Արսեն Սավադով
Արսեն Սավադով | |
|---|---|
| Ծնվել է | սեպտեմբերի 24, 1962[1] (62 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Կիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  Ուկրաինա |
| Կրթություն | Տարաս Շևչենկոյի անվան գեղարվեստի դպրոց և Գեղարվեստի և ճարտարապետության ազգային ակադեմիա |
| Մասնագիտություն | լուսանկարիչ և նկարիչ |
| Ուսուցիչ | Վիկտոր Զարեցկի |
| Պարգևներ |  |
| Կայք | savadov.com |
Արսեն Վլադիմիրովիչ Սավադով (սեպտեմբերի 24, 1962[1], Կիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայկական արմատներով ուկրաինացի նկարիչ։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծնվել է 1962 թվականի սեպտեմբերի 24-ին, Կիևում, բաքվեցի հայ գծանկարիչ Վլադիմիր Սավադովի[2] ընտանիքում։ 1986 թվականին ավարտել է Կիևի պետական արվեստի ինստիտուտը։ Կիևի «Փարիզի կոմունա» արվեստի խմբի անդամ է[3]։ Աշխատում է կոնցեպտուալիզմի բնագավառում։ Ուկրաինան ներկայացրել է Վենետիկի 49-րդ բիենալեում։
Քննադատները Արսեն Սավադովին համարում են ուկրաինական ժամանակակից արվեստի առանցքային դեմքերից մեկը, մի սերունդ, որը հայտնի է դարձել 80-ականների վերջին և ներկայացնում է ուկրաինական տրանսավանգարդը, նեոբարոկկոն, կամ այսպես կոչված, «Հարավային ռուսական ալիքը»[2][4][5][6]։ Հայտնի «Կլեոպատրայի վիշտը» ստեղծագործությունը, որը ստեղծել է Արսեն Սավադովը Գեորգի Սենչենկոյի հետ 1987 թվականին, համարվում է ուկրաինական գեղարվեստի նոր շրջանի մեկնարկային կետը[7] Արսեն Սավադով, 2011։
1990-ականներին Արսեն Սավադովն աշխատել է լուսանկարչության և տեսահոլովակների բնագավառում՝ համագործակցելով Գեորգի Սենչենկոյի, այնուհետև Ալեքսանդր Խարչենկոյի հետ, բայց ի վերջո նա նախընտրել է անհատական ստեղծագործական կարիերան[2]։ Արսեն Սավադովը հայտնի է ամենապրովոկատիվ նախագծերով՝ «Դոնբաս-շոկոլադ» և «Մահացածների գիրքը»[2][8]։ Վերջին տարիներին Արսեն Սավադովը վերադարձել է գեղանկարչությանը[2]։
Անհատական ցուցահանդեսներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 2017 — Գուլիվերի Սոգը, Art Ukraine պատկերասրահ, Կիև
- 2012 - «Առաջին դեմքից». Պեչերսկի պատկերասրահ (V-art պատկերասրահ) Մոսկվա,
- 2011 - «Blow-up», անհատական ցուցահանդես PAC-UA նախագծի շրջանակներում, Pinchuk Art Centre, Կիև,
- 2011 - «Փախուստ Եգիպտոս». Պատկերասրահ «Հավաքածու», Կիև[9][10],
- 2007 - Paintings». Daniyal Mahmood Gallery, Նյու Յորք,
- 2005 - «Love Story» Orel Art Gallery, Փարիզ, Ֆրանսիա,
- 2005 - «Parliament Lights», «Ստելլա» պատկերասրահ, Մոսկվա,
- 2002 - «Kokto»։ Մարատ Գելմանի պատկերասրահ, Կիև,
- 1998 - «Deepinsider» (Ալեքսանդր Խարչենկոյի հետ), Կենտրոնական ժամանակակից արվեստի պատկերասրահ NaUKMA-ում, Կիև,
- 1997 - «Դոնբաս-շոկոլադ» (լուսանկարիչ Ա. Պեդչենկո)։ Orel Art Gallery, Փարիզ, Ֆրանսիա,
- 1995 - «Սավադով և Սենչենկո», Նկարիչների միության պատկերասրահ, Կիև / Chasey Post Gallery, Ատլանտա, ԱՄՆ,
- 1995 - «Վիդեոներկայացում» (Յու. Սենչենկոյի հետ համատեղ), Մաքուր արվեստի պատկերասրահ, Կիև,
- 1995 - «Առանց հագուստի». (Յու. Սենչենկոյի հետ համատեղ), Մ. Գելման պատկերասրահ, Մոսկվա,
- 1994 - «Սուրբ Ծննդյան ակցիա» (Յու. Սենչենկոյի հետ), Մ. Գելման պատկերասրահ, Մոսկվա,
- 1992 - «Սավադովի և Սենչենկոյի ստեղծագործությունները», Բերման պատկերասրահ, Նյու Յորք, ԱՄՆ,
- 1991 - «Սավադովի և Սենչենկոյի ստեղծագործությունները», Մ. Գելման պատկերասրահ, Մոսկվա։
Խմբակային ցուցահանդեսներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 2017 - Art Riot: Post-Soviet Actionism, Saatchi Gallery, Լոնդոն,
- 2016 - Recycling Religion, WhiteBox, Նյու Յորք,
- 2015 - BALAGAN!!! Contemporary Art from the Former Soviet Union and Other Mythical Places, Curated by David Elliott, MOMENTUM, Բերլին,
- 2014 - Volta 10, Բազել,
- 2014 - PREMONITION: UKRAINIAN ART NOW, Saatchi Gallery, Լոնդոն,
- 2013 - Saatchi Gallery, Ուկրաինայի օրերը Միացյալ Թագավորությունում, Լոնդոն,
- 2013 - ART KYIV Contemporary 2013, Կիև,
- 2012 - ART KYIV Contemporary 2012, Կիև,
- 2012 - «ICONS», Կրասնոդարի մարզային կերպարվեստի ցուցասրահ, Կրասնոդար։
Մեջբերումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
|
Ես այն արվեստագետներից եմ, ովքեր աշխատում են ժամանակակից արվեստի այնպիսի կոշտ պայմանականություններով, ինչպիսին նոր դիցաբանությունն է։ Ես գիտակցության տարբեր բեկորներից ստեղծագործություններ եմ արարում[7] - Արսեն Սավադով, 2011
|
|
Մրցանակներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Պատվո շքանշան III աստիճան (2007)[11]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Курина А. Арсен Савадов: «С молодежью общаюсь непосредственно, то денег дам, то в глаз кому-то» // life.pravda.com.ua. — 2009. — 28 сент.
- ↑ Ковалёв А. Именной указатель. — М.: НЛО, 2005. — 400 с. — ISBN 5-86793-356-3.
- ↑ Успенский А. Живопись в контексте постмодернизма. Южнорусская волна из коллекции ГРМ // uspensky.narod.ru. — 2008. — 17 июня.
- ↑ Искусство против географии. Каталог. — М. — СПб.: GIF, 2000. — 224 с. — ISBN 5-9237-0006-9.
- ↑ Александр Анатольевич Ройтбурд Гельман и его галерея // К 15-летию Галереи М. Гельмана: Каталог. — М.: GIF, 2007. — С. 27. — ISBN 5-9237-0026-3.
- ↑ 7,0 7,1 Ложкина А. Арсен Савадов: «Мои герои — это персонажи с размытым понятием реальности» // artukraine.com.ua. — 2011. — 8 ноября.
- ↑ Собств. корр. Арсен Савадов — один из самых дорогих художников страны // showbiz.siteua.org. — 2011. — 16 марта.
- ↑ Собств. корр. Арсен Савадов презентует в Киеве выставку «Побег в Египет» // news.liga.net. — 2011. — 24 февр.
- ↑ Собств. корр. Первая за много лет персональная выставка выдающегося украинского художника Арсена Савадова Արխիվացված 2013-12-14 Wayback Machine // www.artukraine.com.ua. — 2011. — 24 февр.
- ↑ Указ Президент України від 10 жовтня 2007 року № 957/2007 «Про нагородження діячів образотворчого мистецтва»
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Персональный web-caйт Арсена Савадова www.savadov.com
- Арсен Савадов: художники имеют условное отношение к революции (интервью kievreport.com)
- Арсен Савадов. Интервью Time Out Москва. Май 2005
