Վեսելին Անդրեև

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վեսելին Անդրեև
Ծնվել էփետրվարի 16, 1918(1918-02-16)[1][2]
ԾննդավայրPirdop, Բուլղարիայի թագավորություն
Վախճանվել էփետրվարի 11, 1991(1991-02-11)[1][2] (72 տարեկան)
Վախճանի վայրՍոֆիա, Բուլղարիա
Մասնագիտությունգրող, լրագրող, բանաստեղծ և քաղաքական գործիչ
Քաղաքացիություն Բուլղարիա[3]
ԿրթությունՍոֆիայի համալսարան
Պարգևներ
Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս
և Գեորգի Դիմիտրովի շքանշան

Անդրեև Վեսելին Գեորգիև (բուլղար․՝ Веселин Андреев, փետրվարի 16, 1918(1918-02-16)[1][2], Pirdop, Բուլղարիայի թագավորություն - փետրվարի 11, 1991(1991-02-11)[1][2], Սոֆիա, Բուլղարիա), բուլղարացի գրող, կոմունիստ, հասարակական-քաղաքական գործիչ։ Սկսել է գրել 1934 թվականից։ Մասնակցել է հակաֆաշիստական զինված պայքարին (1941—1945), եղել է «Չավդար» պարտիզանական բրիգադի կոմիսար։ Նրա գրչին են պատկանում «Պարտիզանական երգեր» (1947) բանաստեղծությունների ժողովածուն, «Աշխարհում կա Մոսկվա» (1951) ակնարկաշարը, «Լոբանյան անտառում» (1953) հուշագրությունը, «Պարտիզանական նվեր» (1959) գիրքը և այլն։ «Սաշկա» պոեմում պատկերել է բուլղարահայ պարտիզանուհի Հերմինե Ռազգրադլյանի կյանքի հերոսական վախճանը։ Դիմիտրովյան մրցանակի դափնեկիր է (1949)։ Բուլղարիայի Ժողովրդական Հանրապետության սոցիալիստական աշխատանքի հերոս (1978)[4]։

1950 – 1954 թվականներին եղել է Բուլղարիայի գրողների միության քարտուղարը։ 1966 թվականից մինչև կոմունիստական վարչակարգի տապալումը մշտապես ընտրվել է խորհրդարանի ժողպատգամավոր[5]։

Վեսելին Անդրեևը հրաժեշտի նամակ է գրել, որտղ նշել է, որ դուրս է գալիս կոմկուսից, և 1991 թվականի փետրվարի 11-ին ինքնասպանությամբ վերջ է տվել իր կյանքին[6][7]։

Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • „Партизански песни“ – բանաստեղծությունների ժողովածու (1947)
  • „В Лопянската гора“ – հուշագրային ակնարկներ (1947)
  • „Има на света Москва“ – ակնարկ (1951)
  • „Партизански разкази“ (1963)
  • „Мигновения в Египет“ – ուղեգրություն (1963)
  • „Вихра“ – պարտիզանական պատմվածքներ երեխաների համար (1964)
  • „Не мога без вас“ – էսսեներ և հուշագրություններ բուլղար գրողների մասին (1974)
  • „Соната за Петя Дубарова“ (1980)
  • „Живков мъртъв приживе“ (1991, հետմահու)

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Proleksis enciklopedija, Opća i nacionalna enciklopedija (хорв.) — 2009.
  3. ↑ Bibliothèque nationale de France Record #12489750f // BnF catalogue général (ֆր.) — Paris: BnF.
  4. ↑ Указ № 309 от 15 февруари 1978 г. Обн. ДВ. бр. 17 от 28 февруари 1978 г.
  5. ↑ Веселин Андреев, Избрани произведения, т. I и т. II, изд. Български писател.
  6. ↑ Цитат уеб|уеб_адрес=https://www.srednogorskibagri.com/%D0%BD%D0%B0%D0%BF%D1%83%D1%81%D0%BD%D0%B0%D0%BB%D0%B8%D1%8F%D1%82-%D0%B1%D0%BA%D0%BF-%D0%B2%D0%B5%D1%81%D0%B5%D0%BB%D0%B8%D0%BD-%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D1%80%D0%B5%D0%B5%D0%B2-%D1%81%D0%B5-%D1%81%D0%B0/%7Cзаглавие=Напусналият(չաշխատող հղում) БКП Веселин Андреев се самоубива...|автор=|фамилно_име=Чолакова|първо_име=Петя|дата=|труд=srednogorskibagri.com|архив_дата=16 февруари 2018|достъп_дата=}}
  7. ↑ Христоматия за 12 клас „Забранените писатели“(չաշխատող հղում)(չաշխատող հղում)(չաշխատող հղում)(չաշխատող հղում)(չաշխատող հղում)(չաշխատող հղում)(չաշխատող հղում)(չաշխատող հղում)(չաշխատող հղում)(չաշխատող հղում)(չաշխատող հղում)(չաշխատող հղում)(չաշխատող հղում)(չաշխատող հղում)(չաշխատող հղում)(չաշխատող հղում)(չաշխատող հղում)(չաշխատող հղում)(չաշխատող հղում)(չաշխատող հղում){{Dead link|date=февруари 2021 |bot=InternetArchiveBot |fix-attempted=yes

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

 ⛭ 
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 394)։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Վեսելին_Անդրեև&oldid=8894827» էջից