Փոքր ճանճորս

Փոքր ճանճորս
Գիտական դասակարգում
Թագավորություն Կենդանիներ Տիպ Քորդավորներ Դաս Թռչուններ Կարգ Ճնճղուկանմաններ Ընտանիք Ճանճորսներ Ցեղ Փոքր ճանճորսներ Տեսակ Փոքր ճանճորս
Լատիներեն անվանում
Muscicapa parva
Հատուկ պահպանություն
Քիչ մտահոգող տեսակ IUCN 3.1 Least Concern : ???
Արեալ
Դասակարգումը Վիքիցեղերում Պատկերներ Վիքիպահեստում

Փոքր ճանճորս (լատ.՝ Muscicapa parva), ճանճորսների ընտանիքին պատկանող ամենափոքր թռչունը։ Բնադրող-չվող թռչուն է։

Արտաքին կառուցվածք

Փոքր թռչուն է։ Մարմնի վերին մասը մոխրադարչնագույն է իսկ պարանոցը՝ մոխրագույն։ Մեջքը և պոչի փետուրները մոխրագույն են, թևերը՝ դարչնագույն, կոկորդը, կտնառքի վերին հատվածը՝ շիկավուն, կուրծքը, որովայնը և պոչի եզրային փետուրները՝ սպիտակ։ Էգը դարչնագույն է, շատ քիչ արտահայտված շիկավուն բծիկներով։ Քաշը՝ 8,5-13,5 գ է, թևի երկարությունը՝ 64-71 մմ։

Կենսակերպ

Հայաստանում բնադրվող, չվող թռչուն է։ Գարնանը վերադառնում է ապրիլ-մայիս ամիսներին, աշնանը չվում է սեպտեմբերին։ Հիմնականում տարածված է անտառային շրջաններում, հիմնականում բարձրաբուն սաղարթավոր անտառներում։ Չուի ընթացքում փոքր թվաքանակով հանդիպում է նաև Արարատյան հարթավայրերում, Երևանի շրջակա անտառագոտում և հովտային այլ վայրերում։ Բնադրվում է փչակներում, առանձին դեպքերում՝ ծառի ճյուղերի ճյուղավորված հատվածում։ Բնադրումը չի բացառվում նաև արհեստական թռչնաբներում։ Բույնը սարքում մամուռից, չոր տերևներից ու խոտերից։ Սնվում է ճանճերով և միջատների անտառային տեսակներով։ Դնում է 5-7 երկնագույն, ժանգակարմիր պտերով ձու։

Տարածվածություն

Տարածված է Կենտրոնական Եվրոպայում և Հյուսիսային Իրանում։