Նեապոլի թագավորություն (իտալ.՝ regno di Napoli), պետություն Հարավային Իտալիայում․ կազմավորվել է 1282 թվականին՝ Սիցիլիական թագավորության անկումից հետո։
Գոյատևել է մինչև 1504 թվականը։ Մայրաքաղաքն էր Նեապոլը։ Իտալական պատերազմների ժամանակ՝ 1494-1559 թվականներին, դարձել է Իսպանիայի տիրույթ և Սիցիլիայի հետ կազմել է Երկու Սիցիլիաների թագավորությունը։ Երկու Սիցիլիաների թագավորության ցամաքային մասում ֆրանսիական օկուպացիայի ժամանակ՝ 1806-1815 թվականներին ստեղծված Ֆրանսիայից կախյալ իտալական պետությունը կառավարել են Նապոլեոն Առաջինի եղբայր Ժոզեֆ Բոնապարտը և Յոախիմ Մյուրատը։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 8, էջ 212)։
