Վելա Բլագոևա

Վելա Բլագոևա;
Ծնվել է	սեպտեմբերի 29, 1859 կամ սեպտեմբերի 29, 1858
Ծննդավայր	Վելիկո Տիռնովո, Օսմանյան կայսրություն
Մահացել է	հուլիսի 21, 1921
Մահվան վայր	Սոֆիա, Բուլղարիա
Քաղաքացիություն	Բուլղարիա
Մասնագիտություն	լրագրող, գրող և խմբագիր
Ամուսին	Դիմիտր Բլագոև
Երեխաներ	Dimitar Blagoev?

Վելա Բլագոևա (բուլղար․՝ Вела Благоева, սեպտեմբերի 29, 1859(1859-09-29) կամ սեպտեմբերի 29, 1858(1858-09-29)^[1], Վելիկո Տիռնովո, Օսմանյան կայսրություն - հուլիսի 21, 1921(1921-07-21)^[1], Սոֆիա, Բուլղարիա^[1]), բուլղարացի գրող, լրագրող, մանկավարժ, բուլղարիայում կանանց շարժման հիմնադիրներից։ Հիմնական կրթությունն ստացել է Օսմանյան կայսրությունում, այնուհետև զբաղվել է ուսուցչությամբ, նախքան Ռուսաստանում ուսումը շարունակելու համար կրթաթոշակ ստանալը։ Ռուսաստանում մանկավարժական դասընթացների մասնակցելուց հետո դարձել է սոցիալիստ։ Վերադառնալով Բուլղարիա՝ դասավանդել է դպրոցում և խմբագրականներ է գրել մի շարք հրատարակչություններում։ 1901 թվականին մի խումբ ֆեմինիստների հետ հիմնադրել է Բուլղարացի կանանց միությունը։ Երկու տարի անց Բուլղարիայում կազմակերպել է սոցիալիստ կանանց կազմակերպությունը և առաջին համաժողովը։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիկտորիա Ատանասովա Ժիվկովան ծնվել է 1859 թվականի սեպտեմբերի 29-ին Օսմանյան Բուլղարիայի Վելիկո Տիռնովո քաղաքում Նեդա Սպիրիդոնովայի և Ատանաս Ժիվկովի ընտանիքում։ Ընտանիքի հինգ երեխաներից եղել է կրտսերը^[2] քույրերը՝ Մարիոլան և Ռոզը, ^[3] և եղբայրները՝ Գեորգի Ժիվկովը եղել է քաղաքական գործիչ և երեք անգամ եղել է Բուլղարիայի խորհրդարանի նախագահը^[4], Նիկոլա Ժիվկովը՝ ով հիմնել է Բուլղարիայում առաջին մանկապարտեզը, եղել է գրող, գրել է ազգային օրհներգի՝ «Շումի Մարիցայի» բառերը^[5]։ Ընտանիքի հայրը մահացել է, երբ երեխաները դեռ փոքր էին, և ընտանիքի հոգսն ընկել է ավագ որդիների վրա^[6]։ Վելան ավարտել է Տիռնովոյի միջնակարգ դպրոցը և ուսումը շարունակել Գաբրովոյի ավագ դպրոցում,^[2], 1871 թվականին ավարտել է Գաբրովոյի իգական դպրոցը։ Աշխատել է որպես ուսուցիչ, դասավանդել է Բերկովիցայի, Ստամբուլի, Վառնայի դպրոցներում։ 1874 թվականին Ժիվկովան և եղբայրը՝ Նիկոլան, ամառային արձակուրդների ընթացքում գումար են հավաքում Վառնայում աղջիկների դպրոց և եկեղեցի կառուցելու համար։ Ռուս-թուրքական պատերազմի ժամանակ Վելան Սվիշտովի 50-րդ դաշտային հոսպիտալում բուժքույր է եղել։ Պատերազմի ավարտից հետո՝ 1878 թվականին^[3] Ժիվկովան Սանկտ Պետերբուրգի սլավոնական բարեգործական կոմիտեից կրթաթոշակ է ստանում ^[2] և հաճախում Մարիինսկի աղջիկների ավագ դպրոցի մանկավարժական դասընթացներին, որն ավարտում է 1881 թվականին^[3]։ Բուլղարիա վերադառնալով՝ դասավանդում է Ադրիանապոլիսում, այնուհետև՝ Բիտոլայում։ Ռուսաստան վերադառնալով՝ 1882-1884 թվականներին մանկավարժական աստիճան ստանալու համար ուսանում է Սանկտ Պետերբուրգում։ Ռուսաստանում անցկացրած տարիներին նրա վրա ազդել են ցարական ինքնակալության դեմ ուսանողական բողոքի ցույցերը^[2], որտեղ էլ նա հանդիպել է Սանկտ Պետերբուրգի համալսարանի ուսանող Դիմիտար Բլագոևին և ամուսնացել նրա հետ^[3]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 ^1,8 WeChangEd
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 Daskalova, 2006, էջ 62
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 Герчева, 2011
↑ Nenieto, 2015
↑ Борба, 2013
↑ Недева, 2013

[_eb747fc1163b199c-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 ^1,8 WeChangEd

[Daskalova—2006——62-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 Daskalova, 2006, էջ 62

[Герчева—2011——-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 Герчева, 2011

[Nenieto—2015——-4] Nenieto, 2015

[''Борба''—2013——-5] Борба, 2013

[Недева—2013——-6] Недева, 2013

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]