Jump to content

Վտանգավոր տարիք

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վտանգավոր տարիք
Երկիր ԽՍՀՄ
Ժանրկինոկատակերգություն և տրագիկոմեդիա
Թվական1981
Լեզուռուսերեն
ՌեժիսորԱլեքսանդր Պրոշկին
Սցենարի հեղինակRoman Furman?
ԴերակատարներԱլիսա Ֆրեյնդլիխ, Յուոզաս Բուդրայտիս և Անտոն Տաբակով
ՕպերատորՖելիքս Քեֆչիյան
ԵրաժշտությունԷդուարդ Արտեմև
Պատմվածքի վայրՄոսկվա
ԿինոընկերությունԷկրան
Տևողություն85 րոպե

«Վտանգավոր տարիք» (ռուս.՝ «Опасный возраст»), խորհրդային հեռուստատեսային գեղարվեստական ֆիլմ[1], որը թողարկվել է 1981 թվականի հոկտեմբերին[2]։

Ռոդիմցև ամուսինները, որոնք միասին ապրել են քսան տարի, հանկարծ հասկանում են, որ իրենց միջև ձևավորվել է փոխըմբռնման լիակատար բացակայություն։ Ամուսնալուծությունը և բնակարանի փոխանակումը նրանց թվում է խնդրի միակ լուծումը։ Բայց իրականում ամեն ինչ ավելի բարդ է. չդիմանալով տանը տիրող իրավիճակին՝ նրանց որդին (Անտոն Տաբակով) մեկնում է ծովագնացության ուսումնարանում սովորելու, իսկ ընտանեկան դրաման նրանցից երկուսին էլ խանգարում է աշխատանքի վրա կենտրոնանալու հարցում։ Ռոդիմցևներն ամուսնալուծվում են։

Տաղանդավոր պարֆյումեր-դեգուստատոր Նարկիս Միխայլովիչը (Յուոզաս Բուդրայտիս), որն անհավանական հոտառական կարողություններ ունի հոտերի երանգները տարբերելու հարցում, որպես մասնագետ հրավիրվում է մի կնոջ օծանելիքը ճանաչելու համար, որը կասկածվում է հանցագործություն կատարելու մեջ։ Ճանաչման ընթացքում կասկածյալը վնասում է նրա գլխավոր աշխատանքային օրգանը՝ քիթը, որից հետո նա զրկվում է հոտերը տարբերակելու ունակությունից։ Սակայն նախկին կնոջ (Ալիսա Ֆրեյնդլիխ) հետ պատահական հանդիպումը կախարդական կերպով Նարկիս Միխայլովիչին վերադարձնում է նրա յուրահատուկ բնական ունակությունը, ինչի մասին նա իմանում է՝ մետրոյի ուղևորներից մեկից զգալով խորհրդային «Սաշա» օդեկոլոնի հոտը ֆիլմի եզրափակիչ տեսարանում։

  • Ալիսա ՖրեյնդլիխԼիլիա Իվանովնա Ռոդիմցևա, գիտական աշխատող
  • Յուոզաս ԲուդրայտիսՆարկիս Միխայլովիչ Ռոդիմցև, փորձագետ-պարֆյումեր (հնչյունավորել է Ինոկենտի Սմոկտունովսկին)
  • Անտոն Տաբակով – Դմիտրի, Ռոդիմցևների որդին
  • Իվան Վորոնով – նախարար
  • Նիկիտա Պոդգորնի – Պլախին, պարֆյումերային գործարանի տնօրեն
  • Ժաննա ԲոլոտովաՄարիա Վասիլևնա, քանդակագործ, ժողովրդական ատենակալ դատարանում
  • Իննա Ուլյանովա – Ալլա, Լիլիա Իվանովնայի գործընկերը
  • Բորիս Խիմիչև – Մաքսիմ Պետրովիչ Մակեդոնսկի, Լիլիա Իվանովնայի գործընկերը (հնչյունավորել է Իգոր Դմիտրիևը)
  • Լիդիա Սավչենկո, Վալերի Նիկիտենկո – Ելենա և Սլավա, ամուսիններ, Ռոդիմցևների ընկերները
  • Գեորգի Շտիլ – Ակիմով, ոստիկանության կապիտան, քրեական հետախուզության ավագ քննիչ
  • Միխայիլ ՎոդյանոյԻվան Խրիստոֆորովիչ, Լիլիա Իվանովնայի հայրը
  • Վիկտոր Պերևալով – ոստիկանության ավագ (լուսագրերում նշված չէ)
  • Լև Լեմկե – բժիշկ-օտոլարինգոլոգ
  • Անատոլի Շալյապին – հարբեցող
  • Վսեվոլոդ Շեստակով – Սեմյոն Իլյիչ Բարշչևսկի, ամբիոնի վարիչ, Լիլիա Իվանովնայի ղեկավարը (հնչյունավորել է Լեոնիդ Բրոնևոյը)
  • Վալերի Իսաև – Մակլեր
  • Հելենա Իվլիևա – մեղադրյալ Չոկոլովա

Ճապոնական Ասախի պարֆյումերային ֆիրմայի «Մեդայի» օծանելիք իրականում գոյություն չունի։ Այդ ապրանքանիշը հորինել են սցենարիստները հատուկ ֆիլմի համար։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]