Սամուել Կոմսաձագ
| Սամուել Կոմսաձագ | |
| |
| Մասնագիտություն՝ | գերիշխան |
|---|---|
| Ազգություն | բուլղարացի |
| Ծննդյան օր | անհայտ |
| Վախճանի օր | հոկտեմբերի 6, 1014 |
| Վախճանի վայր | Prespa, Բուլղարական առաջին կայսրություն[1] |
| Գերեզման | Agios Ahillios Basilica |
| Թաղված | Agios Ahillios Basilica |
| Դինաստիա | Կոմսաձագեր |
| Քաղաքացիություն | Բուլղարական առաջին կայսրություն |
| Հայր | Նիկոլա կոմս[2] |
| Մայր | Հռիփսիմե[2] |
| Ամուսին | Ագաթա |
| Զավակներ | Միրոսլավա, Գաբրիել Ռադոմիր[2] և Katun of Bulgaria?[2] |
Սամուել Կոմսաձագ (անհայտ - հոկտեմբերի 6, 1014, Prespa, Բուլղարական առաջին կայսրություն[1]), հայ և օտար պատմիչների վկայությամբ հայազգի զորավար Բյուզանդիայում, Բուլղարիայի թագավոր (997 - հոկտեմբերի 6, 1014), Մանուել Կոմսաձագի և Դավիթ Կոմսաձագի եղբայրը, Կոմսաձագերի թագավորական տոհմի հիմնադիրը։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ստեփանոս Ասողիկը հայտնում է, որ Սամուել Կոմսաձագը Հայաստանի Դերջան գավառից էր։ Ծնվել է 958 թվականին։ Սկզբում նա եղբոր՝ Մանուելի հետ ծառայում էր բյուզանդական բանակում, հայկական մի զորամասում, Բարսեղ Բ Բուլղարասպան (976-1025) կայսրի հրամանով տեղափոխվում է Թրակիա՝ բուլղարների դեմ կռվելու համար։ Տեսնելով տեղացիների հանդեպ իրագործվող գազանությունները` նա եղբոր՝ Մանուելի հետ ապստամբելով կայսեր դեմ, անցնում է բուլղարների կողմը։ Ծառայելով բուլղարական բանակում՝ Սամուելը շահում է ազնվականության ու բնակչության վստահությունը եւ դառնում Բուլղարիայի թագավոր, դիմադրում Բարսեղ Բ-ին։
Այնուհետև արշավում է Թրակիա, Մակեդոնիա, Թեսալիա և հասնում մինչև Պելոպոնես։ Մի քանի պատերազմներից հետո, հույները վերջապես 996 թվականին կարողանում են հաղթել Սամուելին և գրավել Փիլիպպուպոլիսը։ 1014 թվականին Սամուելը պարտվում է և սրտի ցավից մահանում։
Ծագումը և ընտանիքը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մակեդոնիայի Բրեստա շրջանի Կերման գյուղում գտնվել է Սամուելի գերեզմանաքարը, որի վրա հունարեն արձանագրությունից երևում է, որ նրա հոր անունը Նիկողայոս է եղել, մոր անունը՝ Հռիփսիմե, իսկ եղբայրներինը՝ Մանուել և Դավիթ։ Սամուելի հայ լինելու մասին է վկայում նաև բուլղար պատմաբան, պրոֆեսոր Կ. Քացարովը[3]։ Բուլղարահայ պատմաբան Ներսես Գասապյանը գրում է, որ Սամուելի գրեթե ամբողջ սպայակույտն ու զինվորականները հայեր էին։
Հայտնի է նաև, որ արքան աղջկան ամուսնացրել է հայ իշխան Գրիգոր Տարոնեցու որդու՝ Աշոտի հետ և նրան տվել զինվորական բարձր պաշտոն։ Սամուելի թոռան՝ Պետրու Դիլյանոսի, Բյուզանդիայի դեմ գլխավորած ապստամբությունը՝ բուլղար ժողովրդի ազատագրական պայքարի փայլուն էջերից մեկն է։
Ժամանակագիրները Սամուելին անվանել են «անհաղթ եւ արդար տիրակալ», «հայրենիքի ու ժողովրդի անմնացորդ նվիրյալ»։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 http://www.promacedonia.org/vz1b/vz1b_6_3.html
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Lundy D. R. The Peerage
- ↑ Կ. Քացարով, Պատմական կապեր Պուլկարիո եւ Հայաստանի միջեւ, «Մասիս» տարեգիրք, 1934թ., էջ 243
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Հայոց անձնանունների բառարան», Հրաչյա Աճառյան, Հատոր 4, Ցուցակ 1, Էջ 384
- «Տիեզերական պատմութիւն Ստեփաննոս վարդապետի Տարօնեցւոյ», ծանոթագրությամբ Կարապետ Շահնազարյանցի, Փարիզ, 1859, Գիրք Գ, Իբ (Էջ 236-237) Archived 2018-02-23 at the Wayback Machine.
- «Օտար աղբյուրները Հայաստանի և հայերի մասին, 10։ Բյուզանդական աղբյուրներ, հ. Գ, Հովհաննես Սկիլիցես», թարգմանություն բնագրից, առաջաբան և ծանոթագրություններ Հրաչ Բարթիկյանի, ՀՍՍՀ ԳԱ հրատարակչություն, Երևան, 1979,
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||||||||||||
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 10, էջ 162)։ 
|