Սերգեյ Ագանով

Սերգեյ Ագանով
Ծնվել է	հունիսի 4, 1917(1917-06-04)
Ծննդավայր	Աստրախան, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	փետրվարի 1, 1996(1996-02-01) (78 տարեկանում)
Մահվան վայր	Մոսկվա, Ռուսաստան
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ
Կրթություն	Մ. Վ. Ֆրունզեի անվան ռազմական ակադեմիա
Մասնագիտություն	զինծառայող
Քաղաքական կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Պարգևներ և մրցանակներ	ԽՍՀՄ պետական մրցանակ «Ճապոնիայի դեմ հաղթանակի համար» մեդալ «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ Կարմիր դրոշի շքանշան Լենինի շքանշան Կարմիր Աստղի շքանշան Հայրենական պատերազմի I աստիճանի շքանշան Հայրենական պատերազմի II աստիճանի շքանշան I աստիճանի Կուտուզովի շքանշան «ԽՍՀՄ զինված ուժերում Հայրենիքին ծառայելու համար» 3-րդ աստիճանի շքանշան «Մարտական ծառայությունների» մեդալ ԽՍՀՄ «Արիության համար» մեդալ «Լենինգրադի պաշտպանության համար» մեդալ «Մարտական համագործակցության ամրապնդման համար» մեդալ «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 50-ամյակ» հոբելյանական շքանշան Ժուկովի մեդալ և «ԽՍՀՄ զինված ուժերի վետերան» մեդալ
Sergey Aganov Վիքիպահեստում

Սերգեյ Ագանով (հունիսի 4, 1917(1917-06-04), Աստրախան, Ռուսական կայսրություն - փետրվարի 1, 1996(1996-02-01), Մոսկվա, Ռուսաստան, Սարգիս Քրիստափորի Օհանյան), Խորհրդային Միության ինժեներական զորքերի մարշալ (հունիսի 4, 1917(1917-06-04), Աստրախան, Ռուսական կայսրություն - փետրվարի 1, 1996(1996-02-01), Մոսկվա, Ռուսաստան)։

Երիտասարդ տարիներ

Սովորաբար նշվում է, որ Սերգեյ Ագանովը ազգությամբ ռուս է, սակայն 1990 թվականից հետո հայկական մամուլում հաճախ նշվում է, որ նա հայ է, իսկական ազգանունը՝ Օհանյան։ Նրա նախապապը տեղափոխվել է Աստրախան Արցախից: Միջնակարգ դպրոցն ավարտելուց հետո աշխատանքի է անցել Մոսկվայի էլեկտրակոմբինատում, եղել է հավաքման բրիգադայի բրիգադավար։ Կարմիր բանակում է 1938 թվականից։ 1940 թվականին ավարտել է Մոսկվայի ռազմա-ինժեներական ուսումնարանը։ Մասնակցել է խորհրդա-ֆիննական պատերազմին, եղել է սակրավորային դասակի հրամանատար։ 1940 թվականից մարտ ամսից՝ սակրավորային վաշտի հրամանատար։ Հետո եղել է Լենինգրադյան ռազմական օկրուգի սակրավորների կրտսեր հրամանատարական դպրոցի պետ։

Հայրենական Մեծ պատերազմ

1941 թվականի հունիսից՝ ռազմաճակատում է, եղել է սակրավորային վաշտի հրամանատար, 1941 թվականի հոկտեմբերից՝ սակրավորային գումարտակի ավագ համհարզ (ժամանակակից տերմինաբանությամբ համապատասխանում է շտաբի պետի պաշտոնին), 1942 թվականի փետրվարից՝ մոտոինժեներային գումարտակի հրամանատարի տեղակալ, 1942 թվականի ապրիլից՝ 54-րդ բանակի ինժեներային զորքերի շտաբի պետի օգնական։ Մարտնչել է Լենինգրադյան և Վոլխովյան ռազմաճակատներում։ 1942 թվականի նոյեմբերից շարունակել է ծառայությունը Կարմիր բանակի ինժեներական զորքերի շտաբում, որպես օպերատիվ բաժնի պետի կրտսեր, ապա ավա օգնական։ Գլխավոր հրամանատարության ռազմակայանի ներկայացուցիչների հետ միասին բազմաթիվ անգամ եղել է առաջավոր գծում։

Հետպատերազմյան ժամանակաշրջան

Սերգեյ Ագանովի ծննդյան 100-ամյակին նվիրված նամականիշ

Պատերազմից հետո շարունակել է ծառայությունը Խորհրդային Բանակի ինժեներական զորքերի շտաբում, եղել է բաժնի ավագ սպա։ 1950 թվականին ավարտել է Ֆրունզեի անվան Ռազմական ակադեմիան: 1951 թվականից՝ բաժնի պետի տեղակալ, 1952 թվականի հունվարից՝ Խորհրդային Բանակի ինժեներաին զորքերի շտաբի բաժնի պետ։ 1955 թվականին ավարտել է Վորոշիլովի անվան Բարձրագույն ռազմական ակադեմիան: 1975 թվականից՝ ԽՍՀՄ Զինված ուժերի ինժեներական զորքերի պետ։ Ակտիվորեն մասնակցել է Չեռնոբիլյան աղետի հետևանքների վերացման աշխատանքներին։

1980 թվականի մայիսի 7-ին արժանացել է ինժեներական զորքերի մարշալի կոչման։

1992 թվականին պաշտոնաթող է եղել, ապրել է Մոսկվայում։ Թաղված է Տրոեկուրյան գերեզմանոցում։

Աղբյուրներ

• Советская военная энциклопедия в 8 томах, 2-е изд. М.: Военное издательство, 1990. — Том 1. — С.75
• Военная история в лицах: Аганов Сергей Христофорович (կենսագրությունը ՌԴ ՊՆ կայքում)
• Հայոց Պատմություն/ Ագանով Սերգեյ