Ռաֆայել Հարությունյան (ֆիզիկոս)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ռաֆայել Հարությունյան
Ծնվել էօգոստոսի 2, 1930(1930-08-02)
Երևան, ԽՍՀՄ
Մահացել էդեկտեմբերի 9, 2019(2019-12-09) (89 տարեկան)
Մոսկվա, Ռուսաստան
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
Մասնագիտությունուսուցիչ
Հաստատություն(ներ)Մոսկվայի պետական համալսարան, TRINITY? և Մոսկվայի Ֆիզիկատեխնիկական Ինստիտուտ
Գործունեության ոլորտnuclear safety and security?
Ալմա մատերՄՊՀ ֆիզիկայի ֆակուլտետ
Կոչումպրոֆեսոր
Գիտական աստիճանֆիզիկամաթեմատիկական գիտությունների դոկտոր
Տիրապետում է լեզուներինռուսերեն
Պարգևներ

Ռաֆայել Վառնազի Հարությունյան (օգոստոսի 2, 1930(1930-08-02), Երևան, ԽՍՀՄ - դեկտեմբերի 9, 2019(2019-12-09), Մոսկվա, Ռուսաստան), սովետական և ռուս գիտնական միջուկային տեխնոլոգիաների անվտանգության ոլորտում, ֆիզիկամաթեմատիկական գիտությունների դոկտոր (1997), պրոֆեսոր (2006)։ Գիտության և տեխնիկայի բնագավառում Ռուսաստանի Դաշնության կառավարության մրցանակի դափնեկիր (2014) և գիտության և տեխնիկայի բնագավառում Լենինյան կոմերիտմիության մրցանակի դափնեկիր (1985)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1954 թվականի օգոստոսի 13-ին Վրացական ԽՍՀ Ախալքալաք գյուղում։

1971 թվականին ընդունվել է Երևանի Պետական Համալսարանի ֆիզիկայի ֆակուլտետ, 1974 թվականին Երևանի պետական համալսարան կատարած այցի ընթացքում ՄՊՀ ռեկտոր ակադեմիկոս Ռ. Վ. Խոխլովը ուշադրություն է հրավիրել Ռ. Վ. Հարությունյանի վրա և առաջարկել նրան տեղափոխվել ՄՊՀ Ֆիզիկայի ֆակուլտետ[1]։

Քանի որ 1978 թվականի ավարտելուց հետո ֆիզիկայի ֆակուլտետը Մոսկվայի պետական համալսարանի մնացել է համալսարանում որպես ստաժոր-հետազոտող։ 1981-1989 թվականներին աշխատել է ՀԱԷԿ-ի երրորդության մասնաճյուղում որպես կրտսեր գիտաշխատող, գիտաշխատող և ավագ գիտաշխատող։ Ի. Վ. Կուրչատովա[1]։

1982 թվականին պաշտպանել է թեկնածուական ատենախոսություն։ 1997 թվականին պաշտպանել է դոկտորական ատենախոսություն։ 2006 թվականից ԵՊՀ դասախոս[2]։

Գիտական հետաքրքրություններ՝

  • նյութի հետ ճառագայթման փոխազդեցության տեսություն, ճառագայթման կոլեկտիվ էֆեկտներ, գամմա լազեր,
  • նյութերի վրա հզոր ճառագայթման ազդեցության մոդելներ,
  • ատոմակայաններում ծանր վթարների ֆիզիկական մոդելներ,
  • ռադիացիոն վթարների ռադիոլոգիական հետևանքների կանխատեսման համակարգչային համակարգերի մշակում և բնակչության պաշտպանության վերաբերյալ առաջարկությունների մշակում,
  • ճառագայթային և բնապահպանական ռիսկեր։

1989 թվականից աշխատել է RAS IBRAE-ում ՝ բաժնի վարիչ, 1992 թվականից 1994 թվականներին՝ ճառագայթային անվտանգության և ճառագայթային ռիսկի բաժանմունքի տնօրեն, 1994  թվականից 1997 թվականներին՝ RAS IBRAE-ի գիտական աշխատանքի և հեռանկարային զարգացման համակարգման գծով փոխտնօրեն։ 1997 թվականից ի վեր՝ IBRAE RAS-ի տեխնիկական ճգնաժամային կենտրոնի ղեկավար (2013 թվականից՝ գիտական և տեխնիկական աջակցության կենտրոն), հսկայական ներդրում է ունեցել IBRAE RAS-ի ձևավորման գործում[2], դրա հիմնական թեման ԱԷԿ-ում ռադիոակտիվ վթարների հետևանքների կանխարգելումն ու հաղթահարումն է։ 1986 թվականին, որպես խմբի մաս, Լ. Ա. Բոլշովան ակտիվորեն մասնակցեց Չեռնոբիլի ատոմակայանում տեղի ունեցած վթարի հետևանքների վերացմանը, որի համար 1997 թվականին պարգևատրվել է Արիության շքանշանով[1]։

Հիմնական գործունեությունից բացի Ռ.Վ. Հարությունյանը եղել է Ատոմային էներգիայի դաշնային գործակալության №10 (Էկոլոգիական, միջուկային և ճառագայթային անվտանգություն) սեկցիայի Գիտատեխնիկական խորհրդի անդամ, Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիայի ԻԲՐԷ-ի դիսերտացիոն և գիտական խորհրդի անդամ։ Եղել է «Ռոսատոմի» Հանրային խորհրդի և Ռուսաստանի Դաշնության կառավարությանն առընթեր Փորձագիտական խորհրդի անդամ։ Եղել է Մոսկվայի ֆիզիկատեխնիկական ինստիտուտի ժամանակակից էներգետիկ տեխնոլոգիաների անվտանգ զարգացման խնդիրների ամբիոնի պրոֆեսոր[2]։

Մահացել է 2019 թվականի դեկտեմբերի 9-ին Մոսկվայում[1][3]՝ երկարատև հիվանդությունից հետո։ Թաղված է Խովանսկի գերեզմանատանը։

Մատենագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

[4]

Շքանշաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Արիության շքանշան (1997)
  • Պատվո շքանշան (2016)

Մեդալներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Մեդալ «Ի հիշատակ Մոսկվայի 850-ամյակի» (1997)

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Գիտության և տեխնիկայի բնագավառում Ռուսաստանի Դաշնության կառավարության մրցանակ (2014՝ «Ռուսաստանի Դաշնության բնակչության և տարածքների ճառագայթային անվտանգության ապահովման մեթոդների և տեխնոլոգիաների մշակման և ներդրման համար»)
  • Լենինյան կոմերիտմիության մրցանակ գիտության և տեխնիկայի բնագավառում (1985՝ «աշխատանքի համար «Միկրոմետալուրգիական պրոցեսները մետաղների և համաձուլվածքների մակերևույթի վրա լազերային ճառագայթման իմպուլսային և իմպուլսային պարբերական ազդեցության ժամանակ»»)

Գերատեսչական պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ռուսաստանի արտակարգ իրավիճակների նախարարության Պատվո նշան (2006)

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 «9 декабря 2019 года скончался член Общественного совета Госкорпорации "Росатом" Рафаэль Варназович Арутюнян». Общественный Совет Госкорпорации «Росатом». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 9-ին.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Арутюнян Рафаэль Варназович». Институт безопасного развития атомной энергетики РАН. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ փետրվարի 10-ին. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 9-ին.
  3. «Умер ученый Рафаэль Арутюнян». ՌԻԱ Նովոստի. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ փետրվարի 15-ին. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 9-ին.
  4. «Арутюнян Рафаэль Варназович». Институт безопасного развития атомной энергетики РАН. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ փետրվարի 10-ին. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 9-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]