Տարազույգ կապտաթիթեռ
| Տարազույգ կապտաթիթեռ | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Գիտական դասակարգում | ||||||||
|
||||||||
| Լատիներեն անվանում | ||||||||
| Thersamonolycaena dispar
|
Տարազույգ կապտաթիթեռ (լատին․՝ Thersamonolycaena dispar), կապտաթիթեռների ընտանիքին պատկանող միջատ։ Գրանցված է Հայաստանի Հանրապետության Կարմիր գրքում։
Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ոչ խոշոր թիթեռ է, որի արուի աջևի թևի երկարությունը 16-19 մմ է, իսկ էգինը՝ 18-22 մմ։ Նեղ սև երիզով և դիսկալ մանրագծերով արուի թևերի ընդհանուր գուներանգն ալ կարմիր է, իսկ էգի՝ եզրային երիզով, պոստդիսկալ, դիսկալ և միջին բծերով առջևի թևերն՝ ալ կարմիր։ Մարգինալ պտերից կազմված կարմիր զոլով իրար միացած հետին թևերը գորշագույն են, իսկ պոստդիսկալ և մարգինալ բծերով ստորին կողմը՝ մոխրաերկնագույն է, լավ զարգացած դիսկալ և պոստդիսկալ պտերի շարքերով առջևի թևերը բաց կարմիր են, իսկ արտաքին եզրը՝ բաց մոխրագույն[1]։
Տարածվածություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տարածված են Եվրոպայում, Կովկասում, Ադրբեջանում (Սևանի լեռնաշղթայի հյուսիսային լանջ), Թուրքիայում (Սև ծովյան ափ) Միջին Ասիայում, Սիբիրում և Հեռավոր Արևելքում։ Հայաստանում հայտնի է Ռոմանովի ամփոփագրում նշված միակ վայրից՝ Լիճք (Զանգեզուրի լեռնաշղթա)[1]։
Էկոլոգիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ապրում է բացատներում, անտառներում և մեզոֆիլ մարգագետիններում։
Հայաստանի պայմաններում կենսաբանական առանձնահատկությունները հայտնի չեն։ Եվրոպայում զարգացման ընթացքում տալիս են երեք սերունդ։ Առաջին սերնդի հասուն առանձնյակները հայտնվում են մայիսի վերջին, ձմեռում են երրորդ, չորրորդ հասակի թրթուրները[1]։
Պահպանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծայրահեղ սահմանափակ արեալով հազվագյուտ տեսակ է։ Բնության պահպանության միջազգային միության Կարմիր ցուցակի չափորոշիչներով գնահատվում է որպես կրիտիկական վիճակում գտնվող տեսակ։
Թվաքանակի և դրա փոփոխության միտումների և վտանգման հիմնական գործոնների մասին տվյալներ չկան։
Պահպանության միջոցառումներ չեն իրականացվում[1]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Հայաստանի Կարմիր գիրք. Երևան: Հայաստանի բնապահպանության նախարարություն. 2010. ISBN 978-99941-2-420-6.