Չերկասկայայի-Բասկակովի քաղաքային դաստակերտ
 | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | մեծ առանձնատուն, կալվածք և ճարտարապետական հուշարձան |
| Երկիր |  Ռուսաստան |
| Տեղագրություն | Պրեսնենսկի շրջան |
| Առաջին հիշատակում | 19-րդ դար |
| Հիմնադրված է | 1817 |
| Ժառանգության կարգավիճակ | Ռուսաստանի դաշնային մշակութային ժառանգության օբյեկտ[1] |
 | |
 | |
Չերկասկայայի-Բասկակովի քաղաքային դաստակերտ (ռուս.՝ Городская усадьба Черкасской — Баскакова), ճարտարապետության հուշարձան Մոսկվայում։ Հասցեն՝ Բոլշայա Նիկիտսկայա փողոց, տուն 44, շինություն 2։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Շենքը կառուցվել է XIX դարի առաջին կեսին։ Դաստակերտի արտաքին տեսքը պահպանվել է մինչև մեր օրերը գրեթե անփոփոխ վիճակում[2]։
Շենքի առաջին հայտնի սեփականատերերը XIX դարի կեսերին, ըստ պահպանված տեղեկությունների, եղել են Ռիմսկի-Կորսակով հայտնի ազգանվան կրողները[2]։
1874 թվականին դաստակերտի սեփականատեր է դարձել Սոֆյա Պետրովնա Նարիշկինան՝ պետական խորհրդական և սենեկապետ Կոնստանտին Պավլովիչ Նարիշկինի կինը։ Այս ամուսնությունն առաջացրել է բուռն արձագանք աշխարհիկ հասարակության մեջ[2]։
Սկսած 1896 թվականից ճարտարապետական շինությունը պատկանել է Պլոտիցիններին, որոնց օրոք, ամենայն հավանականությամբ, առանձնատան ձախ կողմում կառուցվել է շքամուտք[2]։
1901 թվականին դաստակերտն անցել է Մոսկվայի պատվավոր քաղաքացի Ա. Ն. Մամանտովի այրուն՝ Տատյանա Ալեքսեևնա Մամոնտովային[2]։
Դաստակերտի հաջորդ սեփականատերն է դարձել Վասիլի Ստեպանովիչ Բասկակովը։ Նրա կողմից դաստակերտը ձեռք բերելու ստույգ տարեթիվը մեզ չի հասել[2]։
1917 թվականին շինության բնակարաններից մեկը վարձակալել է ռուս հեղափոխական անարխիստ և գիտնական, աշխարհագրագետ, գեոմորֆոլոգ, պատմաբան, հրապարակախոս Պյոտր Ալեքսեևիչ Կրոպոտկինը[2]։
Ներկայումս դաստակերտի շենքը մշակութային ժառանգության դաշնային նշանակության օբյեկտ է (գրանցման համար՝ 771510305770016)[3]։