Սաադ Հարիրի
| Սաադ Հարիրի | |
| արաբ․՝ سعد الدين رفيق الحريري | |
_(Cropped).jpg) | |
| Կուսակցություն՝ | Ապագայի շարժում |
|---|---|
| Ծննդյան օր՝ | ապրիլի 18, 1970[1] (49 տարեկան) |
| Ծննդավայր՝ | Ալ-Ռիադ, Սաուդյան Արաբիա[2] |
| Հայր՝ | Ռաֆիկ Հարիրի |
| Պարգևներ՝ | Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետ |
Սաադ Հարիրի[3] (արաբերեն՝ سعد الدين رفيق الحريري) (18 Ապրիլ 1970, Ալ-Ռիադ, Սաուդյան Արաբիա), լիբանանցի[4] քաղաքական գործիչ ով 2016 թվականի դեկտեմբերից ի վեր Լիբանանի վարչապետն է: Նա նաև Լիբանանի վարչապետն է եղել 2009 թվականի նոյեմբերից մինչև 2011 թվականի հունիսը: Նա Լիբանանի նախկին վարչապետ Ռաֆիկ Հարիրիի երկրորդ զավակն է, ով սպանվել է 2005 թվականին։ Նա 2005 թվականից գլխավորում Ապագայի Շարժումը։ Հարիրին Մարտի 14 դաշինքի ամենաազդեցիկ մարդն է[5]: 3 տարի Լիբանանից դուրս ապրելով՝ 2014 թվականի օգոստոսի 8-ին[6][7][8] վերադառնում է Լիբանան և 2016 թվականի նոյեմբերի 3-ին հռչակվում է երկրի վարչապետ։ Հարիրին 2017 թվականի նոյեմբերի 4-ին Սաուդյան Արաբիայի հանրային ալիքով հանդես եկավ անակնկալ հրաժարականի հայտարարությամբ։ Այն հանդիսանում է Իրան-Սաուդյան Արաբիա սառը հակամարտության մասնիկ,[9] և կարող է ազդել Լիբանանի և Սաուդյան Արաբիայի հարաբերությունների վրա։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Encyclopædia Britannica
- ↑ 2,0 2,1 Սաուդյան Արաբիա — 1727.
- ↑ «سعد الدين الحريري… رئيس شركة سعودي اوجيه المحدودة»։ Armsal.com (Arabic)։ Վերցված է 4 November 2017
- ↑ «Lebanese Prime Minister Saad Hariri accepts exile in France as Saudi Arabia no longer feels like a home away from home»։ The independent։ Վերցված է 17 November 2017
- ↑ «Lebanon and Syria: Peering into the abyss»։ The Economist։ 27 October 2012։ Վերցված է 5 January 2013
- ↑ «Hariri Back in Lebanon for First Time in 3 Years His nephew's name is Sultan Al Shaikh»։ Lebanon News.Net։ Վերցված է 8 August 2014
- ↑ «News article»։ Al Hadath (Al Arabiya)։ 8 August 2014
- ↑ News presenter (8 August 2014)։ Prime Time News - 08/08/2014 (Video)։ MTVLebanonNews via YouTube։ Վերցված է 25 February 2016
- ↑ Lebanon's Hariri visits UAE as home crisis escalates, Reuters, "[Saad Hariri's] resignation has thrust Lebanon back into the frontline of the regional rivalry that pits a mostly Sunni bloc led by Saudi Arabia and allied Gulf monarchies against Shi‘ite Iran and its allies."
| ||||||||||
