Պյոտր Շուվալով

Պյոտր Շուվալով
Կրթություն՝	Պաժերի կորպուս
Մասնագիտություն՝	դիվանագետ, սպա և քաղաքական գործիչ
Ծննդյան օր	հուլիսի 15 (27), 1827
Ծննդավայր	Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն
Վախճանի օր	մարտի 10 (22), 1889 (61 տարեկանում)
Վախճանի վայր	Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն
Դինաստիա	Shuvalov?
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն
Հայր	Q23925203?
Մայր	Tekla Ignat'evna Valentinovich?
Զավակներ	Q4527262?
Պարգևներ	Սուրբ Աննայի Առաջին Փառքի շքանշան, Սպիտակ արծվի շքանշան, Սուրբ Ստանիսլավի 1-ին աստիճանի շքանշան, Սուրբ Վլադիմիրի 2-րդ աստիճանի շքանշան, Սուրբ Վլադիմիրի 1-ին աստիճանի շքանշան, Սուրբ Ալեքսանդր Նևսկու շքանշան, Արիության ոսկե թուր, Սուրբ Վլադիմիրի 4-րդ աստիճանի շքանշան, Թագավորական Գվելֆյան շքանշան, Լյուդվիգի շքանշան, Սուրբ Միքայելի ծառայությունների շքանշան, Պատվո լեգեոնի շքանշանի մեծ սրահ, Թագի շքանշան, Ֆրիդրիխի շքանշան, Order of Philip the Magnanimous?, Քաղաքացիական ծառայությունների Բավարական թագի պարգև, Սպիտակ բազեյի շքանշան, Թագի շքանշան, Մեծ խաչի Ավստրիայի շքանշանի ասպետ, Օսմանիե շքանշան, Կարմիր արծվի շքանշանի Մեծ խաչ, Սուրբ Ստեփանի հունգարական թագավորական շքանշանի Մեծ խաչ, Լեոպոլդի շքանշանի Մեծ խաչ, Սատապե թագի շքանշան, Նասսաուի «Ոսկե առյուծ» շքանշան, Փրկչի շքանշանի Մեծ խաչ և Սուրբ Վլադիմիրի 2-րդ աստիճանի շքանշան թրերով

Կոմս Պյոտր Անդրեյի Շուվալով (ռուս.՝ Пётр Андреевич Шувалов, 1827-1889), ռուս պետական գործիչ ու դիվանագետական կոմս։ 1895 թ.-ից՝ գինվորական ծառայության մեջ։ 1866-1874-ին՝ ժանդարմերիայի շեֆ և կայսեր անձնական գրասենյակի III բաժանմունքի գլխավոր պետ։ 1877-1878 թ.-ի ռուս-թուրքական պատերազմից հետո բանակցություններ է վարել Մեծ Բրիտանիայի պրեմիեր մինիստր Դիգրայելիի և Գերմանիայի կանցլեր Բիսմարկի հետ 1878 թ.-ի Սան Ստեֆանոյի պայմանագրի պայմանների և Բեռլինում համաեվրոպական կոնգրես հրավիրելու վերաբերյալ։ 1878 թ.-ի մայիսի 30-ին Լոնդոնում ստորագրել է անգլո-ռուսական համաձայնագիրը, որը փոփոխում էր Սան Ստեֆանոյի պայմանագրի պայմանները ի վնաս հայերի և բուլղարների։ Որպես երկրորդ լիազոր ներկայացուցիչ Շուվալովը մասնակցել է 1878 թ.-ի Բեռլինի կոնգրեսին, որի ժամանակ հավաստել է Ռուսաստանի հրաժարումը Բայազետից ու Ալաշկերտի դաշտից։ 12-րդ նիստում մտահոգություն է հայտնել, որ ռուսական զորքերի դուրսբերումը Արևմտյան Հայաստանից մինչև այնտեղ բարենորոգումների անցկացումը կարող է ծանր հետևանքներ ունենալ հայերի համար։ Նրա անվճռական դիրքորոշումը կոնգրեսում նպաստել է Սան Ստեֆանոյի պայմանագրի 16-րդ հոդվածը Բեռլինի դաշնագրի 61-րդ հոդվածով փոխարինելուն։ Ռուս պատմաբան Ս. Ժիգարյովը գրել է, որ Շուվալովին Բեռլին ուղարկելը և նրա մասնակցությունը «Արևելյան հարցի լուծմանը» Դիզրայելիի և Բիսմարկի նման դիվանագետների հետ ախոյանության պայմաններում ռուսական դիվանագիտության խոշոր, լուրջ սխալն էր։

Գրականություն

• Жигарев С., Русская политика в Восточном вопросе. М., 1896;
• Анучин Д., Берлинский конгресс 1878 года, СПБ, 1912.

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբանական տարբերակը վերցված է «Հայկական հարց» հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։