Ռոբերտ Ռիտեր
Ռոբերտ Ռիտեր գերմ.՝ Robert Ritter | |
---|---|
![]() | |
Ծնվել է | մայիսի 14, 1901[1] Աախեն, Ախեն, Aachen Government Region |
Մահացել է | ապրիլի 15, 1951[1] (49 տարեկան) Օբերուրզել, Վերին Տաունուս, Դարմշտադտի վարչական շրջան, Հեսսեն, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն |
Քաղաքացիություն | ![]() |
Մասնագիտություն | հոգեբան և հոգեբույժ |
Հաստատություն(ներ) | Ռասայական հիգիենայի հետազոտությունների կենտրոն |
Ալմա մատեր | Լյուդվիգ Մաքսիմիլիանի Մյունխենի համալսարան և Հայդելբերգի համալսարան |
Տիրապետում է լեզուներին | գերմաներեն[2] |
![]() |
Ռոբերտ Ռիտեր (գերմ.՝ Robert Ritter, մայիսի 14, 1901[1], Աախեն, Ախեն, Aachen Government Region - ապրիլի 15, 1951[1], Օբերուրզել, Վերին Տաունուս, Դարմշտադտի վարչական շրջան, Հեսսեն, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն), գերմանացի հոգեբան։ Գնչուների՝ որպես «ոչ լիարժեք ազգի» պլանաչափ հետապնդումների անհրաժեշտությունը հիմնավորող աշխատությունների հեղինակ։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Առաջին համաշխարհային պատերազմի ավարտից հետո միացել է Ֆրայկորի անդամներին Վերին Սիլեզիայում[3]։
1927 թվականին Մյունխենի համալսարանում պաշտպանել է ատենախոսություն մանկավարժական հոգեբանությունից։ Նա շարունակել է իր հետազոտությունները մանկական հոգեբանության բնագավառում, 1930 թվականին ստացել է բժշկության դոկտորի աստիճան Հայդելբերգի համալսարանում։
1936 թվականին Ռիտերը նշանակվել է Կայսերական առողջապահության վարչության եվգենիկայի ու ազգաբնակության բնագավառում կենսաբանական հետազոտությունների նորաստեղծ կենտրոնի ղեկավար, որը նա ղեկավարում է մինչև 1943 թվականի վերջը։ Մոտ 1941 թվականին գնչուական հարցի վերաբերյալ նրա ուսումնասիրությունը հանգեցրել է գնչուների դեմ գործնական միոցների կիրառման։ Ռիտերը նաև ղեկավարում էր Գեստապոյին կից Քրեական կենսաբանության նորաստեղծ ինստիտուտը։
Թեև Պատերազմի ավարտին Ռիտերի գործը հանձնվել է դատարան, սակայն այն փակվել է։ Հետագայում Ռիտերը ինքնասպանություն է գործել։ Նրա նախկին աշխատակիցները (մասնավորապես, Էվա Յուստինին, որը նույնպես ջանքեր էր գործադրում գնչուների ցեղասպանությունը գիտականորեն հիմնավորելու համար) շարունակել են իրենց գիտական կարիերան։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ Identifiants et Référentiels (ֆր.) — ABES, 2011.
- ↑ Ernst Klee: Das Personenlexikon zum Dritten Reich. Wer war was vor und nach 1945. Fischer Taschenbuch Verlag, Zweite aktualisierte Auflage, Frankfurt am Main 2005, ISBN 978-3-596-16048-8, S. 499.
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Andrew Rocco Merlino d’Arcangelis: Die Verfolgung der sozio-linguistischen Gruppe, der Jenischen (auch als deutsche Landfahrer bekannt) im NS-Staat 1934 bis 1944 (PDF; 10,3 MB) Dissertation Uni Hamburg 2004, Verlag Dr. Kovac, 2006, ISBN 978-3-8300-2015-8 Ulrich F. Opfermann: Rezension als Weblink
- Joachim S. Hohmann: Robert Ritter und die Erben der Kriminalbiologie: «Zigeunerforschung» im Nationalsozialismus und in Westdeutschland im Zeichen des Rassismus. (Studien zur Tsiganologie und Folkloristik, Bd. 4), Peter Lang, Frankfurt a. M. 1991, ISBN 3-631-43984-9
- Joachim S. Hohmann: «Persilscheine» für den Schreibtischtäter. Das Beispiel des NS-Kriminalbiologen Dr. Dr. Robert Ritter. in: Zs. Historical Social Research, Bd. 19, 1994, Nr. 4, S. 42-59 Արխիվացված 2013-09-29 Wayback Machine (PDF; 2,4 MB)
- Tobias Joachim Schmidt-Degenhard: Robert Ritter 1901—1951. Zu Leben und Werk des NS-«Zigeunerforschers». Diss. med., Univ. Tübingen 2008 (PDF; 1,6 MB)
- Tobias Joachim Schmidt-Degenhard, «Kleinkarierter Größenwahn» — zur ,ärztlichen Karriere‘ des Dr. Dr. Robert Ritter (1901—1951). in Urban Wiesing/Klaus-Rainer Brintzinger/Bernd Grün/Horst Junginger/Susanne Michl (Hrsg.): Die Universität Tübingen im Nationalsozialismus (Contubernium — Tübinger Beiträge zur Universitäts- und Wissenschaftsgeschichte Bd. 73), Franz Steiner Verlag, Stuttgart 2010, ISBN 978-3-515-09706-2.
- Tobias Schmidt-Degenhardt, Vermessen und Vernichten. Der NS-«Zigeunerforscher» Robert Ritter (Contubernium — Tübinger Beiträge zur Universitäts- und Wissenschaftsgeschichte, Bd. 76), Verlag Steiner, Stuttgart 2012.
- Michael Zimmermann: «Mit Weigerungen würde also nichts erreicht.» R. Ritter und die Rassenhygienische Forschungsstelle im Reichgesundheitsamt. in: Gerhard Hirschfeld/Tobias Jersak (Hrsg.), Karrieren im Nationalsozialismus: Funktionseliten zwischen Mitwirkung und Distanz. Campus, Frankfurt 2004, S. 291—318, ISBN 3-593-37156-1
- Hubert Walter (1990): Die Rassenhygienische Fachgesellschaft (1931—1945) im Naturwissenschaftlichen Verein zu Bremen. In: Abhandlungen des Naturwissenschaftlichen Vereins Bremen Band=41 Nummer=2
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]![]() | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռոբերտ Ռիտեր» հոդվածին։ |
|
- Մայիսի 14 ծնունդներ
- 1901 ծնունդներ
- Ապրիլի 15 մահեր
- 1951 մահեր
- Մյունխենի համալսարանի շրջանավարտներ
- Հայդելբերգի համալսարանի շրջանավարտներ
- Գիտնականներ այբբենական կարգով
- Անձինք այբբենական կարգով
- Գերմանացի հոգեբաններ
- Գնչուների ցեղասպանություն
- Ինքնասպաններ
- Գիտական ռասիզմ
- Հոգեբույժներ
- Գերմանացի հոգեբույժներ
- Գերմանացի բժիշկներ
- 20-րդ դարի հոգեբաններ