, դասական արվեստ և արվեստը արդյունաբերության մեջ (Բրյուսելի գեղարվեստի ամբողջ կենտրոններում), Լորելը Բրյուսելի Բուսաբանական այգում և Բերնար վան Օրլիի քանդակը (զբոսապուրակ Պտի-Սաբլոն, Բրյուսել)։
Դիլենսի հավելյալ աշխատանքներն են` «Հանելուկը» (1876 թվական), Ռոժյե դե լա Պաստյուրի և Պ. Պ. Ռուբենսի բրոնզե կիսանդրիները (1879 թվական), Էտրուրիա (1880 թվական), նկարիչ Լեոն Ֆրեդերիկի քանդակը (1888 թվական), տիկին Լեոն Էրբո, Հերմես, Գենտի ռատուշայի ճակատի ձևավորման սխեման (1893 թվական), «Մոզելի ընտանիքի թաղված հուշարձանի հոգին», «Մահվան լռություն» (Սեն-Ժիլ գերեզմանատան մուտքի համար), երկու կարիատիդ Սեն-Ժիլ ռատուշայի համար, բժիշկ Հեգերի հիշարժան նշանը, Գոդֆրույի և Վանդերկինդերի մեդալներ, «Բրյուսելի երեք բուրգոմիստրները», ինչպես նաև Վ. Ժամաէրի հուշամատյանը։
Դիլենսը մահացել է 1904 թվականի դեկտեմբերին Բրյուսելում։
Ընտրված աշխատանքներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]-
Լե Լորյե, Բրյուսելի Բուսաբանական այգին -
Քաղաքային մագիստրատուրա, Անսպախ շատրվան, Բրյուսել -
La Source, Saint-Josse-ten-Noode, Square Armand Steurs -
Բրյուսել, Անսպախ շատրվան -
Պորտերներ, Կենտրոնական Աֆրիկայի Թագավորական թանգարան -
Գերեզմանի լռություն, Սեն-Ժիլ գերեզմանատուն
,_created_for_the_1897_Colonial_Exhibition_ant_Tervuren_-_Royal_Museum_for_Central_Africa_-_DSC06727.JPG)
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 RKDartists (նիդերլ.)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Dillens, Julien or Jules // Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2018. — ISBN 978-0-19-977378-7 — doi:10.1093/BENZ/9780199773787.ARTICLE.B00051612
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Mapping the Practice and Profession of Sculpture in Britain and Ireland 1851–1951
- ↑ 4,0 4,1 4,2 https://research.rkd.nl/nl/detail/https%3A%2F%2Fdata.rkd.nl%2Fartists%2F23191
- ↑ 5,0 5,1 https://peintres.kikirpa.be/Detail_notice.php?id=2021
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ժյուլիեն Դիլենս» հոդվածին։ |
| ||||||||||||||||
