Սերգեյ Տյուտյուննիկ
Սերգեյ Տյուտյուննիկ | |
|---|---|
| Ծնվել է | ապրիլի 23, 1960 (63 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Վոլին, ԽՍՀՄ |
| Մասնագիտություն | գրող և լրագրող |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ժանրեր | արձակ |
| Անդամակցություն | Ռուսաստանի գրողների միություն |
| Պարգևներ |   և  |
Սերգեյ Պետրովիչ Տյուտյուննիկ (ռուս.՝ Сергей Петрович Тютюнник, ապրիլի 23, 1960, Վոլին, ԽՍՀՄ), ռուս գրող, լրագրող, Ռուսաստանի գրողների միության անդամ (1995)։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տյուտյուննիկ Սերգեյ Պետրովիչը ծնվել է 1960 թվականին Վոլինում (Արևմտյան Ուկրաինա)։ 1981 թվականին ավարտել է Լվովի ռազմա-քաղաքական ուսումնարանի լրագրության ֆակուլտետը։ Աշխատել է ռազմական հրատարակչությունում, ծառայել է Լատվիայում, Ուզբեկստանում, Թուրքմենստանում, Գերմանիայում։ Մասնակցել է Աֆղանստանի և օսեթա- ինգուշական զինված ընդհարման գոտու, Աբխազիայի, Դաղստանի, չեչենական առաջին և երկրորդ ռազմական կամպանիաների մարտական գործողություններին։ Ներկայումս գնդապետ Տյուտյուննիկն աշխատում է Հյուսիսկովկասյան ռազմական շրջանի «Ռուսաստանի հարավի ռազմական տեղեկատու» թերթում (ք. Դոնի Ռոստով)։ Մի ժամանակ թերթը կոչվում էր «Կարմիր հեծելազորային», այստեղ էր սկսվել Իսահակ Բաբելի ստեղծագործական գործունեությունը։ Ավելի ուշ այս թերթում են հրապարակվել երիտասարդ զինվոր Յուրի Շչեկոխինի ակնարկները։ Սերգեյ Պետրովիչը «Աֆղանստանի վետերանների Ռուսաստանյան միություն» ՍՊԸ-ի Ռոստովի մարզային կազմակերպության անդամ է։
Ստեղծագործական ուղի[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սերգեյ Տյուտյուննիկի արձակը երկար ժամանակ (մոտավորապես հինգ տարի) չէր տպագրվում գրաքննական նկատառումներով։ Այնուհետև նրա պատմվածքներն առաջինը տպագրեց «Հերթափոխ» ամսագիրը։ Դա տեղի ունեցավ 1990 թվականին, ավելի ուշ նրա պատմվածքները և վիպակները հրապարակվեցին «Գյուղական երիտասարդություն» («Սխրագործություն» ալմանախ), «Ռուսաստանի զինվոր», «Ժողովուրդների բարեկամություն», «Ծիածան» (ք. Կիև), «Օգոնյոկ» ամսագրերում։ Այս բոլոր ամսագրերը Սերգեյ Պետրովիչին ճանաչեցին տարվա լավագույն հրապարակում մրցանակի դափնեկիր։
Առաջին գիրքը լույս է տեսել 1993 թվականին Ռազմհրատում։ 2000 թվականին «Տեկստ» հրատարակչությունը թողարկեց Տյուտյուննիկի «Բաբելոնյան աշտարակի բեկորները» ստեղծագործությունների ժողովածուն, որը ներկայացվել էր Ապոլոն Գրիգորևի մրցանակին և ընդգրկվել հավակնորդների կարճ ցուցակի մեջ։ 2004 թվականին մոսկովյան "Էկսպրինտ" հրատարակչությունը լույս ընծայեց Տյուտյուննիկի «Իմ Մատա Հարին» արձակի ժողովածուն (համանուն պատմվածքը ընդգրկվել էր ժողովածուի մեջ)։
2005 թվականի սկզբում Ֆրանսիայում փարիզյան «Պրեսս դե լյա ռենեսանս» ("Presses de la Renais sance") հրատարակչությունը հրատարակեց Սերգեյ Տյուտյուննիկի արձակի և հրապարակախոսության ժողովածուն «Պատերազմը և օղին» («Guerre et vodka») վերնագրով։ 2005 թվականի մարտին Փարիզում կայացավ Գրքի 25-րդ Համաշխարհային ցուցահանդեսը, որտեղ Ռուսաստանը համարվում էր գլխավոր հյուրը քառասուն գրողներով, այդ թվում Տյուտյուննիկ Սերգեյ Պետրովիչը։ Նրա գիրքը և անձամբ հեղինակը, Ռուսական բանակի գործող սպան ֆրանսիական և եվրոպական հասարակության շրջանում առաջացրին անբռնազբոս միջավայր։ 2005 թվականի վերջում մոսկովյան «Ժամանակ» հրատարակչությունը լույս ընծայեց Սերգեյ Տյուտյուննիկի հրապարակախոսությունների ժողովածուն «Չեչենական պահունակի 12 փամփուշտները» անվանումով։ 2005 թվականի աշնանն այդ գիրքը մտավ Ռուսաստանում ամենաշատ վաճառվող 40 գրքերի մեջ։
Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Արիության շքանշան
- «Արիության համար» մեդալ
- Բազմաթիվ պետական պարգևների ասպետ
Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Как мы с дедом умирали. Москва.: Воениздат, 1993.
- Обломок Вавилонской башни. Москва.: Текст, 2000.
- Моя Мата Хари. Москва.: Экспринт, 2004.
- 12 пуль из чеченской обоймы. Москва: Время, 2005.
- Рикошет. Москва.: ЭКСМО, 2008.
Արտասահմանյան հրատարակություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Guerre et vodka». Paris «Presses de la Renais sance», 2005 (на французском языке).
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Дон литературный. Писатели России. Шолоховский край. XIX—XXI вв.:справ. изд., Сост. Губанов Г. — Ростов н/Д, 2006. — 512 с. ISBN 5-481-00623-5.