Սաադ Հարիրի [7] ապրիլի 18 , 1970 (1970-04-18 ) [2] [3] [4] Ալ-Ռիադ Սաուդյան Արաբիա [5] լիբանանցի քաղաքական գործիչ, որը 2016 թվականի դեկտեմբերից ի վեր Լիբանանի վարչապետն է[8] 2009 թվականի նոյեմբերից մինչև 2011 թվականի հունիսը: Նա Լիբանանի նախկին վարչապետ Ռաֆիկ Հարիրիի երկրորդ զավակն է, ով սպանվել է 2005 թվականին։ Նա 2005 թվականից գլխավորում Ապագայի Շարժումը ։ Հարիրին Մարտի 14 դաշինքի ամենաազդեցիկ մարդն է[9] Լիբանանից դուրս ապրելով՝ 2014 թվականի օգոստոսի 8 -ին[10] [11] [12] Լիբանան և 2016 թվականի նոյեմբերի 3 -ին հռչակվում է երկրի վարչապետ։ Հարիրին 2017 թվականի նոյեմբերի 4 -ին Սաուդյան Արաբիայի հանրային ալիքով հանդես եկավ անակնկալ հրաժարականի հայտարարությամբ։ Այն հանդիսանում է Իրան-Սաուդյան Արաբիա սառը հակամարտության մասնիկ,[13]
↑ 1,0 1,1 الحريري التقى لافروف: “حزب الله” معطل أساسي لمبادرات إنهاء الشغور — Lebanese Forces , 2016. ↑ 2,0 2,1 Encyclopædia Britannica ↑ 3,0 3,1 Munzinger Archiv (գերմ.) — 1913. ↑ 4,0 4,1 Энциклопедия Брокгауз (գերմ.) ↑ 5,0 5,1 5,2 Саудовская Аравия — 1727. ↑ الجزيرة.نت: سعد الحريري ↑ «سعد الدين الحريري… رئيس شركة سعودي اوجيه المحدودة» ։ Armsal.com (Arabic)։ Վերցված է նոյեմբերի 4, 2017 ↑ «Lebanese Prime Minister Saad Hariri accepts exile in France as Saudi Arabia no longer feels like a home away from home» ։ The independent ։ Վերցված է նոյեմբերի 17, 2017 ↑ «Lebanon and Syria: Peering into the abyss» ։ The Economist ։ հոկտեմբերի 27, 2012։ Վերցված է հունվարի 5, 2013 ↑ «Hariri Back in Lebanon for First Time in 3 Years His nephew's name is Sultan Al Shaikh» ։ Lebanon News.Net ։ Վերցված է օգոստոսի 8, 2014 ↑ «News article» ։ Al Hadath (Al Arabiya)։ օգոստոսի 8, 2014 ↑ News presenter (օգոստոսի 8, 2014)։ Prime Time News - 08/08/2014 YouTube ։ Վերցված է փետրվարի 25, 2016 ↑ Lebanon's Hariri visits UAE as home crisis escalates , Reuters , "[Saad Hariri's] resignation has thrust Lebanon back into the frontline of the regional rivalry that pits a mostly Sunni bloc led by Saudi Arabia and allied Gulf monarchies against Shi‘ite Iran and its allies."
Ֆոտո, վիդեո և աուդիո Բառարաններ և հանրագիտարաններ
_(Cropped).jpg)
Լիբանան, 
Սաուդյան Արաբիա[6] և 
Ֆրանսիա
