Գաբրովո
| Գաբրովո | |||||
| բուլղար․՝ Габрово | |||||
| |||||
 | |||||
| Երկիր |  Բուլղարիա | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Երկրամաս | Գաբրովո | ||||
| Շրջան | հյուսիս-կենտրոնական | ||||
| Կմետ | Նիկոլայ Սիրակով[1] | ||||
| Հիմնադրված է | 1477 թ. | ||||
| Մակերես | 233 817 000 քառակուսի մետր | ||||
| ԲԾՄ | 392±1 մետր | ||||
| Բնակչություն | 58․367 (2012) մարդ | ||||
| Տեղաբնականուն | га́бровец, га́бровка, га́бровцы; габровча́нин, габровча́нка, габровча́не | ||||
| Ժամային գոտի | UTC+2 | ||||
| Հեռախոսային կոդ | (+359) 66 | ||||
| Փոստային ինդեքս | 5300 | ||||
| Փոստային ինդեքսներ | 5300 | ||||
| Պաշտոնական կայք | gabrovo.bg | ||||
| |||||
Գաբրովո (բուլղար․՝ Габрово), քաղաք կենտրոնական Բուլղարիայում՝ երկրի աշխարհագրական կենտրոնին մոտ։ Գաբրովոյի մարզի վարչական կենտրոնն է և ամենախոշոր բնակավայրը։ Տեղակայված է Ստարա Պլանինա լեռան հյուսիսային լանջին՝ Շիպկա լեռնանցքի մոտ՝ Յանտրա գետի երկու ափերին։
Քաղաքի բնակչությունը 58.4 հազար մարդ է (2012)։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գաբրովոն տնտեսական նշանակություն ձեռք բերեց Բուլղարական երկրորդ թագավորության շրջանում (1187-1393), որի մայրաքաղաքը Վելիկո Տիռնովոյից մի փոքր էր հեռու։
Բալկանյան թերակղզու օսմանյան բռնազավթումից հետո Գաբրովոյի բնակչությունն աճում է նախկին մայրաքաղաքից և գրավված այլ ամրոցներից բնակչության հոսքից։ 1860 թվականին Գաբրովան ստանում է քաղաքի կարգավիճակ։ Բուլղարիայի ազատագրումից հետո (1878) Գաբրովոն զարգանում է իբրև արդյունաբերական կենտրոն և նույնիսկ ստանում է «բուլղարական Մանչեստր» մականունը։ Այժմ քաղաքում զարգացած են թեթև արդյունաբերությունն ու մեքենաշինությունը։
Գաբրովոյի պատվին է անվանվել ապրիլի 1-ին հայտնաբերված աստերոիդ 2206-ը։Պաշտոնական հաղորդագրությունում ասվում է.
Այս փոքրիկ մոլորակը, հայտնաբերված լինելով Ծիծաղի օրը, անվանվում է բուլղարական Գաբրովո քաղաքի պատվին, որը հայտնի է իր հումորով և ուրախ ոգով։
Բնօրինակ տեքստ (անգլ.)Discovered on All Fools' Day, this minor planet is named for the Bulgarian town known for its humor and high-spirited merriment.
Գաբրովոյի՝ Հումորի և սատիրայի տան ցուցանմուշներում պահվում է 2206-րդ աստերոիդի անվանակոչման պաշտոնական տեղեկագիրը, որը տրված է ԽՍՀՄ Թեորետիկ աստղագիտության ինստիտուտի կողմից։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ստորև բերվում է քաղաքի բնակչության քանակի վիճակագրությունը.
|
Գաբրովյան հումոր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Քաղաքը Օդեսայի նման հումորի մայրաքաղաք է։ Ամեն տարի այնտեղ անց է կացվում հումորի փառատոն։ Գաբրովցիները հաճախ հանդես են գալիս իբրև անեկդոտների կերպարներ (այսպես կոչված՝ գաբրովյան հումոր), որտեղ սովորաբար ներկայացվում են իբրև չափազանց ժլատ, ամեն ինչ տնտեսելու ձգտող մարդիկ։ Գաբրովոյում է գտնվում իր տեսակի մեջ յուրօրինակ Հումորի ու սատիրայի տունը (բուլղար․՝ Дом на хумора и сатирата), որը պարբերաբար կազմակերպում է հումորային մրցույթներ։
Քույր քաղաքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գաբրովոյի քույր քաղաքներն են[2].
.svg){kind=small}
Քաղաքական իրավիճակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գաբրովոյի կմետը (քաղաքապետ) Տանյա Խրիստովան է[5]։
Հանրահայտ մարդիկ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1900 թվականին Գաբրովոյում է ծնվել Պյոտր Ստեֆանով Ռուսևը՝ Բրազիլիայի առաջին կին նախագահ Դիլմա Ռուսևի հայրը։
Գաբրովոյում է ծնվել բուլղար բանաստեղծ և հրապարակախոս Կրասիմիր Եդրևը։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Կենսագրական տեղեկագիր Գաբրովո համայնք (բուլղ.)(անգլ.)
- ↑ «Գաբրովո համայնք. քույր քաղքներ» (բուլղարերեն)։ Արխիվացված է օրիգինալից 2011-08-23-ին։ Վերցված է 03.06.2009
- ↑ «Նովիյ Սոնչի քույր քաղաքները»։ Արխիվացված օրիգինալից 2011-08-22-ին։ Վերցված է 03.06.2009
- ↑ «Ադրբեջանական Շեքի քաղաքը դարձել է բուլղարական Գաբրովոյի քույր քաղաքը»։ REGNUM։ 07.10.2004։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-09-12-ին։ Վերցված է 2013-02-11
- ↑ Габровският кмет почва с ремонт за 7 млн. Archived 2010-06-26 at the Wayback Machine. «Стандарт» (բուլղ.)
Քարտեզներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Տեղակայումը bgmaps.com քարտեզով(չաշխատող հղում)
- Տեղակայումը emaps.bg քարտեզով(չաշխատող հղում)
- Տեղակայումը Google քարտեզով
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||||||
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 636)։ 
|