Չայնա Մաչադո
| Չայնա Մաչադո | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | դեկտեմբերի 25, 1929[1] |
| Ծննդավայր | Շանհայ, Չինաստանի Հանրապետություն |
| Մահացել է | դեկտեմբերի 18, 2016 (86 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Stony Brook, Brookhaven, Սաֆոլկ շրջան, Նյու Յորք, ԱՄՆ |
| Քաղաքացիություն |  ԱՄՆ |
| Մասնագիտություն | նորաձևության խմբագիր և մոդել |
Նոելի Դասուզա Մաչադո (հայտնի որպես Չայնա Մաչադո, անգլ.՝ China Machado, դեկտեմբերի 25, 1929[1], Շանհայ, Չինաստանի Հանրապետություն - դեկտեմբերի 18, 2016, Stony Brook, Brookhaven, Սաֆոլկ շրջան, Նյու Յորք, ԱՄՆ), չինական ծագմամբ ամերիկացի ֆոտոմոդել, խմբագիր և հեռուստատեսային պրոդյուսեր։ Նա առաջին գույնի մոդելն էր, ով հայտնվել է ամերիկյան խոշոր նորաձևության ամսագրում՝ Harper's Bazaar-ի 1959 թվականի փետրվարյան համարում[2]։
Վաղ շրջան և կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Նոելի դա Սոուզա Մաչադոն ծնվել է Չինաստանի Շանհայ քաղաքում։ Հայրը պորտուգալացի էր՝ Մակաո քաղաքից, իսկ մայրը՝ չինացի[3]։ Նրա մայրական տատը ծագումով Գոայից էր։ Նրա ծնողները հանդիպել են Հոնկոնգում[4]։ Նա իր կյանքի վաղ փուլն անցկացրեց՝ սովորելով պատրաստել, կարել, հյուսել[5]։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո նրա ընտանիքը մեկնել է Արգենտինա, Պերու և Իսպանիա։ 19 տարեկանում նա ծանոթացել է իսպանացի ցլամարտիկ Լուիս Միգել Դոմինգինի հետ։ Երբ նրանք սկսեցին այլևս չշփվել, Մաչադոն տեղափոխվել է Փարիզ և աշխատանք գտել որպես մոդել Hubert de Givenchy-ի մոտ[2]։
Մաչադոյի խոսքով՝ իրեն առաջարկել են մոդել լինել Բալենսիագայի համար, բայց նա քաղաքում չէր, և փոխարենը նա նկարահանվել է Ժիվանշիի համար։
Նրանք կարծում էին, որ ես փոխարինում եմ մոդել աղջկան, ով հիվանդ էր, ուստի ինձ հագցրին հագուստ և ուղղորդեցին այն սենյակ, որտեղ նրանք ցուցադրում էին հավաքածուն։ Ես գրեթե ոչինչ չգիտեի մոդելի նման քայլելու մասին, այնպես որ ես պարզապես կրկնօրինակում էի դիմացի աղջկան։ Ցուցադրության վերջում ինձ մոտեցավ հիասքանչ Ժիվանշին և ասաց. «Կցանկանայի՞ք լինել կաբինում»։ Այդպես էին նրանք անվանում մոդելների խումբը, ովքեր աշխատում էին մոդելային տան համար։ Ահա թե ինչպես ամեն ինչ սկսվեց»[5]։
Հետագայում նա աշխատել է Օլեգ Կասինիի և Բալենսիագայի մոտ[5]։ Նա երեք տարի աշխատել է Givenchy-ում և այդ ընթացքում դարձել է Եվրոպայում ամենաբարձր վարձատրվող թռիչքուղու մոդելը՝ օրական վաստակելով 1000 դոլար[4]։
1957 թվականին նա ամուսնացել է դերասան Մարտին Լասալի՝ դիվանագետի որդու և Սորբոնի քաղաքագիտության ֆակուլտետի ուսանողի հետ, ում հանդիպել է Փարիզում։ Այնուամենայնիվ, մեկ տարի շարունակ միասին էին, սակայն նա թողեց զուգընկերոջը օսկարակիր դերասան Ուիլյամ Հոլդենի համար և վերադարձավ Լասալ՝ ամուսնանալու նրա հետ։ Ի վերջո, զույգը բնակություն հաստատել է Նյու Յորքում, որտեղ Մաչադոն հանդիպել է Դիանա Վրիլանդին, իսկ Վրիլանդի միջոցով՝ Ռիչարդ Ավեդոնին, ում հետ նա շատ սերտ բարեկամություն է հաստատել և ում անվանել է իր կյանքի մեծ դաստիարակ: Մաչադոն և Լասալն ունեցել են երկու դուստր՝ Բլանշը և Էմմանուելը։ Նրանք ամուսնալուծվել են 1965 թվականին այն բանից հետո, երբ Մաչադոն սիրավեպ է սկսել ամուսնու ընկերոջ հետ[2]։ Ավեդոնը հայտարարել է, որ նա հավանաբար աշխարհի ամենագեղեցիկ կինն է։ Նրա լուսանկարներն օգտագործվել են Harper's Bazaar-ի 1959 թվականի փետրվարյան համարում[4]։
1958 թվականն էր, և հրատարակիչներն ասում էին. Մենք չենք կարող այս աղջկա նկարները հրատարակել ամսագրում։ Հարավում բոլորը կհրաժարվեն մեզ հետ համագործակցությունից[5]։ Բայց նրա նկարները հրապարակվեցին 1959-ի փետրվարին, քանի որ Դիկը սպառնաց հակառակ դեպքում խզել իր պայմանագիրը (և ես այդ մասին իմացա միայն 20 տարի անց)։
Մաչադոն երեք տարի աշխատել է բացառապես Ավեդոնի մոտ, նախքան նրա դառնալը Harper's Bazaar-ի նորաձևության ավագ խմբագիր, որտեղ նա, ի վերջո, դարձել նորաձևության տնօրեն[4] և ձեռնամուխ եղել հրատարակչության, նորաձևության և հեռուստատեսության այլ նախաձեռնությունների։ 1989 թվականին նա ընդգրկվել է International Best Dressed List-ում[6]։
1991 թվականին նա բացել է պատկերասրահ Ուոթերմիլում (Նյու Յորք), երբ լքել է նորաձևության արդյունաբերությունը։ Պատկերասրահում ցուցադրված Հիրոյի, Ավեդոնի, Լիլիան Բասմանի, Մերի Էլեն Մարկի և Բարբարա Բորդնիկի աշխատանքները։ Պատկերասրահը փակվել է 1998 թվականին, երբ Մաչադոց անցել է թոշակի։ Նա 82 տարեկան հասակում կրկին հայտնվել է մոդելավորման և հանրային ուշադրության կենտրոնում՝ W ամսագրի մի հոդվածով[2], որին հաջորդել են հարցազրույցներ իսպանական և գերմանական Vogue, The Sunday Telegraph և New York հրատարակություններում։ Նա նաև նկարահանվել է Քոուլ Հաննի գովազդային արշավում[3]։
Անձնական կյանք և մահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Առաջին ամուսնությունից նա ունեցել է երկու դուստր[2]։ Նրա երկրորդ ամուսնությունը նախկին գործարար և կահույք արտահանող Ռիկարդո Ռոզայի հետ էր։ Նրանք միասին են եղել 1970-ականների վերջից և ամուսնացել են 2003 կամ 2004 թվականներին[7]։ 1960 թվականից մինչև իր մահը Մաչադոն ապրել է Նյու Յորքում։ Նա և իր երկրորդ ամուսինը ապրել են Լոնգ Այլենդի սագ Հարբոր քաղաքում[4]։
Մաչադոն մահացել է 2016 թվականի դեկտեմբերի 18-ին 86 տարեկան հասակում սրտի կանգի պատճառով Սթոնի Բրուքի համալսարանական հիվանդանոցում[8]։ Նա երկու դուստր է ունեցել իր երկրորդ ամուսնուց[2]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 https://historygreatest.com/china-machado-chinese-fashion-model-dead
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Foley, Bridget (2010 թ․ մարտ). «China Machado: Legendary model and Avedon muse China Machado has still got it». W Magazine. Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ մարտի 8-ին. Վերցված է 2014 թ․ հունվարի 2-ին.
- ↑ 3,0 3,1 Friedman, Vanessa (2016 թ․ դեկտեմբերի 19). «China Machado, Breakthrough Model Until the End, Dies at 86 (Published 2016)». The New York Times (ամերիկյան անգլերեն). ISSN 0362-4331. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 20-ին.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Yuan, Jada (2011 թ․ օգոստոսի 14). «I Didn't Think of Myself As Good-Looking at All». New York Magazine. Վերցված է 2014 թ․ հունվարի 2-ին.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Weiss, Emily. «China Machado, Model». Into the Gloss. Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 10-ին.
- ↑ «The International Best-Dressed List Hall of Fame: Women». Vanities. Vanity Fair. 2009 թ․ օգոստոսի 3. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 20-ին.
- ↑ Silver, Dena (2014 թ․ մայիսի 28). «Fine China Machado». Front Row Daily. Վերցված է 2022 թ․ հունվարի 30-ին.
- ↑ Roberts, Kayleigh (2016 թ․ դեկտեմբերի 15). «Model China Machado Has Passed Away». Harpersbazaar.com. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 19-ին.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Cowles, Charlotte (2013 թ․ օգոստոսի 29). «China Machado: Avedon's Muse Talks Modeling at 83». New York Magazine. Վերցված է 2014 թ․ հունվարի 2-ին.
- Mackay, Mairi (2011 թ․ հոկտեմբերի 24). «China Machado: The woman signed as a model at 81». CNN. Վերցված է 2014 թ․ հունվարի 2-ին.
- Mulkerrins, Jane (2013 թ․ մարտի 5). «China Machado on her fabulous life». Daily Telegraph. Վերցված է 2014 թ․ հունվարի 2-ին.