Նիկո Լոմոուրի
Նիկո Լոմոուրի վրաց.՝ ნიკო ლომოური | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | փետրվարի 7 (19), 1852 |
| Ծննդավայր | Արբո (Գորիի շրջան), Թիֆլիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
| Վախճանվել է | ապրիլի 17 (30), 1915 (63 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Գորի, Թիֆլիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
| Գրական անուն | ლევან ცაველი, არბოელი և გორელი |
| Մասնագիտություն | թարգմանիչ, բանաստեղծ և գրող |
| Լեզու | վրացերեն |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն |
| Կրթություն | Q25538867?, Թբիլիսիի հոգևոր ճեմարան և Կիևի հոգևոր ակադեմիա |
 Niko Lomouri Վիքիպահեստում | |
Նիկո Իոսիֆի Լոմոուրի (վրաց.՝ ნიკო ლომოური, փետրվարի 7 (19), 1852, Արբո (Գորիի շրջան), Թիֆլիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - ապրիլի 17 (30), 1915, Գորի, Թիֆլիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն), վրացի գրող և բանաստեղծ[1]։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Նիկո Լոմոուրին ծնվել է Քարթլիի Արբո գյուղում, վանականի ընտանիքում։ Լոմոուրին գրել ու կարդալ սովորել է եկեղեցու ատենադպիրի մոտ, ապա ընդունվել է Գորիի հոգևոր ուսումնարան, որն ավարտելուց հետո՝ 1869 թվականին, սովորել է Թիֆլիսի հոգևոր սեմինարիա։ Սեմինարիան ավարտելուց հետո Լոմոուրին մեկնել է Կիև։ Կիևում կրթություն ստանալուց հետո վերադարձել է Վրաստան և դարձել Թիֆլիսի արքունի ուսումնարանի տեսուչ։ Երեք տարի անց սկսել է մանկավարժական գործունեությամբ զբաղվել Գորիի գիմնազիայում՝ շարունակելով երեք տարի[1]։
Մահացել է Գորիում 1915 թվականի ապրիլի 17-ին։
Ստեղծագործություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Նիկո Լոմոուրիի առաջին բանաստեղծությունը տպագրվել է «Մնատոբի» ամսագրում 1871 թվականին, բայց նրա առաջին նշանակալի գործը՝ «Կրակ» (ალი, ալի) պատմվածքն է, որ տպագրվել է «Իվերիա» ամսագրում 1879 թվականին։ Դրան հետևում է մանկական պատմվածքների ժողովածուն[2]։ Դրանցից մեկի՝ «Քաջանա» պատմվածքի հիման վրա 1941 թվականին նկարահանվել է ֆիլմ[3]։ Լոմոուրին վրացերեն է թարգմանել Ջորջ Գորդոն Բայրոնի ստեղծագործություններից[4]։
Իր ստեղծագործություններում Նիկո Լոմոուրին պատկերել է վրացական գյուղի կյանքը. նրա ստեղծագործությունների հերոսներն են նախկին կալվածատերեր, հարուստ գյուղացիներ, դարբիններ, վաշխառուներ։ «Քրիստոնյա լեզգիներ» պատմվածքում Նիկո Լոմոուրին պատկերել է գյուղացի Սիմոն Լուկաշվիլու ու իշխանության ներկայացուցչի վեճը։ Այն բանից հետո, երբ Լուկաշվիլին մերժում է տանուտերին կաշառք տալ, տանուտիրոջ մարդիկ ներխուժում են Լուկաշվիլու տուն ու ավերում այն։ Լուկաշվիլուն տանում են տանուտիրոջ տուն ու կապում սյանը[1]։
Լոմոուրիի ստեղծագործության լեզուն աչքի է ընկնում ազատությամբ ու հարստությամբ։ Սյուժեն զարգանում է համաչափորեն, լավ են կազմված երկխոսությունները։ Բնության նկարագրությունը միշտ կապված է սյուժեի զարգացման հետ[1]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 А. БАРАМИДЗЕ, Ш. РАДИАНИ, В. ЖГЕНТИ ИСТОРИЯ ГРУЗИНСКОЙ ЛИТЕРАТУРЫ.
- ↑ Rayfield Donald (2013)։ The Literature of Georgia: A History։ Routledge։ էջեր 172–173։ ISBN 1136825290
- ↑ «Qajana»։ Georgian National Filmography։ Georgian National Film Center։ Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-04-ին։ Վերցված է նոյեմբերի 23, 2014
- ↑ Merabishvili Innes (2004)։ «Liberty and Freedom and the Georgian Byron»։ in Cardwell Richard A.։ The Reception of Byron in Europe։ Continuum։ էջ 414։ ISBN 0826468446
| ||||||||
