Վասիլ Գյուզելև

Վասիլ Գյուզելև
Ծնվել է	հոկտեմբերի 19, 1936 (87 տարեկան); Դիմիտրովգրադ, Բուլղարիայի թագավորություն
Քաղաքացիություն	Բուլղարիա
Մասնագիտություն	միջնադարագետ, պատմաբան, համալսարանի դասախոս և բյուզանդագետ
Հաստատություն(ներ)	Սոֆիայի համալսարան
Գործունեության ոլորտ	միջնադարյան ուսումնասիրություններ և Բյուզանդագիտություն
Անդամակցություն	Բուլղարիայի գիտությունների ակադեմիա
Ալմա մատեր	Սոֆիայի համալսարան
Տիրապետում է լեզուներին	բուլղարերեն
Պարգևներ	Հերդերի մրցանակ

Վասիլ Տոդորով Գյուզելև (բուլղար․՝ Васил Тодоров Гюзе́лев, հոկտեմբերի 19, 1936(1936-10-19), Դիմիտրովգրադ, Բուլղարիայի թագավորություն), բուլղար պատմաբան, Բուլղարիայի գիտությունների ակադեմիայի ակադեմիկոս^[3]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վասիլ Գյուզելևը ծնվել է 1936 թվականի հոկտեմբերի 16-ին Դիմիտրովգրադում, Հասկովոյի մարզ։ 1954 թվականին ավարտել է Դիմիտրովգրադի գիմնազիան, որից հետո ընդունվել է Սոֆիայի համալսարանի պատմա-փիլիսոփայական ֆակուլտետ։ 1959 թվականին ստացել է բարձրագույն կրթության դիպլոմ, դիպլոմային աշխատանքը եղել է հեթանոսական հավատալիքների և հարավային սլավոնների թաղման ծիսակատարությունների մասին։ Երկու տարի աշխատել է պատմական թանգարանում։ 1961 թվականին ընդունվել է բուլղարական պատմության ամբիոն որպես օգնական, որտեղ շարունակում է աշխատել մինչ օրս։

1977-1983 թվականներին պատմաբանը գլխավորել է Բուլղարիայի գիտությունների ակադեմիայի պատմության ինստիտուտի Բուլղարիայի միջնադարյան պատմության բաժանմունքը։ Ազգային պատմական թանգարանի հիմնադիր և 1975-1977 թվականների առաջին տնօրեն։ Նաև 1984-1990 թվականներին Վիեննայի բուլղարական հետազոտական ինստիտուտում զբաղեցրել է տնօրենի պաշտոնը։ Եղել է Սոֆիայի Կյուրեղ և Մեթոդիոսի անվան ազգային գրադարանի հնագրագիտական հանձնախմբի նախագահ։ Այժմ համարվում է Բուլղարիայի գիտությունների ակադեմիայի ակադեմիկոս, ինչպես նաև Հերդերի մրցանակի դափնեկիր (Ավստրիա)։

Մատենագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Княз Борис I. София. 1969.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
Очерци върху историята на българския североизток и Черноморието : Края на XII - началото на XV в. София: Борина. 1995. ISBN 954-500-048-1.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ «Решение №230 от 16 юни 2011 г.». Комисия за разкриване на документите и за обявяване на принадлежност на български граждани към ДС и разузнавателните служби на БНА. 2011. Վերցված է 16 юни 2011-ին.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Библиография на научните трудове на преподавателите на Историческия факултет на Софийския университет «Св. Климент Охридски» (1995—2005) / Съст. Й. Спасова и П. Тепавичарова. — София, 2006. — С. 48—54.
Гюзелев Васил Тодоров // Григорьев — Динамика. — М. : Большая российская энциклопедия, 2007. — С. 203. — (Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов ; 2004—2017, т. 8). — ISBN 978-5-85270-338-5.
Калиганов И. И., Полывянный Д. И. К юбилею академика Васила Гюзелева // Славяноведение. — 2017. — № 3. — С. 124—126.
Тангра. Сборник в чест на 70-годишнината на акад. Васил Гюзелев. — София, 2006.
Тепавичарова П., Николов Г. Биобиблиография на Васил Гюзелев. — София, 1996.
Гюзелев В. Проф. Иван Дуйчев и проучването на българското средновековие // Българско средновековие. Българо-съветски сборник в чест на 70-годишнината на проф. Иван Дуйчев. София, 1980, 15—19.
Гюзелев В. Дуйчев, Иван // Кирило-Методиевска енциклопедия, т. I. София, 1985, с. 617—620.
Гюзелев В. Ученият и човек И. Дуйчев // Дуйчев И. Лекции по архивистика. София, 1993. С. 5-14
Гюзелев В. Предговор // Дуйчев И. Избр. произв.: В 2 т. София, 1998. Т. 1. С. 7-25

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

[_411b8a2a59414f12-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ

[_b6582ffeed7f8856-2] Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[3] «Решение №230 от 16 юни 2011 г.». Комисия за разкриване на документите и за обявяване на принадлежност на български граждани към ДС и разузнавателните служби на БНА. 2011. Վերցված է 16 юни 2011-ին.

[1]

[2]

[3]