Հովհաննես Շավարշը ծնվել է 1908 թվականին Ալեքսանդրապոլում։ Մասնագիտական կրթությունը ստացել է Լենինականի նկարչական ստուդիայում։ 1925-1928 թթ. սովորել է Երևանի գեղարվեստա-արդյունաբերական ուսումնարանում։ 1925 թվականից հանդես է եկել հանրապետական մամուլում և այլ հրատարակություններում, սկզբում՝ որպես զարդանկարիչ և ծաղրանկարիչ, ապա՝ նաև որպես պատկերազարդող։ Աշխատել է գրքի նկարազարդման, հաստոցային գրաֆիկայի, երգիծական պլակատի բնագավառներում։ Լավագույն աշխատանքներից են Ա. Լիսիցյանի «Աբու Հասանի մաշիկները» (1950), Հակոբ Պարոնյանի «Մեծապատիվ մուրացկաններ» (1950), Եղիշե Չարենցի «Խմբապետ Շավարշը» (1956) և «Երկիր Նաիրի» (1958) գրքերի նկարազարդումները, «Երիտասարդ բանվորի դիմանկարը» (1930), «Հոկտեմբերի դիրքերում» (1933) գրաֆիկական գործերը, «Ֆաշիստական գեներալի արկածները» (1944) պլակատը։ 1961 թվականին Երևանում բացվել է անհատական ցուցահանդես։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 6, էջ 573)։