Զանգեզուրի լեռնշղաթայի հյուսիսային մասի բարձունքներից է։ Ունի զառիթափ ու մերձալպյան բուսականությամբ ծածակված լանջեր։ Ծովի մակարդակից ունի 3204 մ բարձրություն։
Կազմված է պալեոգենի և նեոգենի հրաբխային ապարներից։ Կատարային մասը լերկ է, ժայռոտ։ Պահպանվել են հնագույն սառցապատման ռելիեֆի ձևեր։ Լանդշաֆտը լեռնամարգագետնային է։ Ստորոտին VI դարում կառուցվել է համանուն բերդը։ Պահպանվել են պարիսպների ավերակները, խեցեղեն իրեր, խաչքարերի բեկորներ, մատուռներ։ 1386 թվականին Լենկթեմուրի բանակի դեմ Շահապոնքի հերոսական դիմադրության մարտերին մասնակցել է այդ ժամանակ բերդում հոգևոր ծառայություն կատարող փիլիսոփա Գրիգոր Տաթևացին[3]։
↑Հայաստանի Հանրապետության Ֆիզիկաաշխարհագրական օբյեկտների համառոտ տեղեկատու-բառարան, Երևան, «Գեոդեզիայի և քարտեզագրության կենտրոն ՊՈԱԿ», 2007, էջ 91 — 150 էջ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված էՀայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։