Սեսե Սեկո Մաբուտու
| Սեսե Սեկո Մաբուտու ֆր.՝ Mobutu Sese Seko Kuku Ngbendu wa Za Banga |
|
|---|---|
|
|
| Ծնվել է | հոկտեմբերի 14, 1930[1][2] |
| Ծննդավայր | Lisala, Équateur Province, Կոնգոյի Դեմոկրատական Հանրապետություն |
| Մահացել է | սեպտեմբերի 7, 1997[1][2] (66 տարեկանում) |
| Մահվան վայր | Ռաբաթ, Մարոկկո |
| Քաղաքացիություն |  Բելգիա Կոնգոյի Դեմոկրատական ՀանրապետությունZaire |
| Կրոն | Հռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի |
| Մասնագիտություն | քաղաքական գործիչ, լրագրող և զինծառայող |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | President of the Democratic Republic of the Congo, Աֆրիակայի միության կազմակերպության նախագահ և President of Democratic Republic of the Congo |
| Քաղաքական կուսակցություն | Popular Movement of the Revolution |
| Պարգևներ և մրցանակներ |
Իզաբել Կաթոլիկի շքանշանի ասպետ «Պատվո լեգեոնի» կոմանդոր Grand Collar of the Order of Prince Henry Knight Grand Cross with Collar of the Order of Merit of the Italian Republic Order of Propitious Clouds և Order of the Golden Ark |
| Երեխաներ | Nzanga Mobutu և Kongulu Mobutu |
| Mobutu Sese Seko Վիքիպահեստում | |
Մբուտու Սեսե Սեկո Կուկու Նգբենդու Վա Զա Բանգա (ֆր.՝ Mobutu Sese Seko Kuku Ngbendu wa za Banga, հոկտեմբերի 14, 1930[1][2], Lisala, Équateur Province, Կոնգոյի Դեմոկրատական Հանրապետություն - սեպտեմբերի 7, 1997[1][2], Ռաբաթ, Մարոկկո))՝ Կոնգոյի Դեմոկրատական Հանրապետության քաղաքական գործիչ, Կոնգոյի նախագահ (1965—1997), 1971 թվականին նրա հրամանով պետությունը վերանվանվեց Զահիր: 1983 թվականին ստացել է մարշալի կոչում:
Մաբուտուն ծագում է բենգալա կոչվող ցեղից: 1956 թվականին Մաբուտուն անցավ աշխատանքի որպես սերժանտ և սկսեց վարել ակտիվ գործունեություն: 1959 թվականին Բելգիական կառավարությունը նրան աշխատանքի ուղարկեց Բրուսել: 1960 թվականի հուլիսի 30-ին երկիրը անկախություն ձեռք բերեց: Եվ այս իրադարձությունից անմիջապես հետո այնտեղ ծկսվեց քաղաքացիական պատերազմը: Նույն թվականի սեպտեմբերի 14-ին Մաբուտուն, ով արդեն ուներ գնդապեի աստիճան, գործի անցավ գլխավոր շտաբում՝ Ամերիկայի միացյալ նահանգների հովանավորության տակ:
1965 թվականին վերջնականապես իշխանության գալով Սեսե Սեկո Մաբուտուն մեծ ուշադրություն դարձրեց Կոնգոյի ազգային հագուստին, ազգային լեզվին և ազգային անուններին: Նա գործածության մեջ մտցրեց Աբակոստը, արը ազգային հագուստ էր տղամարդկանց համար: Այդ կերպով նա ուզում էր հրաժարվել եվրոպական հագուստից: Ինչպես նաև Մաբուտուն հայտարարեց, որ Կոնգոյի Դեմոկրատական Հանրապետության բնակիչները պետք է կրեն միայն ազգային անուններ:
|
||||||||||
