Տոտինոսին Ցույոսի

Տոտինոսին Ցույոսի; վրաց.՝ ლევან გორგაძე
Ծնվել է	հոկտեմբերի 13, 1987 (36 տարեկան)
Ծննդավայր	Մցխեթ, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	Վրաստան
Կրթություն	Նիհոն համալսարան
Մասնագիտություն	rikishi
Պարգևներ և ; մրցանակներ
Անդամություն	Kasugano stable?
	Tochinoshin Tsuyoshi Վիքիպահեստում

Լևան Գորգաձե (վրաց.՝ ლევან გორგაძე, հոկտեմբերի 13, 1987(1987-10-13), Մցխեթ, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ, հայտնի է որպես Տոտինոսին Ցույոսի) սումոյի պրոֆեսիոնալ մարտիկ։ 2018 թվականին նվաճել է «Կայսրի գավաթը» եվրոպական երրորդ ըմբիշներից (բուլղարացի Կոտոոսյուից և էստոնացի Բարուտոյից հետո)։ Մայիսյան բասյոյից հետո 2018 թվականին ստացել է օձեկի կոչում, նույնպես եղել է եվրոպացիներից երրորդը։

Գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ըմբշամարտով զբաղվել է մանուկ հասակից։ Ձյուդոյի և սամբոյի Եվրոպայի պատանեկան առաջնությունների մրցանակակիր։ 2005 թվականին դարձել է սումոյի պատանեկան առաջնության արծաթե մեդալակիր (անձնական և թիմում), որտեղ նրա հետ հանդես է եկել ապագա կոմուսուբի Գագամարուն։ Վերապատրաստվել է Նիհոն համալսարանում, 2005 թվականին ընդունվել է Կասուգանո-Բեյ։ Հասել է մակուուտիին 13 մրցաշարերում։ Բարձրագույն դիվիզիոնում երեք անգամ ցույց է տվել փոխչեմպիոնի ցուցանիշ։ Հինգ անգամ խրախուսվել է մրցանակներով`մարտական ոգու համար և մեկ անգամ տեխնիկական գերազանցության մրցանակով։ Կարիերայի համար բարձրագույն կոչումը օձեկներն են։ Նրա ուսուցիչը պնդում է, որ նա ավելի լավն է, քան իսկական ճապոնացիները։

2013-ի հուլիսին Տոկուսերյուի հետ հաղթական գոտեմարտում ստացել է ծնկի լուրջ վնասվածք, որի արդյունքում բաց է թողել երեք մրցաշար և կորցրել սեքիտորիի կարգավիճակը՝ դուրս մնալով մաքուսիտայի դիվիզիոնից։ Վերադարձել է Դոհա 2014 թվականի մարտին։ Չորս անընդմեջ ցածր լիգաներում հաղթելով՝ արդեն նույն թվականին վերադարձել է մակուուտի։ Տոտինոսինի համար հաղթական է դարձել 2018 թվականի հունվարյան Խացու Բասեն, երբ մրցումների ավարտից մեկ օր առաջ Լևանը երաշխավորել է առաջին տեղը^[1]։ Պրոֆեսիոնալ սումոյի պատմության մեջ առաջին անգամ վրացի մարզիկը դարձավ Կայսերական մեծ Գավաթի հաղթող։

Նաև հաջողությամբ հանդես է եկել մարտին (10-5) և մայիսին (13-2) Բասս 2018-ում։ Մայիսին երկար առաջատար էր և մինչև վերջին օրը պահպանում էր մրցաշարում հաղթելու շանսերը, սակայն տասներեքերորդ օրը անսպասելիորեն պարտվեց Սեդային և ընկնելու ժամանակ կոտրեց դաստակի երկու ոսկոր։ Տասնչորսերորդ օրը, չնայած ծանր վնասվածքին, ցույց տվեց ոգու ուժը և արժանի դիմադրություն ցույց տվեց եկոձունին, որը, սակայն, ձեռքը լիարժեք օգտագործելու անհնարինության պատճառով կրեց երկրորդ պարտությունը^[2]։ Մայիսի Բասսի արդյունքներով՝ Մրցավարական կոմիտեն խորհուրդ է տվել Տոտինոսինին օձեկի կոչում շնորհել, ինչը շուտով տեղի ունեցավ^[3]։